“இதோ, நான் ஆண்டவருக்கு அடிமை, உம்முடைய வார்த்தையின்படி எனக்கு ஆகக்கடவது” (லூக்.1:38).

வேதத்திலுள்ள ஸ்திரீகளுக்குள் மரியாள், கர்த்தரிடத்தில் கிருபை பெற்றவளும், ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவளுமாய் இருந்தாள். மரியாளின் குணாதிசயங்களை வாசித்து தியானிக்கும்போது, தொடர்புடைய சம்பவங்கள் ஒவ்வொன்றும் நம்முடைய ஜீவியத்தைப் பக்திவிருத்தியடையச் செய்கிறதாயிருக்கிறது.

மரியாள், கர்த்தரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட கிருபையின் பாத்திரம். ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஸ்திரீகளுக்குள்ளே ஆசீர்வாதத்தின் பாத்திரம். ஆண்டவருக்கு அடிமையாகத் தன்னை ஒப்புக்கொடுத்த தாழ்மையின் பாத்திரம். பரிசுத்த ஆவியானவரின் நிரப்புதலுக்காக ஏங்கி எதிர்பார்த்த வாஞ்சையின் பாத்திரம். விசுவாசத்தினால் தன்னை தியாகத்திற்கு ஒப்புக்கொடுத்த அர்ப்பணிப்பின் பாத்திரம். மகிழ்ச்சியோடு தேவனை மகிமைப்படுத்தும் துதியின் பாத்திரம். எல்லாவற்றையும் தனக்குள்ளே அடக்கி வைத்து சிந்திக்கும் தியானத்தின் பாத்திரம்.

பழைய ஏற்பாட்டின் ஆரம்பத்தில் ஒரு ஸ்திரீயின் மூலம் பாவமும், சாபமும் மனுக்குலத்திற்குள் வந்தது. அந்த ஸ்திரீதான் ஏவாள். அதே நேரத்தில், புதிய ஏற்பாட்டில் சாத்தானின் தலையை நசுக்கும் ஸ்திரீயின் வித்தை மரியாள் கொண்டு வந்தாள். இந்த ஸ்திரீயின் மூலம் உலகத்திற்கு ஆசீர்வாதமான இயேசு தோன்றினார். மரியாளின் வாழ்க்கையும்கூட கிருபையையும், ஆசீர்வாதத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறதாய் இருக்கிறது.

உலகத்தில் கோடானுகோடி மக்கள் இருந்தபோதிலும் மரியாளுக்குக் கர்த்தருடைய கண்களில் தயவு கிடைக்கக் காரணம் என்ன? வேதம் சொல்லுகிறது: “தம்மைப் பற்றி உத்தம இருதயத்தோடிருக்கிறவர்களுக்குத் தம்முடைய வல்லமையை விளங்கப்பண்ணும்படி, கர்த்தருடைய கண்கள் பூமியெங்கும் உலாவிக்கொண்டிருக்கிறது” (2 நாளா. 16:9). “கர்த்தரின் கண்கள் எவ்விடத்திலுமிருந்து, நல்லோரையும் தீயோரையும் நோக்கிப் பார்க்கிறது” (நீதி.15:3). “அவருடைய கண்கள் மனுப்புத்திரரைப் பார்க்கிறது; அவருடைய இமைகள் அவர்களைச் சோதித்தறிகிறது” (சங்.11:4).

 கர்த்தருடைய கண்கள் மரியாளை நோக்கிப் பார்த்தபோது, அவளுடைய தாழ்மை, அவளுடைய பக்தி, தேவனுக்குக் தன்னை தியாகமாக அர்ப்பணிக்கிற சுபாவம் ஆகியவை அவரை மிகவும் கவர்ந்தது. தாழ்மையுள்ளவர்களுக்குக் கர்த்தர் கிருபை அளிக்கிறார் அல்லவா! வேதம் சொல்லுகிறது, “கர்த்தருக்கு முன்பாகத் தாழ்மைப்படுங்கள், அப்பொழுது அவர் உங்களை உயர்த்துவார்” (யாக். 4:10). அப்படியே கர்த்தர் மரியாளின் தாழ்மையைக் கண்டு அவளை உயர்த்த சித்தங் கொண்டார்.

