જૂન 12 – દુઃખમાં દિલાસો

“ઉજજવળ ભવિષ્યની આશા છે તેથી આનંદમાં રહો. જ્યારે મુશ્કેલીઓ આવે ત્યારે ધીરજ રાખો. અને હંમેશા દેવની પ્રાર્થના કરો.” (રોમન 12:12).

યહૂદીઓના પવિત્ર પુસ્તકમાં, એવું લખ્યું છે: “હે માણસ, કોઈ પણ દુઃખની પરિસ્થિતિમાં ક્યારેય તમારી આશા ગુમાવશો નહિ, ન તો તમારો વિશ્વાસ. જ્યારે તેને ઝાડ પર લટકાવવામાં આવે ત્યારે પણ વ્યક્તિએ ક્યારેય આશા ગુમાવવી જોઈએ નહીં, જ્યારે જલ્લાદ તેને મારવા માટે તેની તલવાર ઉઠાવે ત્યારે પણ. કારણ કે દેવ છેલ્લી ક્ષણે પણ ચમત્કાર કરી શકે છે અને તેને બચાવી શકે છે.

આપણે શાસ્ત્રમાં એક પીડિત માણસ વિશે વાંચીએ છીએ. તેની માતાએ તેનું નામ યાબેઝ પાડ્યું, કારણ કે તેણીએ તેને પીડાથી જન્મ આપ્યો હતો. પરંતુ તે દુઃખમાં પોતાનું જીવન ચાલુ રાખવા માંગતો ન હતો. તેણે ઇઝરાયલના દેવને બોલાવીને કહ્યું, ” યાબેસે ઇસ્રાએલના દેવને પ્રાર્થના કરી કે, હું તમને, પ્રાર્થના કરું છું કે, તમે મને આશીર્વાદ આપો અને મારી ભૂમિનો વિસ્તાર કરો, “તમે મારી સાથે રહો અને મને ગૌચર ભૂમિ આપો જેથી મને પરિશ્રમ કરવો ન પડે.” દેવે તેની પ્રાર્થના માન્ય રાખી.” (1 કાળવૃતાંત 4:10). તે દિવસથી તેના તમામ દુઃખોનો અંત આવ્યો. અને તે પ્રભુના પુષ્કળ આશીર્વાદોથી ભરપૂર હતો.

આજે પણ, લોકો વિવિધ બાબતો માટે શોક કરે છે, તેમ છતાં, દેવ સિયોનમાં શોક કરનારાઓને તેમની વચ્ચેથી અલગ કરે છે. દેવ કહે છે, તેને મોકલવામાં આવ્યો હતો: “તેણે મને સૌ દુ:ખીઓને સાંત્વના આપવા, તેમનો શોક હર્ષમાં ફેરવવા, એમનાં ભારે હૈયાને સ્તુતિનાં ગીતો ગાતાં કરવા મોકલ્યો છે. એ લોકો યહોવાએ પોતાના મહિમા માટે રોપેલાં ‘ધર્મનાં વૃક્ષો કહેવાશે.” (યશાયાહ 61:3).

સિયોન એ પર્વત છે, જ્યાં આપણે દેવના હલવાન સાથે ઊભા છીએ (પ્રકટીકરણ 14:1). જેઓ દેવની સાથે ઊભા છે, તેમના હૃદયમાં બોજ હોય છે, બીજાઓને તેમના ગણમાં ભેગા કરવાનો. દેવ એવા લોકોનો અભિષેક કરે છે કે જેમને આવા શોક અને શોક હોય છે, આનંદના તેલથી અને તેમની હાજરીમાં તેમને આનંદિત કરે છે.

મૂસાએ પ્રાર્થના કરી: “અમારા અગાઉનાં દુ:ખોનાં પ્રમાણમાં અમને વધુ આનંદ આપો; અમારી પીડાના વરસોના બદલામાં અમને સારા વર્ષો આપો.” (ગીતશાત્ર 90:15). તમારા દુ:ખના દિવસો અને તમે જે વર્ષોમાં દુષ્ટતા જોઈ છે તે પ્રમાણે દેવ બમણું આશીર્વાદ વરસાવશે. જ્યારે તમે અયૂબના જીવન વિશે વાંચશો, ત્યારે તમે જોશો કે તેણે ઘણી બધી યાતનાઓ અને વિપત્તિઓનો સામનો કર્યો હતો. પરંતુ તેણે તેની આશા ગુમાવી નહીં, તેની પત્નીએ પણ તેની મજાક ઉડાવી અને તેની નિંદા કરી. તમારે પણ ક્યારેય તમારી આશા ગુમાવવી જોઈએ નહીં. આપણો દેવ એકમાત્ર એવો છે જે આપણને દુઃખ અને પીડાના સમયે દિલાસો આપી શકે છે. અને સમૃદ્ધિના દિવસો તમારી રાહ જોઈ રહ્યા છે.

પવીત્ર શાસ્ત્ર કહે છે:”પણ ખ્રિસ્ત તો પુત્ર તરીકે દેવના ઘર પર વિશ્વાસુ હતો. આપણે વિશ્વાસીઓ દેવનું ઘર છીએ. જો આપણે અંત સુધી હિંમત તથા આશાનું અભિમાન ચાલુ રાખીએ, તો આપણે દેવનું ઘર છીએ.”(હિબ્રુ 3:6).

વધુ ધ્યાન માટે વચન: “તમે મારા હૃદયમાં દીવાં પ્રગટાવો છો! મારા અંધકારને તમે પ્રકાશમાં ફેરવ્યો છે.” (ગીતશાસ્ત્ર 18:28).