আগষ্ট 26 – অলপ সময় জিৰণি লওক !

“তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক কলে, “তোমালোকে অকলে এখন নিৰ্জন ঠাইলৈ যোৱা আৰু তাতে কিছুকাল বিশ্রাম কৰা৷” কিয়নো সেই সময়ত ইমান মানুহ অহা-যোৱা কৰি আছিল যে, তেওঁলোকে অৱসৰ লবলৈ আৰু ভোজন কৰিবলৈকো জিৰণি পোৱা নাছিল. “(মাৰ্ক ৬:৩১).

আনকি প্ৰভু যীচুকো জিৰণি আৰু অবসৰৰ প্ৰয়োজন আছিল. তেওঁ ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ, আৰু পিতৃ ঈশ্বৰে প্ৰতিজ্ঞা কৰা মচীহ. শাস্ত্ৰত কৈছে, আনকি তেওঁও বিশ্ৰাম লৈছিল.

চাৰি হাজাৰ বছৰৰ বাবে আশা কৰা মচীহ যেতিয়া এই জগতলৈ আহিছিল, তেতিয়া তেওঁৰ সেৱাৰ বাবে মাত্ৰ সাড়ে তিনি বছৰ আছিল. কিন্তু প্ৰচাৰৰ ক্ষেত্ৰত ইমানখিনি কৰিবলগীয়া আছিল; গাঁও আৰু নগৰত সেৱা আগবঢ়োৱা; ৰোগীক সুস্থ কৰা, অশুচি আত্মাক আঁতৰাই পেলোৱা..

প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল, “আমি দিন থাকোতেই মোক পঠোৱা জনৰ কৰ্ম কৰিব লাগে. ৰাতি হৈ আহিছে, তেতিয়া কোনেও কৰ্ম কৰিব নোৱাৰিব. “(যোহন ৯:৪). সেই সাড়ে তিনি বছৰ তেওঁ ব্যস্ততাৰে কাম কৰিছিল. আৰু এনে ব্যস্ততাৰ মাজতো তেওঁ শিষ্যসকলৰ লগত কিছু সময় জিৰণি ল’বলৈও সময় উলিয়াইছিল. শাস্ত্ৰই কৈছে, “তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক কলে, “তোমালোকে অকলে এখন নিৰ্জন ঠাইলৈ যোৱা আৰু তাতে কিছুকাল বিশ্রাম কৰা৷” কিয়নো সেই সময়ত ইমান মানুহ অহা-যোৱা কৰি আছিল যে, তেওঁলোকে অৱসৰ লবলৈ আৰু ভোজন কৰিবলৈকো জিৰণি পোৱা নাছিল. “(মাৰ্ক ৬:৩১). সেয়েহে তেওঁ তেওঁলোকক কিছু সময়ৰ বাবে জিৰণি ল’বলৈ নিৰ্জন ঠাইলৈ গুচি যাবলৈ মাতিলে.

আনকি তেওঁ বিশ্ৰাম লোৱাৰ সময়তো অসংখ্য লোক একত্ৰিত হৈছিল আৰু তেওঁৰ ওচৰলৈ একত্ৰিত হৈছিল. শাস্ত্ৰই কৈছে যে তেওঁ দয়াৰে অনুপ্ৰাণিত হৈছিল আৰু তেওঁলোকক বহু কথা শিকাইছিল, গোটেই দিনটো. যেতিয়া দিনটো বহু দূৰত পাৰ হৈ গ’ল, যিহেতু তেওঁলোকৰ খাবলৈ একো নাছিল, তেতিয়া তেওঁ পাঁচ হাজাৰ লোকক মাত্ৰ পাঁচখন পিঠা আৰু দুটা মাছেৰে খুৱাই দিলে (মাৰ্ক ৬: ৪১-৪৫). আৰু তাৰ পিছৰ পদটোত আপুনি প্ৰভু যীচুক প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ পৰ্বতলৈ যোৱা দেখিব (মাৰ্ক ৬:৪৬).

লোকসকলক প্ৰচাৰ কৰাৰ পিছত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ পৰ্বতলৈ ৰাওনা হ’ল. গেৎচেমানী বাগিচা আছিল সেই ঠাই য’ত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল. তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰাৰ লগে লগে তেওঁৰ আত্মা পুনৰুজ্জীৱিত হ’ল; আত্মা শক্তিশালী হৈছিল; আৰু তেওঁৰ শৰীৰত সুস্থতা আছিল. হয়, তেওঁ সঁচাকৈয়ে প্ৰাৰ্থনাৰ দ্বাৰা আত্মাক সতেজ হোৱাৰ বিষয়ে সচেতন আছিল.

তেওঁ ৰূপান্তৰৰ পৰ্বতলৈ গৈ শিষ্যসকলক পৰ্বতৰ শিখৰৰ অভিজ্ঞতা শিকাইছিল; আৰু প্ৰাৰ্থনাৰ শক্তি. আনকি ক্ৰুচত ওলমি থকাৰ সময়তো তেওঁৰ মাকৰ প্ৰতি তেওঁৰ চিন্তা, আৰু তেওঁক চোৱা-চিতা কৰাৰ দায়িত্ব তেওঁৰ শিষ্য যোহনক দিছিল .যেতিয়া যীচুৱে তেওঁৰ মাক আৰু যি শিষ্যক তেওঁ প্ৰেম কৰিছিল, সেই শিষ্য ওচৰত থিয় হৈ থকা দেখিলে, তেতিয়া তেওঁ মাকক ক’লে, “হে নাৰী, চোৱা, তোমাৰ পুত্ৰ”! তেতিয়া তেওঁ সেই শিষ্যকো ক’লে, “চোৱা, সৌৱা তোমাৰ মাতৃ”! সেই সময়ৰে পৰা সেই জন শিষ্যই তেওঁক নিজৰ ঘৰলৈ লৈ গ’ল.”(যোহন ১৯:২৬-২৭).

*ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনাৰ আত্মা, আত্মা আৰু শৰীৰত অনুশাসন পালন কৰক. আমি কৰ্তব্য, সন্মান আৰু নিয়ন্ত্ৰণৰ বিষয়ে বহু কথা শুনিছো – যিবোৰ সকলো আপোনাৰ বাবে অপৰিহাৰ্য. ভালদৰে জীয়াই থাকিবলৈ আৰু ঐশ্বৰিক স্বাস্থ্য লাভ কৰিবলৈ আপুনি আধ্যাত্মিক নীতিসমূহ জনা উচিত; লগতে শাৰীৰিক নীতিও. তেতিয়াহে আপুনি নিখুঁততাৰ দিশে আগবাঢ়িব পাৰিব, ঐশ্বৰিক স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতাৰ সৈতে; আৰু প্ৰভুৰ দিনৰ বাবে সাজু থাকক.8

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “কিন্তু মোৰ নামত ভয় ৰাখোঁতা যি তোমালোক, তোমালোকৰ প্রতি ধাৰ্মিকতাৰূপ সূৰ্য উদিত হ’ব, যাৰ কিৰণ সুস্থতাদায়ক; তোমালোকে বাহিৰ হৈ গোহালিৰ পৰা মুকলি হোৱা দামুৰিৰ নিচিনাকৈ ডেও দিবা.” (মলাখী ৪:২).