জুলাই 27 – যিজনে ঈশ্বৰৰ প্ৰেম লাভ কৰিছিল!

“ইয়াত এজন সৰু ল’ৰা আছে আৰু তেওঁৰ ওচৰত পাঁচোটা যৱৰ পিঠা আৰু দুটা সৰু মাছ আছে; কিন্তু ইমান মানুহৰ মাজত তাৰে কি হ’ব?”(যোহন ৬: ৯)।

এই শ্লোকটোত, এটা ল’ৰাৰ উল্লেখ আছে।  যদিও ল’ৰাটোৰ বিষয়ে কোনো বিৱৰণ উপলব্ধ নহয়, এটা কথা অতি স্পষ্ট – যে তেওঁ ঈশ্বৰৰ প্ৰেমেৰে ভৰি পৰিছিল আৰু তেওঁ প্ৰভুৰ বাবে যি পাৰে সেয়া দিবলৈ আগ্ৰহী আছিল।

কেৱল প্ৰভুৰ প্ৰতি তেওঁৰ গভীৰ আকাংক্ষা থকাৰ বাবেই তেওঁ ঈশ্বৰৰ বাক্য শুনিবলৈ অৰণ্যলৈ আহিছিল।  তেওঁৰ মায়ে তেওঁক খালী হাতেৰে পঠিয়াই নিছিল কিন্তু তেওঁক পাঁচটা ৰুটি আৰু দুটা মাছ দিছিল।  যিহেতু ল’ৰাটো প্ৰভুৰ বাক্যৰ বাবে ভোকাতুৰ আছিল, সেয়েহে তেওঁ নিজৰ শাৰীৰিক ভোকৰ প্ৰতি গুৰুত্ব নিদিলে।

এইটো এটা আচৰিত কথা আছিল যে তিনিদিনৰ পাছতো পিঠা ৰোৱা আৰু মাছবোৰ বেয়া হোৱা নাছিল।  সাধাৰণতে গৰম বতৰত খাদ্য সামগ্ৰী বোৰ সোনকালেই নষ্ট হৈ যাব।  কিন্তু এই ৰুটি আৰু মাছবোৰ নষ্ট হোৱা নাছিল।  এইটোও লক্ষণীয় আছিল যে শিষ্যসকলে ল’ৰাটোক ৰুটি আৰু মাছ বিচাৰিছিল।  তেওঁলোকে কেতিয়াও এজন যুৱ লৰা পৰা এইবোৰ বিচৰাটো লজ্জাজনক বুলি ভবা নাছিল।  তেওঁলোকে এইটোও ভবা নাছিল যে তেওঁলোকে শিশুটোক তাৰ খাদ্য সামগ্ৰীৰ পৰা বঞ্চিত কৰিছে।

শিষ্যসকলে তেওঁক প্ৰভুৰ বাবে সোধাৰ মুহূৰ্তত ল’ৰাটোৱে সেই বস্তুবোৰ আনন্দেৰে আগবঢ়াইছিল।  যদি তেওঁ স্বাৰ্থপৰ হ’লহেঁতেন, তেন্তে তেওঁ কেতিয়াও পাঁচ হাজাৰ লোকক খুৱাই দিয়াত অংশ লোৱাৰ সন্তুষ্টি নাপালেহেঁতেন।  আনহাতে এতিয়া তেওঁ খাইছিল আৰু ভৰ্তি হৈছিল, পাঁচ হাজাৰ লোকক খুৱাই দিয়াৰ অলৌকিক তাৎপৰ্যত অৱদান আগবঢ়াইছিল আৰু প্ৰভুৰ প্ৰেমো লাভ কৰিছিল।  যেতিয়া আপুনি প্ৰভুক দিব, তেতিয়াহে আপোনাৰ আনন্দ সম্পূৰ্ণ হ’ব!

কাহিনীটো মৰুভূমিৰ এজন ভাগৰুৱা ভ্ৰমণকাৰীৰ বিষয়ে কোৱা হৈছে।  তেওঁ খুব তৃষ্ণাতুৰ আছিল আৰু অৱশেষত এটা সৰু কুটিত এটা হেণ্ড-পাম্প পাইছিল।  তেওঁ সেই পাম্পটো চলাবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, কিন্তু তেওঁ কোনো পানী পাব নোৱাৰিলে।  তাৰ পিছত তেওঁ পৰিষ্কাৰ পানীৰে ভৰ্তি এটা জাৰ পাইছিল।  জাৰত এটা টোকা লাগি আছিল, য’ত কোৱা হৈছিল, যদি আপুনি অধিক পানী পাব বিচাৰে, অনুগ্ৰহ কৰি জাৰত থকা পানী ব্যৱহাৰ কৰক, পাম্পটো প্ৰাইম কৰিবলৈ, আৰু তাৰ পিছত আপুনি খাবলৈ আৰু গা ধুবলৈ পৰ্যাপ্ত পানী পাব।

কল্পনা কৰক, যদি তেওঁ কেৱল জাৰৰ পৰা পানী খাবলৈ স্বাৰ্থপৰ হ’লহেঁতেন, তেন্তে তেওঁ কেৱল তৃষ্ণা নিবাৰণ কৰিলেহেঁতেন, কিন্তু প্ৰচুৰ পৰিমাণে যোগান ৰখাৰ পৰা বঞ্চিত হ’লহেঁতেন। দিনটোৰ মূল শ্লোকটোত, ল’ৰাটোৰ ওচৰত যি আছিল সেয়া খুব কম আছিল।  কিন্তু যেতিয়া ই যীচুৰ হাতত আহিল, তেতিয়া ই হাজাৰ হাজাৰ লোকৰ প্ৰয়োজনীয়তা বহুগুণে পূৰণ কৰিলে।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, প্ৰভুক উদাৰতাৰে দিয়ক।  তেতিয়া আপুনিও তেওঁৰ প্ৰেম লাভ কৰিব আৰু প্ৰভুয়ে আপোনাক যথেষ্ট আশীৰ্বাদ দিব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে শ্লোক: “যিহোৱাই মোৰ নিবেদন শুনিলে; তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনা গ্ৰহণ কৰিছে।” (গালাতীয়া ৬: ৯)