মে 15 – প্ৰেম আৰু প্ৰেম কৰা !

“আৰু মই প্ৰাৰ্থনা কৰি আছোঁ যাতে আপোনালোকে প্ৰেম, জ্ঞান আৰু সকলো বিবেচনাত অধিক অধিককৈ উপচি পৰে৷ মই প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ, আপোনালোকে যাতে যি যি শ্ৰেষ্ঠ, সেইবোৰ বিবেচনা কৰি, সেইদৰে নিৰ্ণয় কৰিব পাৰে আৰু এইদৰে খ্ৰীষ্টৰ দিনৰ অপেক্ষাৰে নিৰ্দোষী আৰু নিৰ্বিঘ্ন হওক৷  নিবেদন কৰোঁ, আপোনালোক যেন ঈশ্বৰৰ মহিমা আৰু প্ৰশংসাৰ অৰ্থেb, যীচু খ্ৰীষ্টৰ যোগেদি ধাৰ্মিকতাৰ ফলেৰে পৰিপূৰ্ণ হয়.” (ফিলিপীয়া ১:৯-১১).

“Love and Be Loved” : এই শব্দবোৰ অনাথ আশ্ৰমৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত ৰখা হৈছিল. এই শব্দবোৰ ৰখাৰ বাবে যেতিয়া কোনো ব্যাখ্যা বিচৰা হৈছিল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ পৰিচালনা সমিতিয়ে তলত দিয়া কথাখিনি কৈছিল. “আমাৰ বহু অনাথ শিশু আছিল যাৰ যত্ন লৈছিলো. আৰু তেওঁলোকক ভাল খাদ্য, কাপোৰ-কানি আৰু শিক্ষাৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল. এই সকলোবোৰৰ মাজতো তেওঁলোকৰ কোনো এজনৰ মুখত আনন্দ বা উজ্জ্বলতা নাছিল. আমাৰ বহুত ল’ৰা-ছোৱালীও মৃত্যুমুখত পৰিছিল, অসুস্থতাৰ বাবে. এই সকলোবোৰৰ কাৰণ পৰীক্ষা কৰিলে আমি উপলব্ধি কৰিব পাৰিলোঁ যে যদিও তেওঁলোকৰ সকলো শাৰীৰিক প্ৰয়োজনীয়তাৰ যত্ন লোৱা হৈছিল, তথাপিও পৰ্যাপ্ত প্ৰেম নাছিল. প্ৰেমৰ অভাৱতহে, তেওঁলোকৰ মুখত কোনো উজ্জ্বলতা বা আনন্দ নাছিল. সেয়েহে আমি খ্ৰীষ্টান মাতৃসকলক অনুৰোধ কৰিলোঁ যে তেওঁলোকে নিজৰ সময়খিনি স্বেচ্ছাসেৱী হিচাপে কাম কৰক, মৰম দেখুৱাওক আৰু শিশুসকলৰ যত্ন ল’ব. বহু মাতৃয়ে আমাৰ অনুৰোধৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনাইছিল. আহি ল’ৰা-ছোৱালীবোৰৰ ওপৰত নিজৰ মৰমৰ বৰষুণ দিলে; তেওঁলোকে তেওঁলোকক কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছিল, আলিংগন কৰিছিল আৰু নিজৰ সন্তান হিচাপে চুমা খাইছিল আৰু তেওঁলোকৰ লগত সুখী হৈছিল. তেওঁলোকে তেওঁলোকক আচৰিত ধৰণৰ প্ৰশংসা গীত শিকাইছিল আৰু সেইবোৰৰ ওপৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল. আৰু কম সময়ৰ ভিতৰতে আমি ল’ৰা-ছোৱালীবোৰৰ মুখত আনন্দ আৰু উজ্জ্বলতা দেখিবলৈ পালোঁ”.

সঁচাকৈয়ে প্ৰেমৰ বাবে সমগ্ৰ পৃথিৱীয়ে হাহাকাৰ কৰে. সন্তানে পিতৃ-মাতৃৰ মৰমৰ বাবে হাহাকাৰ কৰে; আৰু পিতৃ-মাতৃয়ে সন্তানৰ মৰমৰ বাবে হাহাকাৰ কৰে. স্বামী-স্ত্ৰীৰ মাজতো একেই কথা. ‘প্ৰেম’ হৈছে সেই মহাশক্তি যিয়ে পৃথিৱীখনক সুখী কৰি ৰাখে.

আপুনি বিচাৰেনে যে আনে আপোনাক ভাল পাওক? তাৰ পিছত প্ৰথমে আনক ভাল পোৱা উচিত. পাঁচনি পিতৰেও আমাক আমাৰ প্ৰত্যেককে একে উপদেশ দিছে, তেওঁৰ পত্ৰত. “বিশেষকৈ আপোনালোকৰ মাজত পৰস্পৰে আগ্ৰহযুক্ত প্ৰেম ৰাখক; কিয়নো প্ৰেমে আনৰ পাপ সমূহ নিবিচাৰে. ” (১ পিতৰ ৪:৮).

ঈশ্বৰৰ আজ্ঞাৰ ভিতৰত দুটা আজ্ঞা আছে যিবোৰ প্ৰধান. প্ৰথমতে, ‘তোমালোকে তোমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাক তোমাৰ সমস্ত হৃদয়েৰে, সমস্ত প্ৰাণেৰে আৰু সমস্ত মনেৰে প্ৰেম কৰিবা” (মথি ২২:৩৭).

আৰু দ্বিতীয়টো হ’ল, “এইদৰে দ্বিতীয়টো আজ্ঞা হ’ল- ‘তোমাৰ চুবুৰীয়াক তোমাৰ নিচিনাকৈ প্ৰেম কৰা’. এই দুটাcআজ্ঞাই গোটেইdবিধান আৰু ভাৱবাদী সকলৰ কথাক নির্ভৰ কৰে.” (মথি ২২:৩৯-৪০).

যদিও প্ৰভু যীচুৰ বাৰজন শিষ্য আছিল, তথাপিও কেৱল যোহনকহে ‘যীচুৱে প্ৰেম কৰা শিষ্য’ বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে. আৰু আপুনি দেখিব যে যোহনৰ সকলো পত্ৰত তেওঁ প্ৰেমৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বিষয়ে পুনৰাবৃত্তি কৰিছে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, তোমালোকৰ হৃদয়ৰ পৰা প্ৰেম জলপ্লাৱনৰ দৰে বিস্ফোৰণ হওক; ই প্ৰভুৰ হৃদয়ৰ লগতে আপোনাৰ চৌপাশৰ লোককো আনন্দিত কৰিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “তোমালোকৰ যদি পৰস্পৰৰ মাজত প্ৰেম থাকে, তেনেহলে তোমালোক যে মোৰ শিষ্য হয়, ইয়াক তাৰ দ্বাৰাই সকলোৱে জানিব.” (যোহন ১৩:৩৫)