கர்த்தர் உங்களை உயர்த்தவேண்டுமென்றால், உங்களுக்கு தாழ்மை அவசியம். தேவபிள்ளைகளே, நருங்குண்ட, நொறுங்குண்ட இருதயத்தோடு தேவசமுகத்தில் உங்களைத் தாழ்த்துவீர்களென்றால், கர்த்தர் நிச்சயமாகவே உங்களை உயர்த்துவார்.

நினைவிற்கு:- “பணிந்தவர்களின் ஆவியை உயிர்பிக்கிறதற்கும், நொறுங்கினவர்களின் இருதயத்தை உயிர்ப்பிக்கிறதற்கும், நொறுங்குண்டு பணிந்த ஆவியுள்ளவர்களிடத்திலும் வாசம் பண்ணுகிறேன்” (ஏசா. 57:15).

“கர்த்தர் தன்னிடத்தில் சொன்ன வசனத்தை உடனே பேதுரு நினைவுகூர்ந்து, வெளியே போய், மனங்கசந்து அழுதான்” (லூக். 22:61,62).

 தேவசமுகத்திலே மனங்கசந்து உங்களை தாழ்த்தி கண்ணீர் சிந்தும்போது, உங்களுடைய இருதயத்தின் பாரங்களெல்லாம் நீங்கிப் போகின்றன. துயரங்கள் நீங்கிப் போகின்றன. இங்கே பேதுருவின் கண்ணீரை சற்று சிந்தித்துப் பாருங்கள்.

முதலாவது, அது ஒரு குற்ற மனச்சாட்சியின் கண்ணீர். ஆண்கள் அழுவது அபூர்வம். அதிலும் பேதுருவைப் போல திடமானவர்கள் கண்ணீர் சிந்துவது என்பது ஆச்சரியமானதல்லவா? ஆம், பேதுருவின் உள்ளத்தை குற்ற மனச்சாட்சி பேதுருவால் தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை. அவர் கண்ணீர் விட்டு அழுதார். கிறிஸ்துவை அறியேன் என்று மாத்திரமல்ல, சபித்துக் கொண்டும், சத்தியம் பண்ணிக்கொண்டும் இருந்த பேதுருவை கிறிஸ்துவின் கண்கள் கூர்ந்து நோக்கிப் பார்த்தன. அந்த ஒரு பார்வை பேதுருவினுடைய இருதயத்தை உடைத்தது. குற்ற மனச்சாட்சி வாதிக்க ஆரம்பித்தது.

கர்த்தர் ஒரு மனுஷனுடைய உள்ளத்தில் வைத்திருக்கிற தெய்வீகக் குரல்தான் இந்த மனச்சாட்சியாகும். ஒருவன் துணிந்து பாவங்களை செய்துவிட்டால் அந்த குற்ற மனச்சாட்சி அவனுடைய இருதயத்தைக் குத்தி, புண்ணாக்கி, பிழிய ஆரம்பிக்கிறது. அநேகர் தொடர்ந்து பாவம் செய்து, மனச்சாட்சியை மழுக்கி விடுகிறார்கள். முடிவில் நித்திய வேதனையில் பங்கடைகிறார்கள்.

பேதுருவிடத்தில் மென்மையான மனசாட்சியிருந்தது. அது இருதயத்தில் குத்தியவுடனே, அவர் மனங்கசந்து அழுது உடனே கர்த்தரண்டை திரும்பினார். வேதம் சொல்லுகிறது: “காணிக்கைகளும் பலியும் ஆராதனை செய்கிறவனுடைய மனச்சாட்சியை பூரணப்படுத்தக்கூடாதவைகளாம். நித்திய ஆவியினாலே தம்மைத்தாமே பழுதற்ற பலியாகத் தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்த கிறிஸ்துவினுடைய இரத்தம் ஜீவனுள்ள தேவனுக்கு ஊழியஞ்செய்வதற்கு உங்கள் மனச்சாட்சியைச் செத்த கிரியைகளறச் சுத்திகரிப்பது எவ்வளவு நிச்சயம்!” (எபி. 9:9,14).

தாவீது பாவம் நாத்தான் தீர்க்கதரிசியை அனுப்பி அவருடைய பாவத்தை உணர்த்தினார். தாவீது உடனே தேவ சமுகத்தில் மன்றாடி கர்த்தருடைய இரக்கத்தையும் வல்லமையையும் பெற்றுக்கொண்டார்.

