অক্টোবৰ 02 – নিখুঁত পুনৰাবৃত্তি !

“কিয়নো মই ভাগৰুৱাসকলক প্ৰাণ জুৰাৱাম, আৰু প্ৰত্যেক দুখিত প্ৰাণক পৰিতৃপ্ত কৰিম”.(যিৰিমিয়া ৩১:২৫).

আমি পৃথিৱীত হাজাৰ হাজাৰ ক্লান্ত আৰু দুখী আত্মা দেখিবলৈ পাইছিলোঁ. বিভিন্ন কাৰণত ক্লান্ত হৈ পৰিছে তেওঁলোক. ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ জীৱনত বিৰক্ত হৈ থকা অনেক. আনকি সোনকালে মৰিলে ভাল হ’ব বুলিও ভাবে. ঋণৰ বোজাত ক্লান্ত আন কিছুমানো আছে. মদ্যপান কৰা স্বামীৰ শাৰীৰিক নিৰ্যাতন সহ্য কৰিব নোৱাৰা মহিলাসকল.

যেতিয়াই আপুনি যিকোনো সমস্যাত পৰে, তেতিয়াই আপুনি সেইটোক নিজৰ ভাগ্য হিচাপে লোৱা উচিত নহয়, যিদৰে বাকী পৃথিৱীয়ে ভবাৰ দৰে. আপুনি বৰঞ্চ সকলো আশাৰে প্ৰভুৰ ওচৰলৈ অহা উচিত, আৰু তেওঁ আপোনাক নিশ্চয় সহায় কৰিব. তেওঁ প্ৰতিজন ক্লান্ত আত্মাক তৃপ্ত কৰাৰ লগতে প্ৰতিজন দুখী আত্মাক পুনৰ ভৰাই তোলাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে.

প্ৰভুৱে প্ৰতিজন পিয়াহত তিতি থকা আত্মাৰ ওপৰত জীৱন্ত পানীৰ নদী ঢালি দিয়ে আৰু শুকান মাটিত প্ৰচণ্ড বৰষুণ ঢালি দিয়ে. তেওঁ কৰিব নোৱাৰা কোনো অলৌকিকতা নাই. মানুহৰ ক্ষেত্ৰত ই অসম্ভৱ হ’ব পাৰে; কিন্তু ঈশ্বৰৰ কাৰণে সকলো সম্ভৱ. এতেকে বিশ্বাসেৰে তেওঁৰ ফালে চোৱা.

দায়ূদে প্ৰভুৰ ফালে চাই আনন্দৰে ঘোষণা কৰিলে: “তুমি মোৰ শত্রুবোৰৰ সাক্ষাতে মোৰ সন্মুখত মেজ সজাইছা; তুমি মোৰ মূৰ তেলেৰে তিয়াইছা; মোৰ পান-পাত্ৰ উপচি পৰিছে”(গীতমালা ২৩:৫). সঁচাকৈয়ে প্ৰভুৱে আপোনাক নিজৰ সিদ্ধতাৰে ভৰাই তোলে. তেওঁ হৈছে তেওঁৰ পূৰ্ণতা যিয়ে সকলোকে সকলোকে পূৰণ কৰে (ইফিচীয়া ১:২৩).

প্ৰভু যীচুৱে যেতিয়া কানাত বিয়াৰ ভোজত অংশ লৈছিল, তেতিয়া মদৰ অভাৱ হৈছিল. আৰু প্ৰভুৱে কি কৰিলে, সেই অভাৱ পূৰণ কৰিবলৈ? জলপাত্ৰবোৰত পানী ভৰাই দিবলৈ ক’লে. আৰু তেওঁলোকে সেইবোৰক সীমালৈকে ভৰাই দিলে (যোহন ২:৭). ইংৰাজী অনুবাদত পাত্ৰবোৰ মুখলৈকে ভৰোৱাৰ বিষয়ে স্পষ্টকৈ উল্লেখ কৰা হৈছে. প্ৰভুৱেও তোমালোকক একে ধৰণেৰে ভৰাই দিব; আৰু তোমালোকক প্ৰতিটো সিদ্ধ আশীৰ্বাদেৰে ভৰাই দিব; তেওঁ নিশ্চিত কৰিব যে তোমালোকক মদ আৰু শস্যৰ প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়.

পিতৰে নিজৰ নাওখন প্ৰভু যীচুক দিলে, যাতে তেওঁ সেই নাওখনৰ পৰাই প্ৰচাৰ কৰিব পাৰে. সেই সময়খিনি আছিল, যেতিয়া তেওঁৰ আত্মাত সম্পূৰ্ণ ক্লান্ত হৈ পৰিছিল, কিয়নো গোটেই ৰাতিটো কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ পিছতো তেওঁ কোনো মাছ নাপালে. কিন্তু যীচুৱে প্ৰচাৰ কৰাৰ পাছত তেওঁ বহু সংখ্যক মাছ ধৰিব পাৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ জাল ভাঙি গৈছিল. তেওঁলোকে ধৰা মাছ দুখন নাও ভৰাই দিলে আৰু তেওঁলোকৰ নাওবোৰ ডুব যাবলৈ ওলাইছিল.

তিনিদিন ধৰি তেওঁৰ শিক্ষা শুনি থকা জনসমাগমকো তেওঁ আশীৰ্বাদ দি পাঁচটা পিঠা আৰু দুটা মাছ ভাগ কৰি খুৱাইছিল. সেয়ে তেওঁলোকে সকলোৱে খাই পেট খালে আৰু বাকী থকা টুকুৰাবোৰেৰে বাৰটা টোপোলা ভৰাই তুলিলে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আজিও প্ৰভুৱে আপোনালোকক তেওঁৰ নিখুঁত আশীৰ্বাদেৰে মুখৰ ভিতৰতে ভৰাই তুলিবলৈ আগ্ৰহী.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “সঁচাই তেওঁ নিজৰ লোকসকলক প্ৰেম কৰে; তেওঁৰ সকলো পবিত্ৰ লোক তেওঁৰ হাতত আছিল; তেওঁলোক সকলো তেওঁৰ ভৰিত নত হ’ল; প্ৰতিজনে তেওঁৰ বাক্য গ্ৰহণ কৰিলে.” (দ্বিতীয় বিবৰণ ৩৩:৩).