એપ્રિલ 05 – વખાણ આનંદદાયક છે

“તે ભલા છે માટે યહોવાની સ્તુતિ થાઓ. આપણા દેવનાં સ્તુતિગીતો ગાઓ. કારણકે તે સારું અને ગમતું છે” (ગીતશાસ્ત્ર 147:1)

પ્રથમ તો, દાઉદને દેવની સ્તુતિ કરવી એ એક સુખદ અનુભવ જણાયો. તેથી જ જ્યારે પ્રભુનો કરાર કોશ દાઉદ નગરમાં આવ્યો ત્યારે તેણે તેની સંપૂર્ણ શક્તિથી નાચ્યો અને આનંદથી કૂદકો માર્યો. તેની પત્નીનો અણગમતો દેખાવ પણ તેનો આનંદ રોકી શક્યો નહીં. નવા કરારના દિવસોમાં જીવતા અમારા માટે, તે દિવસોની તુલનામાં આપણને દેવના આશીર્વાદ અને તેમના લાભો લાખો ગણા વધુ મળ્યા છે. આપણે, જેમણે કલવરી ખાતે દેવના પ્રેમનો સ્વાદ ચાખ્યો છે, તેમણે આભારી હૃદયથી તેની વધુ પ્રશંસા કરવી જોઈએ.

બીજું, સ્તુતિ કરવાથી આપણા જીવનમાં દેવની પુષ્કળ કૃપા આવે છે. પવીત્ર શાસ્ત્ર કહે છે: ” આ બધી વસ્તુ તમારા માટે છે અને તેથી દેવની કૃપા વધુ ને વધુ લોકોને આપવામાં આવી છે. આ વાત દેવના મહિમાને અર્થે વધુ ને વધુ આભારસ્તુતિ કરાવશે.” (2 કરીંથી 4:15). ખ્રિસ્ત સાથે જીવવાના અનુભવમાં, દેવની કૃપા એ સૌથી મીઠી વસ્તુ છે, અને ફક્ત દેવના પ્રેમની બાજુમાં છે. પવીત્ર શાસ્ત્ર કહે છે: ” યહોવાની કરૂણા, ખૂટી પરવારી નથી તેમ જ તેની દયાનો પણ અંત આવ્યો નથી” (યર્મીયાનો વિલાપ  3:22).

ત્રીજું, સ્તુતિમાં અદ્ભુત રક્ષણ છે. દેવની સ્તુતિ એ તમારી આસપાસ એક મહાન દિવાલ અને શક્તિશાળી કિલ્લા તરીકે કામ કરે છે. શાસ્ત્ર કહે છે: “તારી ભૂમિમાં હિંસાનું, વિનાશનું કે પાયમાલીનું નામ સાંભળવા નહિ મળે. તમારી ભીતો ‘તારણ’ કહેવાશે અને તમારા દરવાજાઓ ‘સ્તુતિ’ કહેવાશે.” (યશાયાહ 60:18).

જ્યારે તમે દેવની સ્તુતિ કરો છો, ત્યારે તમે સર્વોચ્ચ અને સર્વશક્તિમાનની છાયા હેઠળ આવો છો. તે તમને તેના પીછાઓથી ઢાંકશે અને તેની પાંખો નીચે તમને આશ્રય આપશે. ” કારણ, તું જ્યાં જાય છે ત્યાં દેવ તારું રક્ષણ કરવા માટે તેના દેવદૂતોને આજ્ઞા કરશે” (ગીતશાસ્ત્ર 91:11). તે અગ્નીનીદિવાલની જેમ તમારી આસપાસ રહેશે અને તમારું રક્ષણ કરશે, અને તમારી બધી રીતે તમારી રક્ષા કરવા માટે સળગતી તલવારને આદેશ આપશે.

ચોથું, તમે વખાણ દ્વારા, વિજય મેળવનાર જીવન સાથે આશીર્વાદિત છો. જે વખાણ કરે છે તે જ જીવંત છે. અને જેઓ વખાણ કરતા નથી તેઓ મરેલા જેવા છે. પવીત્ર શાસ્ત્ર કહે છે; “મૃત્યુ પામેલાઓ, કબરમાં ઊતરનારાઓ પૃથ્વી પર યહોવાના સ્તોત્ર નથી ગાઇ શકતા.! પણ અમે આજથી સર્વકાળપર્યંત યહોવાની સ્તુતિ કરીશું. યહોવાની સ્તુતિ થાઓ” (ગીતશાસ્ત્ર 115:17-18).

મૃત્યુની ઘણી અવસ્થાઓ છે જેનો પવીત્ર શાસ્ત્રમાં ઉલ્લેખ છે. ભૂતકાળમાં તમારા પાપો અને દેવ વિરુંદ્ધના અનુચિત વ્યવહારને કારણે તમારું આત્મીક જીવન મરી ગયું હતું (એફેસી 2:1). પરંતુ જે વિધવા પોતાને રાજી રાખવા મોજ-મઝામાં જીવન વેડફે છે, તે જીવતી હોવા છતાં ખરેખર મરણ પામેલી જ છે (1 તિમોથી 5:6). જેઓ દેવની સ્તુતિ અને ભક્તિ કરતા નથી તેઓ જીવિત હોવા છતાં મૃત ગણાય છે. દેવના બાળકો, દેવની પ્રશંસા અને પ્રાથના કરવામાં ક્યારેય નિષ્ફળ ન થાઓ જેણે તમને તમારા આત્મામાં તેમનો પ્રકાશ આપ્યો છે, અને તમારા હૃદયમાં મુક્તિનો આનંદ આપ્યો છે. કારણ કે વખાણ સુખદ છે.

વધુ ધ્યાન માટે વચન: “તેણે મને સૌ દુ:ખીઓને સાંત્વના આપવા, તેમનો શોક હર્ષમાં ફેરવવા, એમનાં ભારે હૈયાને સ્તુતિનાં ગીતો ગાતાં કરવા મોકલ્યો છે. એ લોકો યહોવાએ પોતાના મહિમા માટે રોપેલાં ‘ધર્મનાં વૃક્ષો કહેવાશે.” (યશાયાહ 61:3)