ফেব্ৰুৱাৰী 28 – যে আপুনি বিশ্বাস কৰিব পাৰে !

“তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “প্ৰভু, তেওঁ কোন? মোক কওক, মই যেন তেওঁক বিশ্বাস কৰিব পাৰোঁ.” (যোহন ৯:৩৬).

যোহনৰ শুভবাৰ্তাৰ নৱম অধ্যায়ত আমি এজন মানুহৰ সন্মুখীন হওঁ যিজন জন্মৰ পৰাই অন্ধ আছিল. প্ৰভু যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্যসকলে তেওঁক দেখাৰ পৰাই অন্ধ মানুহজনক তেওঁৰ চাৰিওফালে ইমানবোৰ প্ৰশ্নেৰে আগুৰি ধৰিছিল. গোটেই নতুন নিয়মত ১০২২ টা প্ৰশ্ন পোৱা গৈছে. আৰু ১৫টা প্ৰশ্ন এই অন্ধ মানুহজনৰ চাৰিওফালে আছিল.

প্ৰথম প্ৰশ্নটো যীচুৰ শিষ্যসকলৰ পৰা আহিছিল. তেওঁলোকে প্ৰভুক সুধিলে, “যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “সি নিজেও পাপ কৰা নাই, আৰু তাৰ মাক-বাপেকেও কৰা নাই, কিন্তু এওঁৰ মাধ্যমেদি ঈশ্বৰৰ কর্ম প্ৰকাশিত হ’বলৈহে হৈছে.” (যোহন ৯:৩).

এই কথাবোৰ কোৱাৰ পাছত যীচুৱে মাটিত থু পেলালে আৰু লালাৰে মাটি সাজিলে; আৰু তেওঁ অন্ধ মানুহৰ চকুত মাটিৰে অভিষেক কৰিলে. আৰু তেওঁ তেওঁক ক’লে, “যা, চিলোমৰ পুখুৰীত ধুই লোৱা”. সেয়ে তেওঁ গৈ গা ধুলে, আৰু দেখি ঘূৰি আহিল. সেয়েহে ওচৰ-চুবুৰীয়া আৰু যিসকলে আগতে তেওঁক অন্ধ বুলি দেখিছিল, তেওঁলোকে ক’লে, “এইজনেই নহয়নে যিজনে বহি ভিক্ষা কৰিছিল?”, “তোমালোকৰ চকু কেনেকৈ মেলিছিল?”. তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “যীচু নামৰ এজন লোকে মাটি সাজি মোৰ চকুত অভিষেক কৰিলে আৰু মোক ক’লে, ‘চিলোমৰ পুখুৰীলৈ গৈ গা ধোৱা.

তেতিয়া ফৰীচীসকলেও তেওঁক পুনৰ সুধিলে যে তেওঁৰ দৃষ্টি কেনেকৈ হ’ল; আৰু তেওঁ কেনেকৈ সুস্থ হ’ল, সেই বিষয়ে বুজাই দিলে. তেওঁলোকে অন্ধ মানুহজনক পুনৰ সুধিলে, “ট” (যোহন ৯:১৭). তাৰ পাছত ফৰীচীসকলে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃক মাতি সুধিলে, “তেওঁলোকে তেওঁৰ মাক-বাপেকক সুধিলে, “এই জন তোমালোকৰ সেই ল’ৰা জন হয় নে, যি জনৰ বিষয়ে তোমালোকে কৈ থাকা যে সি অন্ধ হৈয়ে জন্মিছিল. তেনেহলে সি এতিয়া কেনেকৈ দেখা পাইছে?” (যোহন ৯:১৯).

যিসকলৰ অন্ধক দৃষ্টিশক্তি দিয়াৰ ক্ষমতা নাছিল. নতুবা এনে আচৰিত নিৰাময়ৰ বাবে ঈশ্বৰৰ মহিমা কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ হৃদয় নাছিল. যেতিয়া তেনেকুৱা হয়, তেতিয়া সেই সকলোবোৰ প্ৰশ্নৰ কি লাভ? . যীচুৱে শুনিলে যে তেওঁলোকে তেওঁক বাহিৰ কৰি দিলে; আৰু যেতিয়া তেওঁক পালে, তেতিয়া তেওঁ তেওঁক ক’লে, “আপুনি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰত বিশ্বাস কৰেনে?”.

তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “ তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “প্ৰভু, তেওঁ কোন? মোক কওক, মই যেন তেওঁক বিশ্বাস কৰিব পাৰোঁ.”  যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি তেওঁক দেখা পালা; আৰু তোমাৰে সৈতে কথা পাতি থকা জনেই সেই জন.”  তেতিয়া মানুহ জনে ক’লে, “প্ৰভু, মই বিশ্বাস কৰিছোঁ” এই বুলি তেওঁ যীচুক সেৱা কৰিলে. “(যোহন ৯:৩৬-৩৮).

ঈশ্বৰৰ সন্তান, জন্মৰ পৰাই অন্ধ সেই মানুহজনক অলৌকিকভাৱে দৃষ্টিশক্তি দিয়া প্ৰভুৱে আপোনাৰ জীৱনতো এক অলৌকিক কাম কৰিবলৈ শক্তিশালী. শাস্ত্ৰই কৈছে, যে ঈশ্বৰৰ প্ৰতি কোনো পক্ষপাতিত্ব নাই. “সেয়ে, মানুহে ঈশ্বৰক বিচাৰিব লাগে আৰু বিচাৰি যেন শেষত তেওঁক লগ পায়. আচলতে, তেওঁ আমাৰ কাৰো পৰা দূৰৈত নাই.  কিয়নো আমি তেওঁতে জীয়াই আছোঁ, চলা-ফুৰা কৰিছোঁ আৰু আছোঁ, যেনেকৈ আপোনালোকৰ কবি সকলৰ এজনে কৈছে, ‘কাৰণ আমিও তেওঁৰ সন্তান.’”(পাঁচনিৰ কৰ্ম ১৭:২৭-২৮).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “যীচুৱে ক’লে, “মই এই জগতলৈ সোধ-বিচাৰ কৰিবলৈ আহিছোঁ, যাতে যি সকলে দেখা নাপায়, তেওঁলোকে দেখা পায় আৰু যি সকলে দেখা পায়, তেওঁলোক যেন অন্ধ হয়.” (যোহন ৯:৩৯).