ডিচেম্বৰ 29 – পাপীসকলক বচাবলৈ!

“পাপী লোকৰ পৰিত্ৰাণ কৰিবৰ কাৰণে খ্ৰীষ্ট যীচু যে জগতলৈ আহিল, এই কথা বিশ্বাসযোগ্য আৰু সকলোৱে গ্ৰহণ কৰিবৰ যোগ্য৷ আৰু এই পাপী লোকৰ মাজত ময়েই প্ৰধান.”(১ তীমথিয় ১: ১৫)৷

প্ৰভু যীচুৱে আমাক বচাবলৈ এই পৃথিৱীলৈ আহিছিল বুলি জনাটো কিমান যে সান্ত্বনাদায়ক.  ই ঈশ্বৰৰ প্ৰতিশ্ৰুতিপূৰণ.  পদৰ এই অংশটোৱে আনন্দৰ সাৰাংশক সঠিকভাৱে ধৰি ৰাখে.

যেতিয়া পাঁচনি পৌলে এই পৃথিৱীলৈ অহা খ্ৰীষ্ট যীচুৰ বিষয়ে কয়, তেতিয়া তেওঁ ইমান মৰম আৰু সহানুভূতিৰে এইবিষয়ে কয়.  তেওঁ কৃতজ্ঞতাৰে তেওঁক মুক্তি দিয়া ঈশ্বৰীয় প্ৰেমক স্বীকাৰ কৰে.  তেওঁ নিজকে পাপী আৰু পাপীৰ প্ৰধান বুলি কয়.

বহুলোকে ৰাস্তাৰ কোণত প্ৰচাৰ কৰা সকলক উপহাস কৰে.  তেওঁলোকে তেওঁলোকক উপহাস কৰি ক’ব, ‘ইয়াত সেই সাধুজন আহিছে যিয়ে আন সকলোকে পাপী বুলি কয়.  তেওঁলোকে ভাবে যে তেওঁলোক মহান সাধু আৰু আমি বাকীসকল পাপী’.  তেওঁলোকে এনেধৰণৰ উপহাসত লিপ্ত হয় কিয়নো তেওঁলোক অজ্ঞ.

এজন প্ৰচাৰক আছিল যিয়ে প্ৰভুৰ বাবে উৎসাহী আৰু শক্তিশালী ভাৱে পৰিচৰ্য্যা কৰি আছিল; আৰু তেওঁ সেই মন্ত্ৰালয়ত যথেষ্ট কাৰ্যকৰী আছিল.  তেওঁৰ প্ৰিয় শ্লোক আছিল “খ্ৰীষ্ট যীচু পাপীসকলক বচাবলৈ পৃথিৱীলৈ আহিছিল”.  এবাৰ যেতিয়া তেওঁ মন্ত্ৰালয়ৰ সৈতে জড়িত আছিল, এজন ব্যক্তিয়ে খুব খং উঠিছিল আৰু তেওঁক অকলশৰীয়া ঠাইত ধৰি ছিল, আৰু তেওঁক এটা বস্তাত বান্ধি দিছিল, সেই বস্তাটো নাৱত ভৰাই ৰাতিৰ সময়ত সাগৰত মৃতদেহটো ডুবাই দিয়াৰ উদ্দেশ্যৰে.

সেই প্ৰচাৰকজনে উপলব্ধি কৰিছিল যে তেওঁ তেওঁৰ শেষৰ ফালে আহিছে.  সেয়েহে তেওঁ শেষ নিশ্বাসলৈকে যীচুক প্ৰচাৰ কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল.  সেয়েহে, তেওঁ বস্তাটোৰ পৰা ডাঙৰকৈ প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে; “খ্ৰীষ্ট যীচুৱে পাপীসকলক বচাবলৈ পৃথিৱীলৈ আহিছিল”.  আৰু সেই ঠাইৰ কাষেৰে পাৰ হৈ যোৱা কিছুমান মানুহে শব্দটো ক’ৰ পৰা আহিছে চাবলৈ ৰৈ ছিল, আৰু বস্তাটো খুলিছিল.

প্ৰচাৰকজনে বস্তাৰ পৰা জঁপিয়াই পৰিএইদৰে ক’বলৈ ধৰিলে: ‘চাওক, তেওঁলোকে মোক এটা বস্তাত গোট মাৰি সাগৰত ডুবাই দিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল.   কিন্তু আপুনি মোক ৰক্ষা কৰিছে.  একেধৰণে, চয়তানে পাপীসকলক গোট মাৰে আৰু জুইৰ সাগৰত ডুবাই দিব বিচাৰে.  কিন্তু প্ৰভু যীচুৱে সেই পাপীসকলক মুক্তি দিবলৈ এই পৃথিৱীলৈ আহিছিল’.  মানুহে তেওঁৰ কথা মনোযোগেৰে শুনিছিল আৰু সেই প্ৰচাৰকজনৰ বাবে মুক্তিৰ শুভবাৰ্ত্তা ঘোষণা কৰাৰ এক উত্তম সুযোগ হৈ পৰিছিল.

হয়তো পৃথিৱীয়ে প্ৰচাৰকসকলক তললৈ চাব পাৰে.  কিন্তু প্ৰভু যীচুৱে তেওঁলোকৰ প্ৰতি উচ্চ সন্মান ৰাখে.  শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে; “পাহাৰৰ ওপৰত কিমান ধুনীয়া, যিয়ে শুভবাৰ্ত্তা আনিছে, যিশান্তিৰ ঘোষণা কৰে, যিয়ে ভাল বস্তুৰ আনন্দ দাগ আনে, যিয়ে পৰিত্ৰাণৰ ঘোষণা কৰে, যিয়ে জায়নক এইদৰে কয়, “তোমাৰ ঈশ্বৰে ৰাজত্ব কৰে!” (যিচয়া ৫২: ৭)৷  ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপুনি প্ৰভুৰ শুভবাৰ্ত্তা ঘোষণা কৰিব নেকি, যিয়ে তেওঁৰ সেৱকসকলৰ ভৰিক সুন্দৰ বুলি গণ্য কৰে?

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “তেওঁলোকে ক’লে, “প্রভু যীচুত বিশ্বাস কৰক, তেতিয়া আপুনি আৰু আপোনাৰ ঘৰৰ সকলোৱে পৰিত্ৰাণ লাভ কৰিব.” (পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ১৬: ৩১)৷