জুন 09 – অসহ্য বোজা !

“ গতিকে, আমাৰ পিতৃপুৰুষ আৰু আমি যি যুৱঁলিৰ বোজা বব পৰা নাই, সেই বোজা অনা-ইহুদী শিষ্য সকলৰ কান্ধত তুলি দি এতিয়া আপোনালোকে কিয় ঈশ্বৰৰ পৰীক্ষা কৰিছে? “(পাঁচনিৰ কৰ্ম ১৫:১০)

বিশ্বৰ ইতিহাসত তিনিটা গুৰুত্বপূৰ্ণ ঘটনা সংঘটিত হৈছে. প্ৰথমতে আদম আৰু হৱাৰ সৃষ্টি. দ্বিতীয়: যীচুৱে ক্ৰুচ কান্ধত লৈ গলগথাৰ ফালে. আৰু তৃতীয়: খ্ৰীষ্টৰ দ্বিতীয় আগমন; আৰু ইয়াৰ ফালেই সমগ্ৰ পৃথিৱীখন দ্ৰুতগতিত আগবাঢ়িছে.

ক্ৰুচ বহন কৰা প্ৰভুৱে, এতিয়ালৈকে হোৱা আটাইতকৈ ডাঙৰ কাণ্ড যিয়ে পাপৰ ক্ষমা আনিছে; ঈশ্বৰীয় নিৰাময়; শান্তি; উল্লাহ; আৰু প্ৰচুৰ আশীৰ্বাদ. ক্ৰুচত তেওঁ সেই বোজা বহন কৰিছিল যিটো মানুহৰ বাবে সহ্য কৰিব নোৱাৰা আছিল.

এবাৰ এজন বিশ্বাসীয়ে প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ পাঁচটা ঘাঁৰ ওপৰত ধ্যান কৰি আছিল, তেওঁৰ প্ৰাৰ্থনাৰ সময়ত. তেওঁ ইমানেই কান্দি কান্দি আৰু অনুশোচনা কৰি ক’লে: “প্ৰভু, কেৱল মোৰ বাবেই আপুনি আপোনাৰ শৰীৰত এই সকলোবোৰ ঘা বহন কৰিছে. কেৱল মোৰ অতিক্ৰমৰ বাবেই মই তোমাক আঘাত কৰিছো আৰু দুখ দিছো.

হঠাতে প্ৰভুৱে তেওঁক প্ৰকাশ কৰি ক’লে, “আপুনি পাঁচটা ঘাঁৰ ওপৰত ধ্যান কৰি আছে. কিন্তু মোৰ শৰীৰত অগণন ঘাঁ আছে: নখ বিন্ধি ঘাঁ; আঘাতৰ দ্বাৰা আঘাত: কাঁইটৰ মুকুটৰ দ্বাৰা ঘা; আৰু বৰশী বিন্ধি ঘাঁ. আৰু ইয়াৰ উপৰিও মোৰ আঘাতপ্ৰাপ্ত আৰু বিকৃত কান্ধটোও দেখুৱাওঁ”.

সেই কান্ধটো ঘাঁ হৈছিল আৰু তেজ ওলাইছিল, ক্ৰুচৰ বাবে. আনকি যেতিয়া তেওঁ সহ্য কৰিব নোৱাৰাৰ বাবে তিনিবাৰ পৰিল, তেতিয়াও তেওঁক কোব খাই কান্ধত পুনৰ সহ্য কৰিবলৈ বাধ্য কৰা হ’ল. দিনৰ গৰমত, আৰু ইমান নিন্দা আৰু লাজৰ মাজত, তেওঁ গধুৰ ক্ৰুচটো নিজৰ কান্ধত লৈ যিৰূচালেমৰ পৰা গলগোথালৈ প্ৰায় তিনি মাইল দূৰত আছিল. তেওঁৰ কান্ধটো ইমানেই আঘাতপ্ৰাপ্ত আৰু বিকৃত হৈ পৰিছিল. প্ৰভুৱে সেই বিশ্বাসীজনক ক’লে: “মোৰ পুত্ৰ, যি কান্ধত মই ক্ৰুচ বহন কৰিছিলো – মোৰ তোমাৰ বাবে ঠাই আছে. পিতৃয়ে নিজৰ সন্তানক কঢ়িয়াই নিয়াৰ দৰে মই তোমাক মোৰ কান্ধত একেবাৰে শেষলৈকে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰো; আৰু নিজৰ পোৱালি কঢ়িয়াই নিয়া ঈগলৰ দৰে. মোৰ কান্ধলৈ চাওক. মই ইস্ৰায়েলৰ সন্তানসকলক চল্লিশ বছৰ ধৰি মৰুভূমিত কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিলোঁ. মই মিচৰৰ পৰা প্ৰতিজ্ঞাত কনান দেশলৈ প্ৰায় ২০ লাখ লোকক কঢ়িয়াই লৈ গ’লোঁ. মই তোমাক কঢ়িয়াই নিব নে?” প্ৰভুৰ এই প্ৰেমময় বাক্যবোৰ শুনি বিশ্বাসীজনে আনন্দত চকুলো টুকিবলৈ বাধ্য হ’ল.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ আনকি তোমালোকৰ বৃদ্ধ অৱস্থালৈকে মইয়ে সেই জন, আৰু চুলি নপকা প্রয্যন্ত ময়েই তোমালোকক কঢ়িয়াম; ময়েই তোমালোকক সৃষ্টি কৰিলোঁ, আৰু ময়েই তোমালোকক পোহপাল দিম; মই তোমালোকক সুৰক্ষিত স্হানলৈ লৈ যাম.”(যিচয়া ৪৬:৪).