இரண்டாவது, அது ஒரு பின்மாற்ற ஜீவியத்தின் கண்ணீர். பேதுருவினுடைய அழுகைக்கு இன்னொரு காரணம் பின்மாற்ற ஜீவியத்தினால் வந்த தோல்வியேயாகும். கெத்செமனேயில் இயேசு ஜெபிக்க சொன்னபோது, பேதுருவோ தூக்கக் கலக்கத்திலிருந்தார். ஜெபம் குறைவுபட்டபடியினாலே சோதனையை அவரால் எதிர்நிற்க முடியவில்லை. பேதுரு கிறிஸ்துவை தூரத்திலே பின்பற்றினார் என்றும், பிலாத்துவின் சேவகர்களோடு சேர்ந்து குளிர் காய்ந்துகொண்டிருந்தார் என்றும் வேதம் சொல்லுகிறது. தேவபிள்ளைகளே, பேதுருவைப் போல நருங்குண்ட நொறுங்குண்ட இருதயத்தோடு கர்த்தரை நோக்கி மன்றாடுங்கள். அவர் நிச்சயமாகவே உங்கள் தோல்வியையெல்லாம் ஜெயமாக மாறப்பண்ணுவார்.

நினைவிற்கு:- “தேவனுக்கேற்ற துக்கம், பின்பு மனஸ்தாபப்படுகிறதற்கு இடமில்லாமல், இரட்சிப்புக்கேதுவான மனந்திரும்புதலை உண்டாக்குகிறது; லௌகிக துக்கமோ மரணத்தை உண்டாக்குகிறது” (2 கொரி. 7:10).

“அவர்கள் மேல் மனதுருகி, அநேக காரியங்களை அவர்களுக்கு உபதேசிக்கத் தொடங்கினார்” (மாற். 6:34).

கர்த்தர் உங்களை சிநேகிக்கிறார். அவர் உங்களை சிநேகித்ததினாலேயே இந்த உலகத்திற்கு வந்தார். அவருடைய சிநேகம், அன்பின் வார்த்தைகளாய் வெளியே வந்தது. ஒருவருடைய வார்த்தைகளை நீங்கள் கவனிக்கும்போது, அவருடைய அன்பை நீங்கள் புரிந்துக் கொள்ளுகிறீர்கள். அன்பு, வார்த்தைகளினாலும், கிரியைகளினாலும் வெளிப்படுகிறது.

வேதத்தில் கிறிஸ்து பேசிய வார்த்தைகளையெல்லாம் கவனித்துப் பாருங்கள். அவை உள்ளத்தை உருக்கக்கூடியவை. அவைகளெல்லாம் அன்பையே வெளிப்படுத்துகின்றன. இயேசு திரளான ஜனங்களைக் கண்டார். மனதுருகி அநேகம் காரியங்களை அவர்களுக்கு உபதேசிக்கத் தொடங்கினார்.

இயேசு வனாந்தரத்திலே தங்கியிருந்தபோது, அவருடைய அன்பின் வார்த்தைகளைக் கேட்பதற்காக ஜனங்கள் எல்லா இடங்களிலிருந்தும் அவரைத் தேடி வந்தார்கள். அவர் தேவாலயத்தில் அமர்ந்திருக்கும்போது, அவருடைய கிருபையுள்ள வார்த்தைகளை ஜனங்கள் எதிர்பார்த்தார்கள். நோய்களோடு வந்த மக்கள் ஒரு வார்த்தை சொல்லமாட்டாரா, என்னுடைய நோய்கள் நீங்குமே என்று அவருடைய வார்த்தைக்காகக் காத்திருந்தார்கள்.

இயேசு கிறிஸ்து தன்னுடைய ஓய்வை மறந்தார். உணவை மறந்தார். பகல் என்றும், இரவு என்றும் பாராமல் இடைவிடாமல் கிராமம் கிராமமாய் சென்று மக்களைக் கண்டு மனதுருகி உபதேசித்தார். அநேகம் காரியங்களைக் குறித்துப் பேசினார் என்று வேதம் சொல்லுகிறது (மாற்கு. 6:34). மத்தேயு 5, 6 மற்றும் 7 ஆகிய அதிகாரங்கள் மலைப் பிரசங்கம் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் தேவையான எல்லாவற்றையம் அவர் பேசினார். ஆவி, ஆத்துமா, சரீரத்திற்கு வேண்டிய எல்லா போதனைகளும் அவரிடத்திலிருந்து வெளிவந்தன.

