Appam, Appam - Marathi

जानेवारी 11 – त्याने वाट पाहिली!

“त्याने चांगले द्राक्ष मिळतील अशी अपेक्षा ठेवली, परंतु त्याऐवजी जंगली द्राक्षे आली.” (यशया ५:२)

माळीला त्याच्या बागेतील झाडांबाबत अपेक्षा असते. तो त्यांना फुलताना, वाढताना आणि फळ देताना पाहू इच्छितो. तो त्यांना सुगंध पसरवताना आणि चांगली फळे आणताना पाहू इच्छितो. पण सर्वांत महत्त्वाचे म्हणजे, तो झाडाकडून चांगली फळे येण्याची अपेक्षा करतो.

परमेश्वर तो आहे ज्याने द्राक्षमळा तयार केला; दगड काढून टाकले; उत्तम द्राक्षलता लावली; मध्यभागी मनोरा बांधला आणि द्राक्षफळाची प्रक्रिया करण्यासाठी जागा तयार केली. आणि त्याची एकमेव अपेक्षा म्हणजे द्राक्षलतेने चांगली द्राक्षे द्यावीत.

परमेश्वराने आपल्या भल्यासाठी आणि उन्नतीसाठी हजारो चांगल्या गोष्टी केल्या आहेत; आणि त्याची एकच अपेक्षा आहे की आपण त्याला चांगली फळे द्यावीत, त्याला संतुष्ट करावे, त्याचे स्तुतीगान करावे आणि त्याच्या मार्गांनी चालावे. राजा दावीद म्हणतो, “परमेश्वराने माझ्यावर केलेल्या सर्व उपकारांसाठी मी त्याला काय परत देऊ? मी तारण्याचा प्याला उचलेन आणि परमेश्वराचे नाव घेईन.” (स्तोत्र ११६:१२-१३)

इस्राएल लोकांनी परमेश्वराने केलेल्या चांगल्या गोष्टी लक्षात ठेवल्या नाहीत. परमेश्वर पित्याने त्यांच्यासाठी पृथ्वीवर पाठवलेला पुत्र त्यांनी स्वीकारला नाही. त्याच्यावर विसंबून राहून चांगली फळे देण्याऐवजी, त्यांनी त्याला वधस्तंभावर चढवले आणि त्याला कडू व्हिनेगर दिले. जेव्हा त्याने ते घेतले आणि चाखले, तेव्हा त्याला प्यायचे नव्हते, कारण ते कडू व्हिनेगर होते – कडू फळे होती.

कडू फळे पाहून परमेश्वराने शोक केला, “मी माझ्या द्राक्षमळ्याला जे काही करायला हवे होते ते सर्व काही केले आहे. मग मी चांगली द्राक्षे अपेक्षित असताना जंगली द्राक्षे का आली?” (यशया ५:४) तो दु:खी होऊन म्हणतो, “मी तुला उत्तम प्रकारची, उच्च प्रतीची वंशवेल लावली होती. मग तू माझ्या समोर जंगली वंशवेल कशी बनलीस?” (यर्मिया २:२१)

यशया अध्याय ५ आणि यर्मिया अध्याय २ वाचा. या दोन्ही विभागांत परमेश्वराने तयार केलेल्या द्राक्षमळ्याबद्दल चर्चा आहे. “माझ्या लोकांनी दोन पापे केली आहेत: त्यांनी मला, जिवंत पाण्याचा स्रोत, सोडून दिले आहे आणि स्वतःसाठी भग्न टाक्या खोदल्या आहेत, ज्या पाणी धरण्यास अयोग्य आहेत.” (यर्मिया २:१३)

परमेश्वर डोळ्यांत अश्रू घेऊन विनवतो आणि म्हणतो, “तुमच्या पित्यांना माझ्यात असा कोणता अन्याय सापडला, की त्यांनी मला सोडून दिले, मूर्तींचे अनुसरण केले, आणि मूर्तिपूजक झाले?” (यर्मिया २:५). परमेश्वराच्या हातून मिळालेल्या असंख्य आशीर्वादांनंतर, देवाच्या मुलांनो, तुम्ही परमेश्वराला चांगली फळे देऊ नयेत का?

चिंतनासाठी वचन: “त्याने उत्तर दिले, ‘महोदय, यावर्षीही याला सोडा. मी त्याच्या भोवती खणून खत घालीन. जर त्याने फळे दिली तर ठीक. पण जर नाही दिली, तर तुम्ही ते कापून टाकू शकता.’” (लूक १३:८-९)

Leave A Comment

Your Comment
All comments are held for moderation.