સપ્ટેમ્બર 10 – હરણ

“યહોવા મારા પ્રભુ મારું બળ છે; તે મને હરણના જેવા પગ આપશે અને તે મને સુરક્ષાથી પર્વતો ઉપર લઇ જશે”(હબાક્કુક 3:19)

હરણ ખૂબ સુંદર અને આંખોને આનંદદાયક છે. તેઓ નિર્દોષ પ્રાણીઓ છે જે મનુષ્યો સાથે મૈત્રીપૂર્ણ રીતે સંપર્ક કરે છે. આપણી અને હરણ વચ્ચે ઘણી સમાનતા છે. જેમ હરણ દુષ્ટ વ્યક્તિઓથી ઘેરાયેલા હોય છે તેમ આપણી આસપાસ પણ દુષ્ટ લોકો હોય છે. શાસ્ત્ર દાઉદની પ્રાર્થનાને સાંભડે છે, કહે છે: ” તમારી આંખની કીકી સમજીને તમે મારી રક્ષા કરો. અને તમારી પાંખોની છાયા નીચે મને સંતાડી દો. મને લૂંટવા પ્રયત્ન કરતા દુષ્ટ લોકોથી મને બચાવો, મને ચારેબાજુ ધેરી વળેલા ભયજનક શત્રુઓથી મુકત કરો.” (ગીતશાસ્ત્ર 17:8-9).

શાસ્ત્રમાં હરણનું વિશેષ સ્થાન છે. તેમાં ઊંડા આધ્યાત્મિક રહસ્યો પણ છે. શાસ્ત્ર હરણના ઘણા પ્રકારો વિશે વાત કરે છે જેમ કે પણ હરણ, સાબર, કાળિયાર, રાની બકરાં, પર્વતીય બકરીઓ તથા રાની ઘેટાં, (પુનર્નિયમ 14:5). ઇઝરાયેલના બાળકોને સ્વચ્છ અને અશુદ્ધ પ્રાણીઓ વિશેની સૂચનાઓમાં, હરણનો ઉલ્લેખ સ્વચ્છ પ્રાણી તરીકે કરવામાં આવ્યો હતો અને તેનું માંસ ખાઈ શકાય છે (પુનર્નિયમ 12:15-22).

શાસ્ત્રમાં, તમે દેવને વિવિધ આધ્યાત્મિક અનુભવો સાથે ઘણા પ્રાણીઓ અને વૃક્ષોની તુલના કરતા જોશો. અંજીરના વૃક્ષને આધ્યાત્મિક જીવન સાથે, દ્રાક્ષના વેલાને પારિવારિક જીવન સાથે અને જૈતુન વૃક્ષની સરખામણી ઈઝરાયેલીઓના આધ્યાત્મિક જીવન સાથે કરવામાં આવે છે. એવી જ રીતે, એવા ઘણા સંદર્ભો છે જ્યાં ગરુડની તુલના ફાધર ઓફ ગોડ સાથે કરવામાં આવે છે, ઘેટાંની સરખામણી આપણા દેવ ઇસુ, દેવના પુત્ર સાથે કરવામાં આવે છે, અને કબૂતરને પવિત્ર આત્મા સાથે સરખાવવામાં આવે છે.

સોલોમનના ગીતમાં, આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે હરણની તુલના ‘આત્માના પ્રેમી’ સાથે કરવામાં આવી છે. “હે મારા પ્રીતમ, તું વહેલો આવ. સુગંધી દ્રવ્યોના પર્વત પર તું હવે સાબરી જેવો બન અથવા યુવાન હરણ જેવો બન. ” (સોલોમનનું ગીત 8:14). ” દિવસ આથમી જાય અને પડછાયા ઉતરી જાય તે પહેલા, હે મારા પ્રીતમ, તું પાછો આવ, અને પર્વતો પરના વિહરતા ચપળ હરણાં અને મૃગલા સમાન તું થા.” (સોલોમનનું ગીત 2:17).

આજે દેવ તમારી સામે હરણને મૂકી રહ્યા છે અને તેના સ્વભાવ દ્વારા, તે તમને ઘણા આધ્યાત્મિક પાઠ શીખવવા માંગે છે. પ્રથમ, હરણના પગ, તમને ઉચ્ચ સ્થાનો પર ઊભા કરે છે. દાઉદ કહે છે: “તે મારા પગને હરણના પગ જેવા બનાવે છે, અને મને મારા ઉચ્ચ સ્થાનો પર બેસાડે છે” (ગીતશાસ્ત્ર 18:33). તમારે સૌથી પહેલા પ્રભુમાં ઊભા રહેતા શીખવું જોઈએ.

બીજું, જેઓ તેમનામાં ઊભા છે તેમને પ્રભુ તેમની સાથે ચાલવા માટે બનાવશે. આપણે હબાક્કૂકના પુસ્તકમાં વાંચીએ છીએ, “પ્રભુ દેવ મારી શક્તિ છે; તે મારા પગને હરણના પગ જેવા બનાવશે, અને તે મને મારી ઊંચી ટેકરીઓ પર ચાલવા દેશે” (હબાક્કુક 3:19). આ રીતે પ્રભુ આપણને તેમનામાં ઊભા રહેવાનું અને તેમની સાથે ચાલવાનું શીખવે છે.

ત્રીજું, પ્રભુ આપણને કૂદકો મારવાનો અનુભવ શીખવે છે. શાસ્ત્ર કહે છે કે “અરે! આ અવાજ તો મારા પ્રીતમનો છે; જુઓતો ખરા,પર્વતો પર કૂદકા મારતો મારતો અને ખીણોને વટાવતો તે અહીં આવી રહ્યો છે. ચપળ અને યુવાન છે મારો પ્રીતમ,’મૃગલા જેવો.’ જુઓ, હવે તો તે દીવાલની પાછળ ઊભો રહી, બારીઓમાંથી ડોકિયા કરે છે. (સોલોમનનું ગીત 2:8,9). દેવના બાળકો, જ્યારે તમે પર્વત જેવા પડકારોનો સામનો કરો છો, ત્યારે પણ દેવ તમને તે પડકારોથી મૂંઝવણમાં ન આવવાની, પરંતુ તે પર્વતો અને ટેકરીઓ પર હરણની જેમ કૂદકો મારવાની કૃપા આપશે.

વધુ ધ્યાન માટે વચન:”ખરેખર,તમારા અભિવાદનનો અવાજ મારા કાનમાં સંભળાતાની સાથે જ, બાળક મારા ગર્ભાશયમાં આનંદથી કૂદી પડ્યું” (લુક 1:44)