தேவையான நன்மைகள் எல்லாவற்றையும் நீங்கள் அனுபவிப்பதற்கு அவர் சம்பூரணமாக கொடுக்கிற தேவன் (1 தீமோ. 6:17). அவர் நல்ல ஈவுகளை கொடுக்க அறிந்திருக்கிற அன்புள்ள தகப்பன் (மத். 7:11). அவர் கொடுத்த வார்த்தைகள் ஜீவ அப்பமாய் விளங்குகின்றன. மனிதன் அப்பத்தினால் மாத்திரமல்ல, தேவனுடைய வாயிலிருந்து புறப்படுகிற ஒவ்வொரு வார்த்தையினாலும் பிழைப்பான்.

 இயேசு இம்மைக்குரியவைகளையும் பேசினார். நித்தியத்திற்குரியவைகளையும் பேசினார். சமாதானத்தைக் குறித்து பேசினார். தெய்வீக சமாதானத்தைப் பெற்றுக் கொள்வது எப்படி என்பதைக் குறித்தும் பேசினார். மறுபிறப்பைக் குறித்து பேசினார். இரட்சிப்பைக் குறித்து பேசினார். பரிசுத்த ஆவியானவரைக் குறித்து பேசினார். நித்தியத்திற்கு வழியை காண்பித்தார்.

தேவபிள்ளைகளே, வேதத்தை வாசிக்கும்போதெல்லாம் இயேசு உங்களோடு அன்பாய் பேசுவதை உணருங்கள். அவருடைய வார்த்தைக்கு செவி கொடுங்கள். அது இன்பமானவை மட்டுமல்ல, அவர் உங்கள் மேல் வைத்திருக்கிற நேசத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறது. தேவபிள்ளைகளே, வேதத்தை விரும்பி வாசியுங்கள்.

நினைவிற்கு:- “அந்த மனுஷன் பேசுகிறதுபோல ஒருவனும் ஒருக்காலும் பேசின தில்லை என்றார்கள்” (யோவான் 7:46).

“யாக்கோபுக்கு விரோதமான மந்திரவாதம் இல்லை, இஸ்ரவேலுக்கு விரோதமான குறி சொல்லுதலும் இல்லை” (எண். 23:23).

அன்றைக்கு கர்த்தருடைய வார்த்தையின்படி மோசே புறப்பட்டு வந்து, பார்வோனுக்கு முன்னால் தன் கோலைப் போட்டபோது, அது பாம்பாய் மாறியது. அதே அற்புதத்தை எகிப்திலுள்ள மந்திரவாதிகளும் செய்தார்கள். அவர்களுடைய கோல்களும் கீழே போடப்பட்டபோது பாம்புகளாய் மாறின. மோசேக்கும் மந்திரவாதிகளுக்கும் இடையே போராட்டம். அதே நேரத்தில், கீழே நெளிந்து கொண்டிருந்த பாம்புகளுக்கிடையேயும் போராட்டம். போராட்டத்தில் யார் ஜெயம் பெற்றது? மோசேயினுடைய கோல் மந்திரவாதிகளின் கோல்களை விழுங்கிப் போட்டது. வெற்றி கர்த்தருடையது.

மந்திரவாதிகள் தங்கள் கைகளில் இருக்கும் குட்டிச் சாத்தான்கள் மூலமாக சில வகை அற்புதங்களைச் செய்யலாம். மற்றவர்களைக் கெடுக்க நினைக்கலாம். ஆனாலும் முடிவில் அந்த வல்லமைகள் தோற்றுப் போகின்றன. தேவனுடைய ஊழியக்காரர்களின் கோல்கள் மந்திரவாதிகளின் கோல்களை விழுங்கியதுபோல நீங்கள் நிச்சயமாகவே ஜெயமெடுப்பீர்கள். கர்த்தர் சொல்லுகிறார், “உனக்கு விரோதமாய் உருவாக்கப்படும் எந்த ஆயுதமும் வாய்க்காதேபோம்; உனக்கு விரோதமாய் நியாயத்தில் எழும்பும் எந்த நாவையும் நீ குற்றப்படுத்துவாய்” (ஏசா. 54:17).

மந்திரவாதிகளின் வல்லமை குறைவானதுதான். அவர்கள் ஆரம்பத்தில் மோசேக்குப் போட்டியாக ஒரு சில அற்புதங்களைச் செய்தார்கள். தங்கள் மந்திரவாதத்தினால் தவளைகளை வரப்பண்ணினார்கள். ஆனால் மோசே வாதைகளாக பேனை உண்டு பண்ணினபோது, மந்திரவாதிகளால் பேன்களை பிறப்பிக்கக்கூடாமல் போயிற்று (யாத். 8:18).

