ઓગસ્ટ 13 – પ્રાર્થનામાં આનંદ કરો.

” હે ન્યાયી લોકો, યહોવામાં હરખાઓ; શુદ્ધ હૃદયવાળા લોકો યહોવાની સ્તુતિ કરે તે સારું છે.”  (ગીતશાસ્ત્ર 33:1).

જો દુ:ખ માંદગી લાવે, જીવન બરબાદ કરે અને આયુષ્ય ઘટાડે છે, તો આનંદ એ હેતુ માટે આદર્શ દવા હશે. તે નથી? મનની ખુશી બીમારીઓને દૂર કરશે, ચહેરો ચમકાવશે અને આયુષ્ય વધારશે.

એક ડોક્ટરે એવા પરિબળોનું સંશોધન કર્યું છે જે માણસમાં કેન્સર રોગનું કારણ બને છે. તેમના સંશોધનમાં જાણવા મળ્યું કે જીવનમાં ભયંકર પરાજય, વેદના, નિરાશા અને દુ:ખ જેવા પરીબળો રોગનું મૂળ કારણ છે. તેમણે એ પણ શોધી કાઢ્યું કે કુટુંબમાં અચાનક અલગ થવાથી દુ;ખ પતિ કે પત્નીના વિશ્વાસઘાતભર્યા કૃત્યો, ધંધાકીય સાહસોમાં ભારે અણધારી ખોટ વગેરે વ્યક્તિના શરીરમાં વાયરસ પેદા કરે છે. અને છ થી અઢાર મહિનાના સમયગાળામાં વાયરસ રૂપાંતરીત થાય છે. કેન્સર રોગ.

સાચો આનંદ ગાયન અને નૃત્ય દ્વારા કરવામાં આવેલી પ્રશંસામાં છે. જ્યારે તમે તમારા હૃદયના તળિયેથી દેવની સ્તુતિ કરીને આનંદ કરો છો, ત્યારે તમારી બધી ચિંતાઓ તમારાથી દૂર ભાગી જાય છે અને દેવની મીઠી હાજરી તમને ઘેરી લે છે. ચંગાઇ તેની પાંખોમાં છે. તે નથી? (માલાખી 4:2).

સવારે વહેલા ઉઠતાની સાથે જ ખુશી અને સ્મિત સાથે દેવની સ્તુતિ કરો. જે સ્તુતિમાં રહે છે તે તમને તેમની હાજરીથી ભરી દે. દરરોજ, તમારો અવાજ ઉંચો કરો અને કહો, “આ દિવસ પ્રભુએ બનાવ્યો છે; અમે તેમાં આનંદ કરીશું અને ખુશ થઈશું.”(ગીતશાસ્ત્ર 118:24). જો તમે આમ કરશો તો તમે આખો દિવસ ખુશ રહેશો.

હસતા ચહેરા સાથે ખુશીથી દેવની આરાધના કરો અને ગાવો અને નૃત્ય કરીને તેની સ્તુતિ કરો. શાસ્ત્ર કહે છે, “અમે અતિ આનંદ અને ઉત્સાહથી ગીતો ગાયા કરતાં હતાં; ત્યારે વિદેશીઓએ કહ્યું; “દેવે તેઓને માટે અદ્ભૂત કામો કર્યા છે.” (ગીતશાસ્ત્ર 126: 2).

“પ્રભુનો આનંદ તમારી શક્તિ છે” (નહેમ્યા 8:10). તેથી, વિશ્વાસ કરો કે ખ્રિસ્ત જે શક્તિ છે તે તમારો હાથ પકડી રહ્યો છે. બધા ઉત્સાહ સાથે, વારંવાર કહો, “હું ખ્રિસ્ત દ્વારા બધું કરી શકું છું જે મને મજબૂત કરે છે” (ફિલિપી 4:13).

દેવના પ્રિય બાળકો, તમારા હાથ ઉંચા કરો અને દેવની સ્તુતિ કરો.”પવિત્રસ્થાન ભણી તમારા  હાથ ઊંચા કરો અને દેવની સ્તુતિ કરો.”(ગીતશાસ્ત્ર 134:2). આ સુખનો માર્ગ છે. દેવ તમને પસંદ કરે છે અને અપેક્ષા રાખે છે કે તમે હંમેશા દેવમાં આનંદિત રહો.

ધ્યાન કરવા માટે:“હે પૃથ્વીનાં લોકો, દેવની આગળ હર્ષનાદ કરો. આનંદ અને ઉત્સાહથી તેમની સ્તુતિ ગાઓ “(ગીતશાસ્ત્ર 98: 4).