খোজকঢ়া 15 – প্ৰকৃতিৰ ওপৰত জয় !

“ যিহোৱাৰ প্রতিজ্ঞাবোৰ বিশুদ্ধ. সেইবোৰ যেন মাটিত বহোৱা এক অগ্নিশালত শোধন কৰা ৰূপ; সাতবাৰকৈ বিশুদ্ধ কৰা ৰূপ.”(গীতমালা ১২:৬).

যেতিয়া আপুনি ঈশ্বৰৰ পৰিচৰ্যাত জড়িত হ’ব, তেতিয়া চয়তানে আনকি প্ৰকৃতিক আপোনাৰ বিৰুদ্ধে ৰাখিবলৈও চেষ্টা কৰিব. আনকি তেওঁ আকাশত মিছা চিন দেখুৱাব. কিন্তু কেতিয়াও ভয় কৰা উচিত নহয়. আকাশ-পৃথিৱীৰ ওপৰত নিৰপেক্ষ কৰ্তৃত্ব থকা প্ৰভুৱে আপোনাক প্ৰকৃতিৰ ওপৰতো বিজয়ৰ আজ্ঞাও দিব. তেওঁ আমাক তেওঁৰ হাতৰ কামৰ বিষয়ে তেওঁক আজ্ঞা দিবলৈ কোৱা নাইনে?

পাৰ্থিৱ পৰিচৰ্যাৰ আৰম্ভণিতে প্ৰভু যীচুৱে মৰুভূমিত চল্লিশ দিন আৰু ৰাতি উপবাসে প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল. আৰু তেওঁ একো নাখালে. সেই মৰুভূমিত হয়তো তেওঁৰ কোনো পানী নাছিল. এই সকলোবোৰৰ মাজতো তেওঁ স্বাভাৱিক ক্ষুধা আৰু পিয়াহে আগুৰি ধৰা নাছিল. দিনৰ সময়ত তীব্ৰ গৰম হ’ব পাৰিলেহেঁতেন, আৰু ৰাতি ঠাণ্ডা ঠাণ্ডা হ’ব পাৰিলেহেঁতেন. কিন্তু তেওঁলোকে তেওঁৰ ক্ষতি কৰিব নোৱাৰিলে. আৰু সেই একেই ঈশ্বৰে আপোনাক প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে, এইদৰে কৈছে: “তুমি ৰাতিৰ আতঙ্কলৈ; আৰু দিনত উড়ি অহা কাঁড়লৈ ভয় নকৰিবা.  অন্ধকাৰত ঘূৰি ফুৰা মহামাৰীলৈ নাইবা দুপৰীয়া সময়ত অহা ধ্বংসকাৰী আঘাতলৈ তুমি ভয় নকৰিবা.”(গীতমালা ৯১:৫-৬).

ঈশ্বৰৰ সকলো সৃষ্টিয়ে খ্ৰীষ্ট যীচুৰ আজ্ঞা পালন কৰিছিল. তেওঁ সাগৰৰ ওপৰত খোজ কাঢ়িছিল, যেন কঠিন মাটিত খোজ কাঢ়িছে. যেতিয়া পাঁচনি পিতৰে পানীৰ ওপৰত খোজ কাঢ়িব বিচাৰিছিল, তেতিয়ালৈকে তেওঁ সেইটো কৰিব পাৰিছিল যেতিয়ালৈকে তেওঁ যীচুৰ ফালে চাইছিল. আন এটা সময়ত তেওঁৰ সকলো শিষ্যক কঢ়িয়াই অনা নাওখনে, সাগৰৰ ধুমুহা সহ্য কৰিবলগীয়া হৈছিল. প্ৰচণ্ড বতাহৰ ধুমুহা আৰু বিশাল ঢৌৱে নাওখন টছ কৰি পানীৰে ভৰাই তুলিছিল. কিন্তু প্ৰভুৱে বতাহক তিৰস্কাৰ কৰি সাগৰক ক’লে, “শান্তি, শান্ত থাকক” আৰু বতাহ বন্ধ হৈ গ’ল আৰু অতিশয় শান্তি হ’ল. প্ৰকৃতিৰ ওপৰত তেওঁৰ নিৰপেক্ষ বিজয় আছিল.

মানুহৰ বাবে বতাহত খোজ কঢ়াটো অসম্ভৱ; কিয়নো মাধ্যাকৰ্ষণ বলে তেওঁক তললৈ টানি নিব. কিন্তু প্ৰভু যীচু, ডাৱৰৰ ওপৰত উঠি স্বৰ্গলৈ উঠাই লোৱা হ’ল. তেওঁ সূৰ্য্য আৰু চন্দ্ৰৰ সিপাৰে গৈ স্বৰ্গত পিতৃৰ সোঁহাতে বহিল.

পুৰণি নিয়মৰ সন্তসকলে, ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজ্ঞাৰ দ্বাৰা কৰ্তৃত্ব দাবী কৰিছিল, যে তেওঁলোকে তেওঁৰ হাতৰ কামৰ বিষয়ে আজ্ঞা দিব লাগে. আৰু এইদৰে, প্ৰকৃতিৰ ওপৰত জয় লাভ কৰিলে. গিবিয়নত ইমোৰীয়াসকলৰ বিৰুদ্ধে হোৱা যুদ্ধত যিহোচূৱাই উপলব্ধি কৰিছিল যে তেওঁলোকে সূৰ্যাস্তৰ আগতেই জয়লাভ কৰিব লাগিব, নহ’লে তেওঁলোকে পৰাজিত হ’ব পাৰে. “তেতিয়া যিহোৱাই ইস্ৰায়েলৰ সন্তানসকলৰ আগত ইমোৰীয়াসকলক উদ্ধাৰ কৰাৰ দিনা যিহোচূৱাই যিহোৱাৰ আগত ক’লে আৰু ইস্ৰায়েলৰ সন্মুখত তেওঁ ক’লে: “আৰু তেওঁলোকৰ গোটেই গা আৰু তেওঁলোকৰ পিঠি, হাত, ডেউকা আৰু চক্ৰ চাৰিওফালে চকুৰে ভৰা, তেওঁলোক চাৰিওজনৰেই চক্ৰ চকুৰে ভৰা.  সেই চক্ৰকেইটাৰ বিষয়ে হ’লে, মই সেইবোৰক ঘূৰি থকা চক্ৰ বুলি মতা শুনিলোঁ.” (যিহোচূৱা ১০:১২-১৩). ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনালোকেও প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত আৰু প্ৰকৃতিৰ ওপৰত জয়ৰ দাবী কৰা উচিত.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “এলিয়া,  আমাৰ নিচিনা অনুভূতিশীল লোক হৈয়ো, তেওঁ বৰষুণ নহ’বলৈ দৃঢ় প্ৰাৰ্থনা কৰিলে; তাতে তিনি বছৰ ছয় মাহলৈকে দেশত বৰষুণ নহ’ল.”(যাকোব ৫:১৭).