 அதேநேரத்தில், தேவ பிள்ளைகளின் வல்லமை மந்திரவாதிகளின் வல்லமையைப் பார்க்கிலும், பல கோடி மடங்கு மேன்மையானது. மோசே எகிப்தியர் மேல் கொப்பளங்களை வரப்பண்ணியபோது மந்திரவாதிகளால் அதைத் தடுக்க முடியவில்லை. பயங்கரமான எரி கொப்பளங்கள் அந்த மந்திரவாதிகளின் மேலும் வந்தது (யாத். 9:11). அந்த மந்திரவாதிகளின் நிலைமை எத்தனை பரிதாபமாய் இருந்திருக்கும்! தேவபிள்ளைகளே, நீங்கள் மந்திரவாதிகளையும், அவர்களது செய்வினைகளையும் கண்டு பயப்படும்படி அழைக்கப்பட்டவர்களல்ல, மந்திரவாதிகளின் வல்லமைகளை முறியடிக்கும்படி அழைக்கப்பட்டவர்கள்.

 பல வேளைகளில் நீங்கள் மந்திரவாதிகளை எதிர்த்து நிற்க வேண்டியதிருக்கிறது. சில பயங்கரமான செய்வினை வல்லமைகளை முறிப்பதற்கு, பல நாட்கள் நீங்கள் உபவாசமிருக்க வேண்டியிருக்கிறது. வேதம் சொல்லுகிறது, “உலகத்திலிருக்கிறவனிலும் உங்களிலிருக்கிறவர் பெரியவர்” (1 யோவா. 4:4). மந்திரவாதியைப் பார்த்து, “உன்னிலிருக்கிற அசுத்த ஆவிகளைப் பார்க்கிலும் என்னோடுகூட இருக்கிற பரிசுத்த ஆவியானவர் பெரியவர். எனக்குள் வாசம் பண்ணுகிற கிறிஸ்து பெரியவர். வானம் எனக்கு சிங்காசனம் பூமி எனக்கு பாதபடி என்று சொல்லுமளவும் அவர் அவ்வளவு பெரியவர்” என்று சொல்லுங்கள். தேவபிள்ளைகளே, மந்திரவாதிகளைக் கண்டுப் பயப்படாதிருங்கள். அவர்களை எதிர்த்து நில்லுங்கள். பிசாசை எதிர்த்து நிற்கும்போது அவன் ஓடிப்போவான்.

நினைவிற்கு:- “இயேசுவானவர் தேவனுடைய குமாரனென்று விசுவாசிக்கிறவனேயன்றி உலகத்தை ஜெயிக்கிறவன் யார்?” (1 யோவா. 5:5).

“ஆண்டவராகிய கர்த்தரால் மரணத்திற்கு நீங்கும் வழிகளுண்டு” (சங். 68:20).

மரணத்தை வெல்வது எப்படி என்பதை குறித்து இங்கே தியானிப்போம். பழைய ஏற்பாட்டிலே, மரணத்தை வென்ற இரண்டு பேர் உண்டு. அவர்கள் மரணமடையவில்லை. மரணமடையாமலே காணாமற்போய்விட்டார்கள். அவர்களில் ஒருவர் ஏனோக்கு, அடுத்தவர் எலியா. இதுவரையிலும் பூமியில் வாழ்ந்த கோடிக்கணக்கான மக்களுக்குள் கல்லறையில்லாமல் ஜீவனுக்குள் பிரவேசித்த அற்புத மனிதர்கள் இவர்கள். அவர்களுடைய வாழ்க்கையை நோக்கிப் பார்க்கும்போது, ஆண்டவராகிய கர்த்தரால் மரணத்திற்கு நீங்கும் வழிகள் உண்டு என்பதை அறிந்துகொள்ளலாம் (சங். 68:20).

  1. நீதியின் பாதையில் மரணமில்லை:- வேதம் சொல்லுகிறது, “நீதியோ மரணத்துக்குத் தப்புவிக்கும்” (நீதி. 11:4; 10:2). நோவா நீதிமானாய் இருந்தார். உலகம் அழிக்கப்பட்டபோது பாவிகளோடு அவர் மரணமடையாமல், கர்த்தருடைய நீதியாகிய பேழைக்குள் பாதுகாக்கப்பட்டார். மரணத்திற்கு தப்பும் வழி அந்த பேழையாய் இருந்தது. இன்றைக்கு இரண்டாம் மரணமாகிய அக்கினியும் கந்தகமும் எரிகிற கடலுக்குத் தப்பும் வழியாக, இரட்சிப்பின் பேழையாய் இயேசு இருக்கிறார்.

