জুলাই 31 – আপুনি যি আধ্যাত্মিক !

“হে ভাই সকল, কোনো মানুহ যদি কোনো অপৰাধত পৰে, তেনেহলে আত্মিক যি আপোনালোক, আপোনালোকে মৃদুশীল আত্মাৰে তেনেকুৱা জনক পুনৰ সুস্থ কৰক; কিন্তু পাছত নিজে নিজৰ পৰীক্ষাত নপৰিবৰ বাবে আপুনিও সাৱধান হ’ব৷”(গালাতীয়া ৬:১).

পাঁচনি পৌলে আমাক আৰু গালাতীয়া মণ্ডলীক ‘আপুনি যিসকল আধ্যাত্মিক’ বুলি কয়. যিসকল আধ্যাত্মিক, তেওঁলোকৰ মাজত কোমলতাৰ মনোভাৱ থাকিব লাগে. যেতিয়া আপুনি কোনোবাই জানি-বুজি বা অজ্ঞানতাৰ বাবে কোনো অপৰাধ, বা ভুল কৰা দেখিব, তেতিয়া আপুনি তেওঁক পুনৰুদ্ধাৰ কৰা উচিত, ঐশ্বৰিক প্ৰেমেৰে আৰু কোমলতাৰ মনোভাৱেৰে.

যিসকল আত্মাৰ অধিকাৰী তেওঁলোকৰ বাবে কোমলতা অতি প্ৰয়োজনীয়. শাস্ত্ৰই কৈছে, যে কোমলতা আত্মাৰ ফল (গালাতীয়া ৫:২২-২৩). “নম্ৰ সকল ধন্য; কিয়নো তেওঁলোকে দেশ খন অধিকাৰ কৰিব.” (মথি ৫:৫). নম্ৰতা দুৰ্বলতা নহয়. নিজৰ ওপৰত কোমল নিয়ন্ত্ৰণ কাপুৰুষ নহয়. কিন্তু যিসকল নম্ৰ, তেওঁলোকে নিজৰ জীৱনত খ্ৰীষ্ট যীচুক প্ৰকাশ কৰে. কোমল হোৱাৰ উপৰিও আনৰ মাজত শান্তিৰ প্ৰসাৰ আৰু প্ৰতিষ্ঠা কৰে. আনহাতে যিসকলে অহংকাৰী আৰু আত্মসন্মানী তেওঁলোকে নিজকে ওপৰলৈ তুলি আনৰ দোষ বিচাৰিব, আৰু বিভাজনৰ সৃষ্টি কৰিব.

আজি আপোনাৰ অৱস্থা কি? আপুনি আধ্যাত্মিক বুলি পোৱা গৈছেনে; নে মাংসৰ? অব্ৰাহামৰ দুজন পুত্ৰ আছিল. মাংসৰ পৰা জন্ম লোৱা ইছমাইল. তেওঁ সদায় ইচহাকক উপহাস কৰিছিল আৰু তেওঁক ঠাট্টা কৰিছিল. কিন্তু ইচহাকক গোটেই জীৱন সদায় কোমলতাৰ মনোভাৱেৰে পোৱা গৈছিল.

ৰেবেকাইও দুটা সন্তান জন্ম দিলে: এচৌ আৰু যাকোব. এচৌ মাংসৰ মানুহ হিচাপে জীয়াই আছিল. আনহাতে যাকোব আত্মাৰ মানুহ আছিল, আৰু প্ৰভুৰ আশীৰ্বাদৰ উত্তৰাধিকাৰী আছিল.

পথাৰত ঘেঁহু খেতি কৰিলে ইয়াৰ শস্য-মূৰ গঢ় লৈ উঠে, য’ত ঘেঁহুৰ দানা থাকে. কিন্তু ঘেঁহুৰ খেতিৰ মাজত পথাৰত ঘাঁহ-বনও আছে. একেদৰেই দুজন ব্যক্তিয়ে হয়তো একেটা গীৰ্জালৈ গৈ আছে; একেটা বাৰ্তা শুনা; হয়তো একেখন বাইবেল পঢ়িব পাৰে. কিন্তু তাৰ পিছতো এজন আধ্যাত্মিক আৰু আনজন মাংসৰ. আত্মাৰ যিসকলে আত্মাৰ ফল লাভ কৰে. আৰু মাংসৰ লোকসকলে, নিজৰ শৰীৰৰ কামনা পূৰণ কৰিব.

কিন্তু জগতৰ শেষত প্ৰভুৱে আত্মাৰ লোকসকলক পৃথক কৰিব; আৰু মাংসৰ লোক. তেওঁ শস্যবোৰ কুঁহিয়াৰৰ পৰা পৃথক কৰিব. তেওঁ ভেড়া আৰু ছাগলীবোৰক পৃথক কৰি ৰাখিব. শাস্ত্ৰই কৈছে যে, “শস্য চপোৱা হৈছে যুগৰ অন্ত” (মথি ১৩:৩৯). ঘেঁহুৰ দানাবোৰ ভঁৰালত গোট খোৱা হ’ব, আনহাতে কুঁহিয়াৰ জ্বলাই দিয়া হ’ব. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যদি আপুনি আত্মাত, কোমলতাৰে জীয়াই থাকে, তেন্তে বয়সৰ শেষত আনন্দিত হ’ব, আৰু স্বৰ্গত একত্ৰিত হ’ব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “এই কাৰণে এতিয়া খ্ৰীষ্ট যীচুত থকা সকলৰ কোনো দণ্ডাজ্ঞা নাই. 2 কিয়নো খ্ৰীষ্ট যীচুত মোৰ জীৱনক আত্মাৰ বিধানত পাপ আৰু মৃত্যুৰ বিধানৰ পৰা মুক্ত কৰিলে.”(ৰোমীয়া ৮:১).