ਜਨਵਰੀ 26 – হেৰাই যোৱা জীৱন !

“হে কুমাৰী ইস্ৰায়েল, মই তোমাক পুনৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিম, তাতে তুমি নিৰ্ম্মিত হ’বা. তুমি তোমাৰ খঞ্জৰীৰে পুনৰায় ভুষিতা হ’বা, আৰু আমোদকাৰীসকলৰ লগত নাচিবাগি ওলাই যাবা. (যিৰিমিয়া ৩১:৪).

প্ৰভুৱে কৈছে যে তেওঁ আপোনাক পুনৰ গঢ়ি তুলিব. হয়তো এনেকুৱাও হ’ব, যে আপোনাৰ সুগঠিত জীৱনটো এতিয়া ধ্বংসস্তূপত পৰি আছে. বা হয়তো আপোনাৰ সম্পৰ্ক ভাঙি গৈছে. বা আপোনাৰ পৰিয়াল গঢ়ি তোলাৰ বিষয়ে আকৌ কেতিয়াও প্ৰশ্নবোধক চিহ্ন থাকিব পাৰে.

কিন্তু প্ৰভুৱে আপোনাক এটা প্ৰতিজ্ঞা দিছে আৰু কৈছে, “হে কুমাৰী ইস্ৰায়েল, মই তোমাক পুনৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিম, তাতে তুমি নিৰ্ম্মিত হ’বা. তুমি তোমাৰ খঞ্জৰীৰে পুনৰায় ভুষিতা হ’বা, আৰু আমোদকাৰীসকলৰ লগত নাচিবাগি ওলাই যাবা.” (যিৰিমিয়া ৩১:৪).

এসময়ত এগৰাকী ছোৱালীৰ পিতৃ-মাতৃ, তাইক বিয়া কৰাই দিলে এজন সুশিক্ষিত যুৱকৰ লগত. কিন্তু বিয়াৰ কিছুদিনৰ ভিতৰতে তেওঁলোকৰ মাজত মতবিৰোধ ঘটি ইজনে সিজনৰ প্ৰতি তিক্ততা গঢ় লৈ উঠিল; আৰু তেওঁলোক পৃথক হ’ল.

সেই ছোৱালীজনীয়ে মাক-দেউতাকৰ ওচৰলৈ আহিছিল; আৰু তেওঁলোকে নিজৰ জীয়েকৰ বাবে কান্দি কান্দি প্ৰাৰ্থনা কৰিলে. আৰু ঈশ্বৰৰ মহান দয়াৰ দ্বাৰাই তাইৰ স্বামী নতুন পুৰুষলৈ ৰূপান্তৰিত হ’ল; আৰু হেৰাই যোৱা তাইৰ জীৱনটো আকৌ গঢ় লৈ উঠিল. প্ৰভুৱে তেওঁলোকক সন্তানৰ আশীৰ্বাদ দিলে; আৰু তেওঁলোকক শান্তি আৰু আনন্দ প্ৰদান কৰিলে.

মোচিৰ জীৱনলৈ চাওক! যৌৱনত তেওঁক ফৰৌণৰ কন্যাৰ পুত্ৰ বুলি কোৱা হৈছিল. শাস্ত্ৰই কৈছে, “ মোচি মিচৰীয়া সকলৰ সকলো বিদ্যাত শিক্ষিত হৈ উঠিল. বাক্য আৰু কার্যত তেওঁ মহা-ক্ষমতাশালী হল. “(পাঁচনিৰ কৰ্ম ৭:২২).

চল্লিশ বছৰ ধৰি ইমান আচৰিত ধৰণে গঢ় লৈ উঠা তেওঁৰ জীৱনৰ প্ৰথম পৰ্যায়টোৰ অন্ত পৰিল ইমান হঠাতে. তেওঁ মিচৰৰ পৰা পলায়ন কৰিবলগীয়া হৈছিল, যেতিয়া তেওঁ নিজৰ উপায়েৰে ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্য পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল. মিচৰৰ ৰাজকুমাৰ হোৱাৰ পৰাই তেওঁক মিদিয়নীয়াৰ ভেড়া চোৱা-চিতা কৰাৰ কৰুণ অৱস্থালৈ ঠেলি দিয়া হৈছিল.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “যদিহে প্ৰভুৱে ঘৰটো নিৰ্মাণ নকৰে, তেন্তে সেই ঘৰটো নিৰ্মাণ কৰাসকলে তেওঁলোকে অসাৰ পৰিশ্ৰম কৰে” (গীতমালা ১২৭:১). “যিহেতু তেওঁলোকে প্ৰভুৰ কৰ্ম আৰু তেওঁৰ হাতৰ কাৰ্য্যক গুৰুত্ব নিদিয়ে, সেয়েহে তেওঁ তেওঁলোকক ধ্বংস কৰিব আৰু তেওঁলোকক গঢ়ি তুলিব নোৱাৰে” (গীতমালা ২৮:৫).

প্ৰভুৱে মোচিৰ প্ৰতি কৃপা কৰিলে; আৰু মোৱাবত তেওঁৰ জীৱনৰ দ্বিতীয় চল্লিশ বছৰৰ অন্ত পৰিল. যিহেতু তেওঁৰ ওচৰত জ্বলি থকা জোপোহাত উপস্থিত হোৱা প্ৰভুৰ অনুগ্ৰহ আছিল, সেয়েহে তেওঁৰ আহ্বান পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা হ’ল. মোচিৰ যোগেদি যিহোৱাই ইস্ৰায়েলীসকলক মিচৰৰ দাসত্বৰ পৰা মুক্ত কৰিলে; আৰু তেওঁক পুনৰ গঢ়ি তুলিলে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৱে আপোনালোকে হেৰুৱাই পেলোৱা জীৱনটো পুনৰ ঘূৰাই দিব. তেওঁ তাক পুনৰ গঢ়ি তুলিব; আৰু তোমালোক গঢ় লৈ উঠিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ইফ্ৰয়িম মোৰ প্ৰিয় পুত্ৰ নহয় নে? সি মোৰ মৰমৰ লৰা নহয় নে? কিয়নো যিমানবাৰ মই তাৰ অহিতে কথা কওঁ, সিমানবাৰ পুনৰায় তাক অনুগ্ৰহেৰে সোঁৱৰণ কৰোঁ; এইদৰে তাৰ কাৰণে মোৰ হৃদয়ে হেঁপাহ কৰে. অৱশ্যে মই তাক দয়া কৰিম.” – এয়ে যিহোৱাৰ বচন.” (যিৰিমিয়া ৩১:২০).