2. கர்த்தருக்குப் பயந்தவர்களுக்கு மரணமில்லை:- வேதம் சொல்லுகிறது, “தமக்குப் பயந்து, தமது கிருபைக்குக் காத்திருக்கிறவர்களின் ஆத்துமாக்களை மரணத்திற்கு விலக்கி விடுவிக்கவும்; பஞ்சத்தில் அவர்களை உயிரோடே காக்கவும், கர்த்தருடைய கண் அவர்கள் மேல் நோக்கமாயிருக்கிறது” (சங். 33:18,19). கர்த்தருக்குப் பயப்படுதல் தீர்க்காயுசைக் கொண்டு வருகிறது. மாத்திரமல்ல, மரணத்திற்கும் விலக்கிக் காக்கிறது.

 3. விசுவாசிக்கிறவனுக்கு மரணமில்லை:- “என் வசனத்தைக் கேட்டு, என்னை அனுப்பினவரை விசுவாசிக்கிறவனுக்கு நித்திய ஜீவன் உண்டு; அவன் ஆக்கினைத் தீர்ப்புக்குட்படாமல், மரணத்தைவிட்டு நீங்கி, ஜீவனுக்குட்பட்டிருக்கிறான் என்று மெய்யாகவே மெயாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்” (யோவா. 5:24).

 4. கர்த்தருடைய வசனத்தைக் கைக்கொள்ளுகிறவனுக்கு மரணமில்லை:- இயேசு சொன்னார், “ஒருவன் என் வார்த்தையைக் கைக்கொண்டால், அவன் என்றென்றைக்கும் மரணத்தைக் காண்பதில்லை என்று மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்” (யோவா. 8:51). மரணத்தைத் தடுக்கக்கூடிய வழியை வேதவசனங்களும், கிறிஸ்துவுடைய வாயின் வார்த்தைகளும் உங்களுக்கு அறிவிக்கின்றன. அதைக் கைக்கொள்ளுவீர்களா? கடைபிடிப்பீர்களா? மரணத்தை ஜெயிப்பீர்களா?

கர்த்தருடைய வருகை மிகவும் நெருங்கிவிட்டது. கிறிஸ்துவின் வருகையின்போது, ‘கிறிஸ்துவுக்குள் மரித்தவர்கள் முதலாவது எழுந்திருப்பார்கள். பின்பு உயிரோடிருக்கும் நாமும் கர்த்தருக்கு எதிர்கொண்டுபோவோம்’ (1 தெச. 4:16,17) என்று வேதம் சொல்லுகிறது. தேவபிள்ளைகளே, அந்த நேரம் நீங்கள் மரணத்தை ஜெயிப்பீர்கள்.

நினைவிற்கு:- “என்னை விசுவாசிக்கிறவன் மரித்தாலும் பிழைப்பான்; உயிரோடிருந்து என்னை விசுவாசிக்கிறவனெவனும் என்றென்றைக்கும் மரியாமலும் இருப்பான்” (யோவா. 11:25,26).

“மரித்தோரை எழுப்புங்கள், பிசாசுகளைத் துரத்துங்கள்; இலவசமாய்ப் பெற்றீர்கள், இலவசமாய்க் கொடுங்கள்” (மத். 10:8).

கர்த்தர் அன்று தம்முடைய சீஷர்களுக்கும், இன்று உங்களுக்கும் கொடுத்த அதிகாரங்களையும் ஆளுகைகளையும் வாசிக்கும்போது, அதில் முக்கியமானதாயிருப்பது, “மரித்தோரை எழுப்புங்கள்” என்பதாகும்.

மாற்கு 5-ம் அதிகாரம், லூக்கா 7-ம் அதிகாரம், யோவான் 11-ம் அதிகாரம் ஆகியவற்றை வாசிக்கும்போது, இயேசு மரித்துப்போன மூன்று பேரை உயிரோடே எழுப்புகிறதைக் காணலாம். முதலாவது, யவீரு என்னப்பட்ட ஜெப ஆலயத்தலைவனுடைய மகள். இரண்டாவது, நாயீனூர் விதவையின் மகன், மூன்றாவது, மார்த்தாள், மரியாளுடைய சகோதரனாகிய லாசரு.

