ফেব্ৰুৱাৰী 29 – যি বিশ্বাস কৰে তেওঁক !

“ পাছত যীচু যেতিয়া ঘৰ আহি পালে, সেই অন্ধ দুজন তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল. তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক সুধিলে, “মই এই কম কৰিব পাৰোঁ বুলি তোমালোকে বিশ্বাস কৰা নে?” তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে, “হয় প্ৰভু, কৰোঁ.”(মথি ৯:২৮).

এবাৰ প্ৰভু যীচুৱে বাটত যোৱাৰ সময়ত দুজন অন্ধ লোকে তেওঁৰ পিছে পিছে গৈ চিঞৰি ক’লে, “যীচু তাৰ পৰা যাওঁতে দুজন অন্ধ লোক তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল. তেওঁলোকে চিঞৰি চিঞৰি কবলৈ ধৰিলে, “হে দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান, আমাক দয়া কৰক.”  পাছত যীচু যেতিয়া ঘৰ আহি পালে, সেই অন্ধ দুজন তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল. তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক সুধিলে, “মই এই কম কৰিব পাৰোঁ বুলি তোমালোকে বিশ্বাস কৰা নে?” তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে, “হয় প্ৰভু, কৰোঁ.”  তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকৰ চকু চুই ক’লে, “তোমালোকে যেনেদৰে বিশ্বাস কৰিছা, তোমালোকৰ প্রতি সেইদৰেই হওক.”  সেই মুহুর্ততে তেওঁলোকৰ চকু মুকলি হ’ল. তাৰ পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক কঠোৰভাৱে সাৱধান কৰি দি ক’লে, “চাবা, এই বিষয়ে যেন কোনেও নাজানে.”(মথি ৯:২৭-৩০).

প্ৰভুৱে যেতিয়া ঐশ্বৰিক নিৰাময় প্ৰদান কৰে তেতিয়া বিশ্বাসৰ ওপৰত অতি গুৰুত্ব দিয়ে. বিশ্বাস এক ঐশ্বৰিক শক্তি. “তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “যদি পাৰে বুলি ক’লা যে! বিশ্বাস কৰা জনৰ বাবে সকলো সম্ভৱ.” (মাৰ্ক ৯:২৩). “তোমালোকে প্ৰাৰ্থনাৰে বিশ্বাস কৰি যি যি খোজা সকলোকে পাবা.”(মথি ২১:২২).

প্ৰভুৱে আপোনাৰ বিশ্বাসলৈ চাই ঐশ্বৰিক নিৰাময় প্ৰদান কৰে. বিশ্বাস হৈছে অন্যতম মৌলিক নীতি (ইব্ৰী ৬:১); আৰু ঈশ্বৰৰ কৱচত এটা ডাঙৰ অস্ত্ৰ (ইফিচীয়া ৬:১৬). বিশ্বাস পবিত্ৰ আত্মাৰ অন্যতম দান (১ কৰিন্থীয়া ১২:৯); বিশ্বাসো আত্মাৰ ফল (গালাতীয়া ৫:২২-২৩).

প্ৰভুৱে আপোনাৰ জীৱনত কোনো অলৌকিক কাম কৰাৰ আগতে তেওঁ আশা কৰে যে আপোনাৰ ওপৰত বিশ্বাস পোৱা যাব. আজিও তেওঁ আপোনালোকৰ প্ৰত্যেককে সুধিছে, “আপুনি বিশ্বাস কৰেনে যে মই এই কাম কৰিবলৈ সক্ষম হৈছো?”. ঈশ্বৰৰ প্ৰিয় সন্তানসকল, “বিশ্বাসৰ প্ৰাৰ্থনাই ৰোগীসকলক পৰিত্ৰাণ কৰিব” (যাকোব ৫:১৫).

কিন্তু প্ৰতাৰক চয়তানে সদায় ৰোগ আনিব; বেমাৰ; আৰু আপোনাৰ জীৱনত দুৰ্বলতা. প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “ চোৰে কেৱল চুৰ, বধ, আৰু বিনাশ কৰিবলৈহে আহে; কিন্তু মই হ’লে, তেওঁলোকে যেন জীৱন পায় আৰু তাকেই যেন প্ৰচুৰকৈ পায়, এই কাৰণে আহিলোঁ.”(যোহন ১০:১০).

আপুনি জীৱনত অসুস্থতা, অসুস্থতা বা বিভিন্ন সংগ্ৰামৰ মাজেৰে পাৰ হৈ আছেনে? বিশ্বাসেৰে প্ৰভুৰ ফালে চোৱা. তেওঁ ঈশ্বৰীয় স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতাৰ প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে (যিৰিমিয়া ৩৩:৬). ‘ঈশ্বৰ নিৰাময়’ৰ অৰ্থ হ’ল ৰোগ আৰু ৰোগৰ পৰা নিৰাময়; যিহেতু ‘ঈশ্বৰ স্বাস্থ্য’ৰ অৰ্থ হ’ল সকলো ৰোগৰ পৰা প্ৰতিৰোধ কৰা; ৰোগ আৰু অসুস্থতা.

আপোনাৰ নিখুঁত স্বাস্থ্য থাকিব লাগে আৰু প্ৰভুৰ সেৱা কৰিব লাগে. আপুনি শক্তিশালী আৰু সুস্থ হোৱাটো ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা আৰু আনন্দ; আৰু আপোনাৰ পৰিয়ালৰ বাবে যি কৰিব লাগে সকলো কৰক.

প্ৰভুৱে আজি আপোনাক প্ৰতিজ্ঞা কৰি কৈছে, “তেওঁ ক’লে, “মই, তোমালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, যদি তোমালোকে সাৱধানে মোৰ বাক্য শুনা, আৰু মোৰ দৃষ্টিত যি উচিত সেই কাৰ্য কৰা, আৰু মোৰ আজ্ঞাবোৰলৈ মনোযোগ দিয়া আৰু মোৰ সকলো বিধি পালন কৰা তেনেহ’লে, মই মিচৰীয়াসকলক যি সকলো ৰোগ দিছিলোঁ, সেইবোৰৰ কোনো ৰোগ তোমালোকক নিদিম, কাৰণ মই তোমালোকৰ আৰোগ্যকাৰী যিহোৱা.” (যাত্ৰাপুস্তক ১৫:২৬).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুক বিশ্বাস কৰক.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “ ইয়াৰ দ্বাৰা যিচয়া ভাববাদীয়ে কোৱা এই বচন পূর্ণ হ’ল, “তেৱেঁই আমাৰ দূৰ্বলতা ল’লে আৰু আমাৰ ৰোগৰ ভাৰ বলে.”(মথি ৮:১৭)