জুলাই 02 – স্বীকাৰূক্তি কৰক !

“এতিয়া তোমালোকৰ পূৰ্বপুৰুষৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৌৰৱ-প্রশংসা কৰা আৰু তেওঁৰ ইচ্ছা সিদ্ধ কৰা. দেশৰ লোকসকলৰ পৰা আৰু আন জাতিৰ মহিলাৰ পৰা নিজকে পৃথক কৰা.” (ইজ্ৰা ১০:১১).

শাস্ত্ৰই কৈছে যে আমি তেওঁৰ আগত স্বীকাৰোক্তি দিয়াটোৱে প্ৰভুক সন্তুষ্ট কৰে.  প্ৰভু ঈশ্বৰে আমাৰ ওঁঠৰ বলিদান বিচাৰে – ঘোষণা আৰু স্বীকাৰোক্তি.

আমি যি মুহূৰ্তত ‘স্বীকাৰোক্তি’ কওঁ, সেই মুহূৰ্তত আমাৰ মনলৈ প্ৰথমে আহে পাপৰ স্বীকাৰোক্তি.  যদি আমি প্ৰভুৰ বিৰুদ্ধে পাপ কৰিছো, তেন্তে আমি ইয়াক ঢাকি ৰাখিব নালাগে আৰু আমাৰ হৃদয় কঠিন কৰা উচিত নহয়.  শাস্ত্ৰই কৈছে, “যিজনে নিজৰ পাপ ঢাকি ৰাখে, তেওঁৰ উন্নতি নহব; কিন্তু যিজনে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰি সেইবোৰ ত্যাগ কৰে, সেই জনে দয়া পাব.” (হিতোপদেশ ২৮:১৩).  পাপ স্বীকাৰ কৰিলে ঈশ্বৰৰ দয়া তললৈ নমাই আনিব.

যেতিয়া আমি আন্তৰিকতাৰে অনুতাপ কৰোঁ আৰু গধুৰ হৃদয়েৰে আমাৰ পাপ স্বীকাৰ কৰোঁ যে “মই পাপ কৰিলোঁ আৰু প্ৰভুক দুখ দিলোঁ,” তেতিয়া প্ৰভুৱে আমাৰ ওচৰলৈ আহে, আমাক প্ৰেম কৰাজন হিচাপে.  তেওঁ কালভাৰীত বোৱাই দিয়া নিজৰ তেজ আমাৰ ওপৰত ঢালি দিয়ে

শাস্ত্ৰই কৈছে, “কিন্তু আমি যদি আমাৰ পাপবোৰ স্বীকাৰ কৰোঁ, e তেনেহলে বিশ্বাসী আৰু ধাৰ্মিক যি তেওঁ, তেওঁ আমাৰ পাপবোৰ ক্ষমা কৰে আৰু সকলো অধৰ্মৰ পৰা আমাক শুচি কৰে.কিন্তু তেওঁ যেনেকৈ পোহৰত আছে, তেনেকৈ আমিও যদি পোহৰত চলোঁ, তেনেহলে পৰস্পৰ মাজত আমাৰ সহভাগিতা আছে আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ, যীচুৰ তেজে সকলো পাপৰ পৰা আমাক শুচি কৰে.” (১ যোহন ১:৯,৭).

আমি ইজ্ৰা পুস্তকত পঢ়িবলৈ পাওঁ যে ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰিছিল; আৰু নিজৰ হৃদয় প্ৰভুৰ ফালে ঘূৰাই দিবলৈ আৰু ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা কৰিবলৈ আৰু তেওঁক সন্তুষ্ট কৰা কাম কৰিবলৈ সংকল্পবদ্ধ.  বিদেশী মহিলাক বিয়া কৰাই অনুপযুক্ত সম্পৰ্ক স্থাপন কৰি পাপ কৰাৰ দৰেই তেওঁলোকে এই কাম কৰিলে.

যেতিয়া আমি আমাৰ পাপবোৰ লুকুৱাই নোলোৱাকৈ ঈশ্বৰৰ আগত স্বীকাৰ কৰোঁ তেতিয়া আমাৰ পাপৰ বোজা আঁতৰি যায় আৰু ঈশ্বৰৰ প্ৰেম আমাৰ ওপৰত ঢালি দিয়া হয়.

কাৰণ কিছুমান মানুহে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ নকৰে, অসুস্থতাই তেওঁলোকৰ পিছে পিছে সদায় আহে.  যাদুৰ কবলত তেওঁলোক; আৰু তেওঁলোকে নিজকে মুক্ত কৰিবলৈ অক্ষম.  যাকোবে কৈছে, “তোমালোকে সুস্থ হ’বলৈ ইজনে সিজনৰ আগত তোমালোকৰ অপৰাধ স্বীকাৰ কৰক আৰু ইজনে সিজনৰ বাবে প্ৰাৰ্থনা কৰক… আৰু বিশ্বাসৰ প্ৰাৰ্থনাই ৰোগীক পৰিত্ৰাণ দিব” (যাকোব ৫:১৬,১৫)

স্বীকাৰোক্তি মানে কেৱল পাপৰ স্বীকাৰোক্তি বুলি আপুনি ভাবিব নালাগে.  স্বীকাৰোক্তিৰ আন এটা অংশ আছে, সেয়া হ’ল বিশ্বাসৰ স্বীকাৰোক্তি.  আপুনি খ্ৰীষ্টত কোন সেইটো আনন্দৰে ঘোষণা কৰিব লাগিব. আপুনি সাহসেৰে ঘোষণা কৰা উচিত যে আপোনাৰ সন্মুখত অহা সমস্যাবোৰৰ মাজত আমাৰ ঈশ্বৰ কিমান মহান. “ মই ঈশ্বৰত নিৰ্ভৰ কৰি তেওঁৰ বাক্যৰ প্ৰশংসা কৰিম; মই ঈশ্বৰত ভাৰসা কৰিলোঁ, ভয় নকৰোঁ; মাংসই মোক কি কৰিব পাৰে?সেই দিনা, মই প্ৰাৰ্থনা কৰা কালত মোৰ শত্ৰুবোৰ বিমুখ হ’ব; ঈশ্বৰ যে মোৰ ফলীয়া, তাক মই জানিছোঁa”(গীতমালা ৫৬:৪,৯).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনালোকৰ বিশ্বাস স্বীকাৰ কৰাৰ লগে লগে আপোনালোকৰ অন্তৰ্নিহিত মানুহ শক্তিশালী হ’ব; আৰু আপুনি আপোনাৰ আত্মাত অধিক শক্তিশালী হ’ব. তেতিয়া আপুনি বিজয়ী হ’ব আৰু পবিত্ৰতাত অগ্ৰগতি লাভ কৰিব.

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: মনত ৰাখিব: “ জিভাৰ শক্তিত মৃত্যু আৰু জীৱন থাকে; আৰু যিসকলে তাক ভাল পায়, তেওঁলোকে তাৰ ফল ভোগ কৰিব.” হিতোপদেশ ১৮:২১)