யவீருவின் மகளை உயிரோடு எழுப்பினது வீட்டிலே. நாயீனூர் விதவையின் மகனை எழுப்பியது வீதியிலே. லாசருவை உயிரோடு எழுப்பினது கல்லறையிலே. ஆம், இயேசு கிறிஸ்து வீட்டிலும் மரித்தோரை எழுப்புகிறார், வீதியிலும் அற்புதங்களைச் செய்கிறார், கல்லறையிலும் உயிர்ப்பிக்கிறார்.

இன்னொரு காரியத்தைக் கவனியுங்கள், யவீருவின் மகளை மரித்த அன்றே உயிரோடு எழுப்பினார். ஆனால் நாயீனூர் விதவையின் மகனை மரித்து அடுத்த நாள் அடக்கம் பண்ணப் போகிற வழியிலே அதாவது, இரண்டாவது நாள் உயிரோடு எழுப்பினார். ஆனால் லாசருவையோ நான்காம் நாள்தான் உயிரோடு எழுப்பினார். கர்த்தர் எங்கேயும், எப்போதும் அற்புதத்தைச் செய்வார், அற்புதத்தை செய்ய இடமோ, நேரமோ அவருக்கு ஒரு பொருட்டல்ல.

முதலாவது அற்புதத்தைச் செய்தபோது, “சிறு பெண்ணே எழுந்திரு” என்று கையைப் பிடித்து எழுப்பி விட்டார். நாயீனூர் விதவையின் மகனை உயிரோடு எழுப்புகிற சம்பவத்தில் அவர் பாடையைத் தொட்டார். வாலிபன் உயிரோடு எழுந்தான்.

மூன்றாவது அற்புதம் செய்தபோது, லாசருவின் கையையும் தொடவில்லை, பாடையையும் தொடவில்லை, வாசலில் இருந்த கல்லையும் தொடவில்லை. வெளியே நின்று, “லாசருவே வெளியே வா” என்று சத்தமிட்டுக் கூறினார். லாசரு உயிர்ப் பெற்று வெளியே வந்தான். அவர் எல்லாவிதத்திலும் அற்புதம் செய்ய வல்லமையுள்ளவர்.

ஒரு நாள் கர்த்தர் எசேக்கியேல் தீர்க்கதரிசியை உலர்ந்த எலும்புகள் நிறைந்த பள்ளத்தாக்குக்கு அழைத்துக் கொண்டு போனார். உலர்ந்த எலும்புகளே அங்கு ஏராளமாயிருந்தன. அவை பள்ளத்தாக்கின் வெட்ட வெளியிலே திரளாய்க் கிடந்தன. கர்த்தருடைய வார்த்தையின்படியே எசேக்கியேல் தீர்க்கதரிசி தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தபோது, அந்த எலும்புகளெல்லாம் உயிர்ப்பெற்றன. காலூன்றி நின்றன. ஜீவ ஆவி அவைகளுக்குள் பிரவேசித்தது. உயிர் பெற்ற அவர்கள், சேனையாய் நின்றார்கள்.

தேவபிள்ளைகளே, மரித்தோரை எழுப்புங்கள். பிசாசுகளைத் துரத்துங்கள். இலவசமாய்ப் பெற்றீர்கள். இலவசமாய்க் கொடுங்கள். இது கர்த்தர் உங்களுக்கு கொடுத்திருக்கிற கட்டளையாகும்.

நினைவிற்கு:- “அக்கிரமங்களினாலும் பாவங்களினாலும் மரித்தவர்களாயிருந்த உங்களை உயிர்ப்பித்தார்” (எபே. 2:1).

“நான் அதற்குச் சுற்றிலும் அக்கினி மதிலாயிருந்து, அதின் நடுவில் மகிமையாக இருப்பேன்” (சகரி. 2:5).

கர்த்தர் உங்களைப் பாதுகாக்கும் அக்கினியானவர். உங்களைச் சுற்றிலும் மதிலாய் நிற்கக்கூடியவர். எந்தச் சத்துருவும் நெருங்கவோ, தீங்கு இழைக்கவோ முடியாதபடி உங்களைச் சூழ்ந்திருக்கும் அக்கினியானவர்.

