ਜੂਨ 05 – সমস্যাত সান্ত্বনা!

“তোমালোকৰ হৃদয় ব্যাকুল নহওক৷ ঈশ্বৰত বিশ্বাস কৰা আৰু মোকো বিশ্বাস কৰা। ” (যোহন ১৪: ১)।

এই পৃথিৱীত কোনেও চকুপানী আৰু সমস্যাপূৰ্ণ হৃদয়ত জীয়াই থাকিব নিবিচাৰে।  সমস্যা মূলতঃ চয়তানৰ পৰীক্ষা।  কিছুমান লোকে, যেতিয়া তেওঁলোক সমস্যাত পৰে, তেওঁলোকৰ কাৰ্য্যৰ প্ৰভাৱৰ বিষয়ে অৱগত নহয় আৰু ডাঙৰ ভুল কৰে।  কিছুমান মানুহ সদায় সমস্যাগ্ৰস্ত আৰু উত্তেজনাত থাকে।

এটা দুখৰ খবৰ শুনি বহুতো মানুহ তেওঁলোকৰ হৃদয়ত অসুবিধাত পৰে।  কিছুমানে কঠোৰ শব্দৰ শেষত থাকিলে অসুবিধাত পৰে।  কিছুমানে তেওঁলোকৰ খঙৰ বাবে, তেওঁলোক উত্তেজনাপূৰ্ণ আৰু সমস্যাগ্ৰস্ত হৈ পৰে।

ঈশ্বৰৰ সন্তান হিচাপে আপুনি কেতিয়াও আপোনাৰ হৃদয়ত অসুবিধাত পৰা উচিত নহয়।  আপোনাৰ সমস্যা আৰু ক্লেশৰ মাজত, ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিৰ ফালে দৌৰি যাওক।  পুৰুষৰ অনুগ্ৰহ নিবিচাৰিব, কিন্তু প্ৰভুৰ ভৰিত বহিব।  শাস্ত্ৰত ঈশ্বৰৰ লোকসকলক তেওঁলোকৰ সমস্যাৰ পৰা কেনেকৈ বিতৰণ কৰা হৈছিল, তাৰ বহুতো উদাহৰণ আছে, যিহেতু তেওঁলোকে প্ৰভুক বিচাৰিছিল।

এবাৰ যেতিয়া যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্যসকলে এখন নাৱেৰে যাত্ৰা কৰি আছিল, তেতিয়া এক ডাঙৰ বতাহ ৰৈ ছিল আৰু ঢৌবোৰ নাওখনত প্ৰহাৰ কৰিছিল, যাতে ইয়াক পূৰণ কৰিবলৈ ওলাইছিল।  শিষ্যসকলে তেওঁলোকৰ হৃদয়ত ইমান ভয় আৰু অসুবিধাত পৰিছিল।  কিন্তু যীচু কঠোৰ অৱস্থাত আছিল, গাৰুএখনত শুই আছিল।  আৰু শিষ্যসকলে তেওঁক জগাই তুলি তেওঁক এইদৰে কৈছিল: “সেই সময়ত তেওঁ নাৱৰ গুৰিৰফালে গাঁৰুত মূৰ দি টোপনি গৈ আছিল। তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক জগাই ক’লে, “হে গুৰু, আমি যে এতিয়া মৰোঁ, ইয়ালৈ আপুনি চিন্তা নকৰে নে”?” (মাৰ্ক ৪: ৩৮)৷

তাৰ পিছত তেওঁ উঠি আহি বতাহক ভৰ্ৎসনা কৰিলে আৰু সাগৰক ক’লে, “তেতিয়া তেওঁ উঠি, বতাহক ডবিয়ালে আৰু সাগৰকো ক’লে, “শান্তিৰে থিৰে থাক৷” তেতিয়া বতাহ আতৰি গ’ল, আৰু অতি শান্ত হৈ পৰিল।  যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোক কিয় ভয়াতুৰ হৈছা? এতিয়ালৈকে বিশ্বাস হোৱা নাই নে?” (মাৰ্ক ৪: ৩৯- ৪০)

আমি শাস্ত্ৰত হান্নাৰ বিষয়েও পঢ়িছিলো যিয়ে ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত তাইৰ হৃদয়ৰ বেদনা উলিয়াইছিল।  আৰু মেৰীৰ যিয়ে ভাল অংশটো বাছনি কৰিছিল আৰু প্ৰভুৰ ভৰিত বহিছিল।  আপুনিও প্ৰভুৰ ওচৰলৈ আহে।  যিহেতু প্ৰভু সদায় আপোনাৰ সৈতে থাকে, তেওঁ নিশ্চিতভাৱে আপোনাৰ বাবে এক অলৌকিক কাৰ্য্য কৰিব আৰু আপোনাৰ সকলো সমস্যাৰ পৰা আপোনাক বিতৰণ কৰিব।

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “এই কাৰণে প্ৰভু যিহোৱাই কৈছে, “চোৱা, মই চিয়োনত ভিত্তিমূলৰ এটা শিল, এটা পৰীক্ষিত শিল, আৰু দৃঢ়কৈ বহুউৱা চুকৰ এটা বহুমূল্য শিল স্থাপন কৰিলোঁ। যি জনে বিশ্বাস কৰিব, তেওঁ অধৈৰ্য নহ’ব।” (যিচয়া ২৮: ১৬)৷  এই পদঅনুসৰি, যদি আপুনি যিকোনো পৰিস্থিতিত খৰখেদাকৈ কাম কৰে, ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে যে আপোনাৰ পৰ্যাপ্ত বিশ্বাস নাই।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, প্ৰভুৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখক আৰু তেওঁ আপোনাৰ সকলো সমস্যা আঁতৰাই আপোনাক শান্তি প্ৰদান কৰিব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “তাতে সকলো বুদ্ধিতকৈ উত্তম, যি ঈশ্বৰৰ শান্তি, সেয়ে খ্ৰীষ্ট যীচুত আপোনালোকৰ হৃদয় আৰু ভাবনাক পহৰা দিব।” (ফিলিপীয়া ৪: ৭)