মে 19 – ঈশ্বৰৰ উৎকৰ্ষতা!

“আৰু একেলগে আমি একমত হৈ কওঁ যে, “ভক্তিৰ নিগূঢ় সত্য অতি মহান৷ তেওঁ মাংসত প্ৰকাশিত হ’ল, আত্মাত ধাৰ্মিক বুলি গণিত কৰা হ’ল, দূতবোৰৰ দ্বাৰাই দেখা পোৱা গ’ল, অন্যান্য জাতি সকলৰ আগত ঘোষণা কৰা হ’ল, জগতত বিশ্বাস কৰা হ’ল, প্ৰতাপত তুলি নিয়া হ’ল।” (১ তীমথিয় ৩: ১৬)৷

এই আধুনিক যুগত, আমি মিছাবাদী, প্ৰতাৰক আৰু প্ৰৱঞ্চকসকলক উচ্চ পদত অধিষ্ঠিত হোৱা দেখিবলৈ পাওঁ।  আমি ঈশ্বৰীয় ব্যক্তিজনক নিম্ন মান্য আৰু উপহাস কৰা দেখিছোঁ।  পৃথিৱীয়ে ঈশ্বৰীয়ক পাগল বুলি ঠাট্টা কৰে।  কিন্তু শাস্ত্ৰই কৈছে যে ঈশ্বৰৰ শাস্ত্ৰ মহান আৰু উৎকৃষ্ট।

ঈশ্বৰীয়তাক কিয় উৎকৃষ্ট বুলি গণ্য কৰা হয়?  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “কিন্তু তোমালোকে জানি থোৱা, যিহোৱাই নিজৰ ভক্তসকলক তেওঁৰ নিজৰ কাৰণে পৃথক কৰিলে। মই মাতিলে, যিহোৱাই মোৰ প্রার্থনা শুনে।” (গীতমালা ৪: ৩)৷  যদিও ঈশ্বৰৰ লাভালাভস্পষ্ট নহয়, তথাপিও আমি নিশ্চিত হ’ব পাৰোঁ যে ঈশ্বৰীয় পৰিয়ালবোৰক প্ৰভুৰ দ্বাৰা প্ৰেম আৰু উচ্চতা দিয়া হ’ব।

এজন খ্ৰীষ্টান বিষয়া আছিল, যিয়ে ধূমপান, উৎকোচ গ্ৰহণ, ন্যায়বিকৃত কৰাৰ দৰে দুষ্ট কামত লিপ্ত হৈছিল আৰু ইয়াৰ ফলত প্ৰভুৰ নাম কলুষিত হৈছিল।  এদিন, উৎকোচ গ্ৰহণ কৰোঁতে তেওঁ ৰঙাহাতে ধৰা পৰিছিল আৰু চাকৰিৰ পৰা বৰ্খাস্ত কৰা হৈছিল।  আৰু তাৰ পিছত তেওঁৰ পৰিয়ালক এক শোচনীয় পৰিস্থিতিলৈ ঠেলি দিয়া হৈছিল।  সেই পৰিয়ালটোৰ বিৰুদ্ধে বহুতো অভিশাপ আছিল আৰু তেওঁৰ সন্তানক অশুভ আত্মাৰ দ্বাৰা পীড়িত কৰা হৈছিল।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, কেতিয়াও আপোনাৰ ঈশ্বৰৰ শাৰীৰিকতা এৰি নিদিব, বা নিয়মীয়া প্ৰাৰ্থনা আৰু ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়াৰ পৰা আঁতৰি নাযাব।  আপোনাৰ বিবেকৰ বিপৰীতে কেতিয়াও কোনো কামত লিপ্ত নহ’ব।  ঈশ্বৰৰ ভয়ত আপোনাৰ ঈশ্বৰৰ শাৰীৰিকতা সংৰক্ষণ কৰক।

“খ্ৰীষ্টৰ বাক্যৰ জ্ঞান আপোনালোকৰ সৈতে বাহুল্যৰূপে বাস কৰক। ধৰ্মগীত, স্তুতি-গীত আৰু আত্মিক গানেৰে পৰস্পৰে শিক্ষা আৰু চেতনা দি, অনুগ্ৰহৰ কথাত কৃতজ্ঞতাৰে নিজ নিজ হৃদয়ত ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে গান কৰক।  আৰু আপোনালোকে যি কৰিব পাৰে, সেইবোৰ বাক্যতে হওক বা কাৰ্যতে হওক, f সকলোকে প্ৰভু যীচুৰ নামত কৰক; আৰু তেওঁৰ দ্বাৰাই পিতৃ ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰক (কলচীয়া ৩: ১৬- ১৭)।

আপোনাৰ ধাৰ্মিকতা আৰু ভক্তিৰ বাবে আপোনাক উপহাস আৰু উপহাস কৰা হ’ব পাৰে।  তেওঁলোকে আপোনাক প্ৰশ্ন কৰি এইদৰে কৈছিল: ‘আপুনি আপোনাৰ ঈশ্বৰৰ দ্বাৰা প্ৰকৃততে কি লাভ কৰিছে?  আপুনি আপোনাৰ ধাৰ্ম্মিকতাৰ েৰে কি মহানতা সম্পাদন কৰিছে?’।  তেওঁলোকে ক’ব পাৰে যে আপুনি নাজানে যে এই পৃথিৱীত কিমান উপভোগ কৰে বা আপুনি উন্মাদ।  কিন্তু এনে এটা দিন আহিব, যেতিয়া প্ৰভুয়ে আপোনাক আপোনাৰ সকলো বিৰোধীতকৈ ওপৰলৈ উজ্লাই দিব।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, সাম্প্ৰতিক পৰিস্থিতিবোৰলৈ চাই আপোনাৰ হৃদয়ত কেতিয়াও ভাগৰ নাখাব।  আপোনাৰ ওপৰত নিক্ষেপ কৰা লাজ আৰু নিন্দাত হতাশ নহ’ব।  ঈশ্বৰৰ শাৰীত দৃঢ় হৈ থিয় দিয়ক।  আমি শাস্ত্ৰত পঢ়ি থকাৰ সময়ত, জবে তেওঁৰ ঈশ্বৰৰ প্ৰতি অটল আছিল আৰু তেনেদৰে তেওঁ দুবাৰ আশীৰ্ব্বাদ লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “আপোনালোকৰ মুখৰ পৰা কোনো বেয়া কথা নোলাওক, কিন্তু শুনা সকলক অনুগ্ৰহ দান কৰিবলৈ ভাল কথা কওক।”(ইফিচীয়া ৪: ২৯)