 ஒரு சகோதரன், ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்திற்கு ஊழியத்திற்காக சென்றிருந்தபோது, அவரை அழைத்திருந்த போதகர் பிரசங்க நேரத்திற்கு முன்பாக அவரிடத்தில் ஓடிவந்து, “சகோதரனே, நீங்கள் பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்றிருக்கிறீர்களா?” என்று கேட்டார். அந்தச் சகோதரன் ‘ஏன் அப்படிக் கேட்கிறீர்கள்’ என்று கேட்டார்.

அதற்கு அவர், “சகோதரனே, இந்த ஆலயத்தின் பின்பகுதியில், இந்த ஊரிலுள்ள கொடிய மந்திரவாதிகள் வந்து அமர்ந்திருக்கிறார்கள். யாராவது புதிய பிரசங்கிமார் அபிஷேகம் பெறாமல் பிரசங்கம் பண்ண வந்தால், அவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும்போதே வாயைக் கட்டிவிடுவார்கள்” என்று சொன்னார். அதற்கு அந்த சகோதரன், “கர்த்தர் என்னை பரிசுத்த ஆவியினாலும், அக்கினியினாலும் நிரப்பியிருக்கிறார்; ஆகையால் நீங்கள் கவலைப்பட வேண்டாம்” என்றார்.

அன்று, அவர் கல்வாரியின் நேச அக்கினியைப் பற்றி அவர்கள் மத்தியில் பேசியபோது ஏராளமான பேர் ஒப்புக் கொடுத்தார்கள். அதில் பின் பகுதியில் உட்கார்ந்திருந்த மந்திரவாதிகளும் தங்களை அர்ப்பணித்து ஒப்புக்கொடுக்க முன் வந்தார்கள். கர்த்தர் தம்முடைய பிள்ளைகளை அக்கினி மதிலாயிருந்து பாதுகாப்பதுடன், அவர்களை அக்கினி ஜூவாலையாகவும் வழிநடத்துகிறார்.

யோசுவாவின் புத்தகம், நியாயாதிபதிகளின் புத்தகம், இராஜாக்களின் புத்தகம் ஆகியவற்றை வாசித்துப் பார்ப்பீர்களென்றால், கர்த்தர் எவ்விதமாய் தம்முடைய ஜனங்களைப் பாதுகாத்தார், எப்படி ஜனங்களுக்காக யுத்தம் செய்தார், எப்படி அக்கினி மதிலாய் சூழ்ந்திருந்தார் என்பதையெல்லாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.

இஸ்ரவேல் ஜனங்களுக்கு விரோதமாய் சிசெரா யுத்தத்திற்கு வந்தபோது, “வானத்திலிருந்து யுத்தம் உண்டாயிற்று; நட்சத்திரங்கள் தங்கள் அயனங்களிலிருந்து சிசெராவோடே யுத்தம் பண்ணின” (நியா. 5:20). அதைப் போல இஸ்ரவேலருக்கு முன்பாக கர்த்தர் கானானியரைத் துரத்தும்படி குளவிகளை அனுப்பினார். ஆயிரக்கணக்கில் குளவிகள் பறந்து வந்து யுத்த வீரர்களைப் போல நின்று கானானியரைத் துரத்தியடித்தது (யாத். 23:28).

எகிப்தியர் இஸ்ரவேலரைத் துரத்திக் கொண்டு வந்தபோது, சிவந்த சமுத்திரத்தின் கரையிலே கர்த்தர் அக்கினி ஸ்தம்பங்களை இரண்டு பேருக்கும் மத்தியிலே வைத்தார். அது எகிப்தியரின் சேனையை செயலற்றுப் போகச் செய்தது. எகிப்தியருக்கு அது மேகமும் அந்தகாரமுமாயிருந்தது, இஸ்ரவேலருக்கோ அது இரவை வெளிச்சமாக்கிற்று (யாத். 14:20) என்று வேதம் சொல்லுகிறது.

தேவபிள்ளைகளே, கர்த்தர் உங்களைப் பாதுகாக்கிறவர். அக்கினி அபிஷேகத்தைத் தந்து உங்களை வழி நடத்துகிறவரும் அவரே.

நினைவிற்கு:- “தம்மைப்பற்றி உத்தம இருதயத்தோடிருக்கிறவர்களுக்குத் தம்முடைய வல்லமையை விளங்கப்பண்ணும்படி, கர்த்தருடைய கண்கள் பூமியெங்கும் உலாவிக் கொண்டிருக்கிறது” (2 நாளா. 16:9).