খোজকঢ়া 21 – আজ্ঞা পালনৰ জৰিয়তে বিজয় !

“এতেকে আপোনালোক ঈশ্বৰৰ বশীভুত হওক আৰু চয়তানকd প্ৰতিৰোধ কৰক; তাতে সি আপোনালোকৰ মাজৰ পৰা পলাই যাব.”(যাকোব ৪:৭).

প্ৰভু যীচু আৰু পবিত্ৰ আত্মাই ইমানেই দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ যে আপুনি সদায় বিজয়ী হ’ব লাগে, আৰু ঈশ্বৰে আপোনাৰ বাবে ৰখা সকলো চিৰন্তন আশীৰ্বাদ লাভ কৰিব লাগে. আপুনি সঁচাকৈয়ে বিজয়ী ৰজা যীচুৰ সন্তান!

সফলতাৰ ৰহস্য নিহিত হৈ আছে সদায় প্ৰভুৰ আজ্ঞাকাৰী হোৱাত. যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ আজ্ঞা পালন কৰিব, তেতিয়া চয়তানী আত্মাবোৰে আপোনাৰ আজ্ঞা পালন কৰিব আৰু আপোনাৰ আজ্ঞাত পলাই যাব. আপুনি জানিব যে মানুহৰ প্ৰথম বিফলতা, তেওঁৰ অবাধ্যতাৰ বাবেই হৈছিল.

নিষিদ্ধ ফল নাখাবলৈ ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা অমান্য কৰাৰ বাবে ই মানৱজাতিক দুটা গুৰুত্বপূৰ্ণভাৱে প্ৰভাৱিত কৰিছিল. প্ৰথমে মানুহৰ হৃদয়ত পাপৰ মৰ্ম মিহলি হৈছিল. আৰু দ্বিতীয়তে, সেই নিষিদ্ধ ফলৰ পাপৰ বীজ, মানুহৰ আত্মাত ৰোপণ কৰা হ’ল.

সেই কাৰণেই পৃথিৱীত প্ৰজন্মৰ পিছত প্ৰজন্ম ধৰি পাপ আৰু অবাধ্যতা চলি আছে. প্ৰভু যীচুৱে কালভাৰীৰ ক্ৰুচত নিজৰ পবিত্ৰ তেজ বোৱাইছিল, মানৱ জাতিৰ তেজত মিহলি হোৱা পাপৰ জোৰা ভাঙিবলৈ. আৰু মানুহৰ আত্মাত ৰোপণ কৰা পাপৰ বীজ আঁতৰাবলৈ তেওঁ নিজকে নম্ৰ কৰি মৃত্যুৰ পৰ্যন্ত আজ্ঞাকাৰী হৈ পৰিল, তেওঁ আমাৰ আজ্ঞাকাৰীতাৰ বাবে আদৰ্শ দাঙি ধৰিছে. ইয়াৰ বিষয়ে পাঁচনি পৌলে লিখিছে, “ তেওঁ নিজকে সৰু কৰি মৃত্যুলৈকে, এনে কি ক্ৰুচীয় মৃত্যুলৈকে আজ্ঞাধীন হ’ল”(ফিলিপীয়া ২:৮).

যীচু খ্ৰীষ্টৰ জীৱনলৈ চাওক, যিটো আমাৰ সকলোৰে বাবে আদৰ্শ. সকলোতে তেওঁ পিতৃৰ আজ্ঞাকাৰী আছিল. সৰুৰে পৰাই তেওঁ নিজৰ সংসাৰিক মাতৃ মৰিয়ম, আৰু তেওঁৰ পিতৃৰ দৰে ৰক্ষক যোচেফৰ অধীন আছিল (লূক ২:৫১).

তেওঁ নিজকেও বশ কৰি স্বৰ্গত থকা পিতৃৰ সম্পূৰ্ণ আজ্ঞাকাৰী আছিল. সেইবাবেই তেওঁৰ বাবে চয়তানক জয় কৰাটো সম্ভৱ হৈছিল. যেতিয়া তেওঁ আজ্ঞা দিছিল, “তোমাক আঁতৰাই দিয়ক, চয়তান!”, তেতিয়া ই তেওঁৰ সান্নিধ্যৰ পৰা পলাই গ’ল. আৰু তেওঁ অশুচি আত্মাক বাহিৰ কৰি ৰোগীক সুস্থ কৰাৰ এক শক্তিশালী পৰিচৰ্যা কৰিলে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যদি চয়তান আৰু আসুৰিক আত্মাক বাহিৰ কৰি দিবলৈ কৰ্তৃত্ব থকাৰ প্ৰয়োজন হয়, তেন্তে আপুনি প্ৰভুৰ সম্পূৰ্ণ আজ্ঞাকাৰী হোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ. যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ আজ্ঞা পালন কৰি জীয়াই থাকিব, তেতিয়া তেওঁৰ প্ৰেম আৰু দয়া আপোনাৰ ওপৰত আহিব. ভাববাদী চমূৱেলে সুধিলে, “চমূৱেলে ক’লে, “যিহোৱাৰ বাক্য পালন কৰিলে যেনেকৈ তেওঁ সন্তুষ্ট হয়, তেনেকৈ হোম আৰু বলিদানত জানো তেওঁ সন্তুষ্ট হ’য়? বলিদানতকৈ আজ্ঞাপালন কৰা উত্তম, আৰু মেৰৰ তেলতকৈ বাক্য শুনা উত্তম” (১ চমূৱেল ১৫:২২).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “চমূৱেলে ক’লে, “যিহোৱাৰ বাক্য পালন কৰিলে যেনেকৈ তেওঁ সন্তুষ্ট হয়, তেনেকৈ হোম আৰু বলিদানত জানো তেওঁ সন্তুষ্ট হ’য়? বলিদানতকৈ আজ্ঞাপালন কৰা উত্তম, আৰু মেৰৰ তেলতকৈ বাক্য শুনা উত্তম” (১ চমূৱেল ১৫:২২).