খোজকঢ়া 22 – যুদ্ধখন প্ৰভুৰ !

“ আৰু যিহোৱাই তৰোৱাল আৰু যাঠিৰ দ্বাৰাই যে নিস্তাৰ নকৰে, তাকো এই সকলো সমাজে জানিব; কিয়নো যুদ্ধ যিহোৱাৰেই, আৰু তেওঁ তোমালোকক আমাৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিব.” (১ চমূৱেল ১৭:৪৭).

আপোনাৰ যুদ্ধ আৰু আপোনাৰ পৰিস্থিতি প্ৰভুৰ ওচৰত অৰ্পণ কৰাটো, জয়ৰ বাবে এটা ডাঙৰ গোপন কথা. আপুনি সদায় ঘোষণা কৰা উচিত যে “যুদ্ধ প্ৰভুৰ”. দায়ূদে কেতিয়াও নিজৰ কোনো যুদ্ধক নিজৰ বুলি ভবা নাছিল. আৰু তেওঁৰ বিশ্বাসৰ ঘোষণা আছিল এইটো: “যুদ্ধ প্ৰভুৰ; শত্ৰু পৰাজিত হয়; আৰু বিজয় আমাৰ”.

যেতিয়াই কোনো যাদুকৰী বা ভৱিষ্যদ্বাণী বা দুষ্টই আপোনাৰ বিৰুদ্ধে উঠিব, তেতিয়াই সেই বিষয়বোৰৰ সন্মুখত প্ৰভুক ৰাখক; আৰু আপুনি আপোনাৰ বিশ্বাসৰ চকুৰে চাব পাৰে যে প্ৰভুৱে আপোনাৰ বাবে যুঁজিবলৈ সদায় ইচ্ছুক.

আকাশ তেওঁৰ সিংহাসন আৰু পৃথিৱী তেওঁৰ ভৰিৰ তলুৱা. শত্ৰু মহা ফৰৌণৰ দৰে হ’লেও, বা যিৰীহোৰ মজবুত দেৱালৰ দৰে হ’লেও তেওঁলোকে প্ৰভুৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিব নোৱাৰে. তেওঁৰ কোনো সমান্তৰালতা নাই. গীতমালা ৰচক দায়ূদে কৈছে, “বাহিনীসকলৰ সর্বশক্তিমান যিহোৱা আমাৰ সঙ্গত আছে; যাকোবৰ ঈশ্বৰ আমাৰ আশ্রয়স্থান.” (গীতমালা ৪৬:১১). প্ৰভুৱে আপোনাৰ বিষয়ে সকলোকে সিদ্ধ কৰিব (গীতমালা ১৩৮:৮). হয়, ঈশ্বৰৰ প্ৰিয় সন্তানসকল, যুদ্ধ প্ৰভুৰ.

কিছুমানে নিজৰ শক্তি আৰু জ্ঞানেৰে যুদ্ধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে. বা তেওঁলোক আৰক্ষী বিষয়া আৰু অধিবক্তাৰ দৰে প্ৰভাৱশালী পুৰুষৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব; আৰু শেষত দুখ আৰু বিফলতাত উপনীত হয়. শাস্ত্ৰই আমাক কৈছে, “মোচিয়ে লোকসকলক ক’লে, “ভয় নকৰি. নিৰৱে থাকা; আৰু চাওক, যিহোৱাই আজি তোমালোকলৈ পৰিত্ৰাণৰ কাৰ্য সিদ্ধ কৰিব. কাৰণ যি মিচৰীয়া সকলক আজি তোমালোকে দেখিছা, তেওঁলোকক পুনৰ কেতিয়াও নেদেখিবা.  যিহোৱাই তোমালোকৰ বাবে যুদ্ধ কৰিব; আৰু আপোনালোক কেৱল নিৰৱে থাকা.””(যাত্ৰাপুস্তক ১৪:১৩-১৪).

সেই একেজন মোচিয়ে অতীতত নিজৰ শক্তিৰে যুদ্ধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, এজন মিচৰীয়াক বধ কৰি বালিত পুতি থৈছিল. আৰু তেওঁৰ কাৰ্য্য ফৰৌণৰ সন্মুখত উন্মোচিত হ’ব পাৰে বুলি ভয় কৰি তেওঁ মিচৰ দেশৰ পৰা পলাই গ’ল. কিন্তু যেতিয়া তেওঁ সমগ্ৰ যুদ্ধ যিহোৱাৰ হাতত দিলে, তেতিয়া যিহোৱাই মিচৰৰ সমগ্ৰ সৈন্যবাহিনী, তেওঁলোকৰ ৰথ আৰু ঘোঁৰাবোৰ লোহিত সাগৰত ডুবাই পেলালে.

যিহোচাফটৰ বিজয়ৰ ৰহস্য কি? যেতিয়া শত্ৰুৰ এক বৃহৎ সৈন্যবাহিনী তেওঁৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰিবলৈ আহিছিল, তেতিয়া তেওঁ কেৱল শত্ৰু আৰু যুদ্ধখন ঈশ্বৰৰ হাতত অৰ্পণ কৰিছিল, আৰু প্ৰভুৰ বাবে গান গাবলৈ আৰু তেওঁৰ পবিত্ৰতাৰ সৌন্দৰ্য্যৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ এটা দল নিযুক্তি দিছিল. আৰু যেতিয়া তেওঁলোকে গান গাবলৈ আৰু প্ৰশংসা কৰিবলৈ ধৰিলে, তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁলোকৰ বিৰুদ্ধে ঘেৰি ধৰিলে আৰু শত্ৰুৱে ইজনে সিজনক হত্যা কৰিলে. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, প্ৰভুৰ বশৱৰ্তী হওক আৰু তেওঁক আপোনাৰ সকলো যুদ্ধ আৰু সমস্যা যুঁজিবলৈ অনুৰোধ কৰক.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “হে যিহোৱা, আপুনি মহত্ব, পৰাক্ৰমী, প্ৰশংসনীয়, বিজয়ী, আৰু প্ৰতাপী. কাৰণ স্বৰ্গত আৰু পৃথিৱীত যি যি আছে, সেই সকলোৱেই আপোনাৰ. ৰাজ্যও আপোনাৰেই, আৰু চাৰিও দিশে শাসনকৰ্তা ৰূপে যিহোৱা আৰু আপুনি মৰ্য্যদাপূৰ্ণ.” (১ বংশাৱলি ২৯:১১).