ফেব্ৰুৱাৰী 23 – জ্ঞানৰ মাজেৰে জিলিকি থকা !

“জ্ঞানৱানৰ তুল্য কোন আছে? যি ঘটে, কোনে তাৰ অৰ্থ বুজাব পাৰে? প্রজ্ঞাই মানুহৰ মুখ উজ্জ্বল কৰে, আৰু তেওঁৰ মুখৰ কঠিনতা পৰিৱৰ্ত্তন কৰিব পাৰে.”(উপদেশক ৮:১).

প্ৰভুৰ বাবে উঠি উজ্জ্বল হ’বলৈ হ’লে আপোনাৰ ওচৰত ঐশ্বৰিক জ্ঞান থকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ. আপোনাৰ প্ৰজ্ঞাৰ অভিষেক হোৱা উচিত. চাৰিটা উপায়েৰে আপুনি ঐশ্বৰিক প্ৰজ্ঞা লাভ কৰিব পাৰে.

প্ৰথমতে, শাস্ত্ৰই কোৱাৰ দৰে প্ৰজ্ঞাৰ আৰম্ভণি প্ৰভুৰ ভয়ত হয়. দ্বিতীয়তে ঈশ্বৰে তেওঁক বিচৰাসকলক জ্ঞান প্ৰদান কৰে. তেওঁৰ পৰা জ্ঞান বিচৰা চলোমনক তেওঁ জ্ঞান প্ৰদান কৰিলে. শাস্ত্ৰই কৈছে: “কিন্তু আপোনালোকৰ কাৰোবাৰ যদি জ্ঞানcৰ অভাৱ হয় তেনেহলে যি জন দিওঁতা ঈশ্ৱৰ, যি জনে গৰিহণা নকৰাকৈ মুক্তহস্তে সকলোকে দান কৰে, তেওঁক যাচনা কৰকd আৰু তাতে আপোনালোকক দিয়া হ’ব.” (যাকোব ১:৫). তৃতীয়তে, আপুনি ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ দ্বাৰা জ্ঞান লাভ কৰিব পাৰে. শাস্ত্ৰই কৈছে: “ যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা সিদ্ধ, সেয়ে মানুহৰ প্ৰাণক জগাই তোলে;

যিহোৱাৰ বাক্য বিশ্বাসযোগ্য, সেয়ে সাধাৰণ লোকক জ্ঞান দান কৰে.”(গীতমালা ১৯:৭). তাতে আত্মাৰ দ্বাৰাই এজনক বুদ্ধিৰ কথা, একে আত্মাৰ ইচ্ছা অনুসাৰে আন জনক জ্ঞানৰ কথা,(১ কৰিন্থীয়া ১২:৮).

শাস্ত্ৰত ঈশ্বৰৰ বহুতো সেৱকৰ ইতিহাস প্ৰচুৰ, যিসকল জ্ঞানী আছিল, যিসকলে প্ৰভুৰ বাবে মহান কাম কৰিছিল আৰু যিসকলে উঠি প্ৰভুৰ বাবে উজ্জ্বল হৈছিল. আৰু সেই ঐতিহাসিক বিৱৰণীবোৰৰ জৰিয়তে আপুনি শিকিব পৰা বহুতো মূল্যৱান শিক্ষা আছে. একে সময়তে জুই নিৰ্বাপন কৰা সকলৰ বহু দুখৰ বিৱৰণো আছে. আৰু এইবোৰ তাত তোমালোকৰ বাবে সতৰ্কবাণী হিচাপে লিখা আছে, যাতে আপুনি পাপৰ পৰা পলাই যাব পাৰে.

প্ৰভুৰ ইচ্ছা আৰু উদ্দেশ্য অনুসৰিহে আপুনি উঠি প্ৰভুৰ বাবে উজ্জ্বল হ’ব পাৰে. যদিও ঈশ্বৰে মোচিক তেওঁৰ বাবে আবাস নিৰ্মাণ কৰিবলৈ কৈছিল, তথাপিও মোচিক ইয়াক নিৰ্মাণ কৰিবলৈ ঈশ্বৰৰ জ্ঞানৰ প্ৰয়োজন আছিল. আপুনি নিজৰ জ্ঞানৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি আকস্মিকভাৱে ঈশ্বৰৰ তম্বু নিৰ্মাণ কৰিব নোৱাৰে. যদিহে ই ঈশ্বৰৰ সিদ্ধ ইচ্ছাৰ সৈতে সংগতি ৰাখি নিৰ্মাণ কৰা হয়, আৰু তেওঁৰ ঐশ্বৰিক জ্ঞানৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি নিৰ্মাণ কৰা হয়, তেন্তেহে ই ঈশ্বৰৰ মহিমা আৰু মহিমাৰে ভৰি পৰিব.

প্ৰজ্ঞাৰ অভাৱৰ বাবেই বহুতে প্ৰভুৰ বাবে উঠি উজ্জ্বল হ’ব নোৱাৰে; আৰু বহুতো ফান্দত আবদ্ধ হৈ পৰে. বহুত আছে, যিয়ে নিজৰ বাটত থকা ফান্দ, আৰু ফান্দবোৰ অনুভৱ নকৰে, আৰু মূৰ্খৰ দৰে সেইবোৰত আবদ্ধ হৈ বহু সমস্যাৰ সৈতে শেষ হয়. যদিহে তেওঁলোকে পবিত্ৰ আত্মাৰ পৰা সহায় বিচাৰিলেহেঁতেন আৰু ঈশ্বৰৰ প্ৰজ্ঞাৰ লগত খাপ খুৱাই আচৰণ কৰিলেহেঁতেন, তেন্তে তেওঁলোকে সেই সকলোবোৰ বিষয়ৰ পৰা নিৰাপদে পলায়ন কৰিলেহেঁতেন.

প্ৰথম গীৰ্জা স্থাপনৰ দিনতো কাষে কাষে বহু সমস্যাৰ সৃষ্টি হৈছিল. দৈনিক বিতৰণত বিধৱাসকলক অৱহেলা কৰা বুলি অভিযোগ উঠিছিল (পাঁচনিৰ কৰ্ম ৬:১). কিন্তু শিষ্যসকলে পবিত্ৰ আত্মাৰে ভৰা বুদ্ধিমান সিদ্ধান্ত ল’লে আৰু বিষয়টো আচৰিত ধৰণে সমাধান হ’ল.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰজ্ঞাৰ আধ্যাত্মিক উপহাৰ গ্ৰহণ কৰক, সমস্যাবোৰ সমাধান কৰক, যাতে আপুনি উঠি প্ৰভুৰ বাবে উজ্জ্বল হ’ব পাৰে. আৰু তোমাৰ পৰিয়ালত শান্তি থাকিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “যি কালত মোৰ মূৰৰ ওপৰত তেওঁৰ প্ৰদীপ জ্বলি আছিল, আৰু মই তেওঁৰ পোহৰৰ বলত অন্ধকাৰৰ মাজতো ফুৰিছিলোঁ, সেই কালত মই যেনেকৈ আছিলোঁ,” (ইয়োব ২৯:৩).