অক্টোবৰ 31 – বিশ্বাসৰ মাউণ্ট!

“এতেকে ইমানবোৰ সাক্ষীয়ে আমাক চাৰিওফালে বেৰি থকা দেখি, আহক, আমিও আটাই বাধা আৰু আমাক লগ ধৰি থকা পাপ দূৰ কৰি আমাৰ আগত থকা দৌৰৰ পথত ধৈৰ্যৰে দৌৰোহঁক,”(ইব্ৰী ১২: ১)৷

আপুনি প্ৰভুৰ ওপৰত চকু ৰাখিব লাগে আৰু অকলে তেওঁৰ ফালে চাব লাগে।  তেওঁ আপোনাৰ বিশ্বাসৰ লেখক আৰু ফিনিচাৰ।  তেওঁ হৈছে আৰম্ভণি আৰু শেষ, আলফা আৰু অমেগা।  আৰু তেওঁসেই জন যিয়ে আপোনাক হোঁচট খোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ সক্ষম হয়।

আমাৰ প্ৰভু যীচুহৈছে সেইজন যিয়ে আপোনাৰ বিশ্বাসক আৰম্ভ কৰিছে।  আৰু যেতিয়া আপুনি তেওঁৰ ফালে চায়, আপুনি তেওঁৰ অপৰিসীম অনুগ্ৰহৰ আশাৰে ভৰি পৰে, যাতে আপোনাক সফলতাৰে দৌৰ সমাপ্ত কৰাত সহায় কৰে।

তেতিয়া আপুনি পাঁচনি পৌলৰ সৈতে এক শক্তিশালী ঘোষণা কৰিব পাৰে: “এই কাৰণে মই এইবোৰ দুখ ভোগ কৰিলেও লজ্জিতf নহওঁ; কিয়নো মই যি জনক বিশ্বাস কৰিলোঁ, তেওঁক জানো আৰু তেওঁৰ হাতত মই নিজকে অৰ্পণ কৰি দিলোঁ, g তাতে তেওঁ যে সেই দিনৰ কাৰণে মোক পহৰা দি ৰাখিবলৈ সমর্থ, ইয়াকে দৃঢ় প্ৰত্যয় কৰিছোঁ।”(২ তীমথিয় ১: ১২)৷

মই এজন সুন্দৰ ভাতৃৰ বিষয়ে জানো।  যদিও তেওঁ তেওঁৰ চাকৰিত অতি আন্তৰিক আৰু বিশ্বাসী আছিল, তেওঁৰ কিছুমান সহকৰ্মীয়ে তেওঁৰ প্ৰতি ঈৰ্ষা কৰিছিল আৰু তেওঁৰ বিৰুদ্ধে বহুতো মিছা অভিযোগ আনিছিল, যাৰ ফলত তেওঁক সেৱাৰ পৰা নিলম্বিত কৰা হৈছিল। যদিও তেওঁ হৃদয় ভঙা আছিল, তথাপিও তেওঁ পৰিস্থিতিটো লৈ নহয়, কিন্তু প্ৰভুৰ ফালে চাবলৈ সিদ্ধান্ত লৈছিল।  সেই সময়ছোৱাত ‘ন্যায়বিশ্বাসেৰে জীয়াই থাকিব’ পদটোৱে সেই ভাতৃজনক এক নতুন পোহৰ আৰু আশা প্ৰদান কৰিছিল।  তেওঁ সম্পূৰ্ণৰূপে প্ৰভুৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিছিল।  আৰু যেতিয়া গোচৰটো চূড়ান্ত শুনানিৰ বাবে উত্থাপন কৰা হৈছিল, তেতিয়া এইটো প্ৰমাণিত হৈছিল যে তেওঁ ন্যায়সঙ্গত আৰু কোনো অপৰাধ হীন আছিল।

বিচাৰকজনে এটা ৰায়ও দিছিল যে তেওঁ নিলম্বিত হৈ থকা সকলো দিনৰ বাবে তেওঁক সম্পূৰ্ণ দৰমহাৰে ক্ষতিপূৰণ দিব লাগে।  পৰৱৰ্তী সময়ত কৰ্তব্যত যোগদান কৰাৰ পিছত, তেওঁক পদোন্নতিৰ পুৰস্কাৰ দিয়া হয়।  আৰু যিসকলে তেওঁৰ বিৰুদ্ধে কাম কৰিছিল, তেওঁলোকে লজ্জিত হৈছিল।

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনাৰ বিৰুদ্ধে পৰীক্ষা আৰু অসুবিধা আহিলে হতাশ বা বিৰক্তি নকৰিব।  আপুনি কাৰ সহায় বিচাৰিব বা আপুনি কি কৰিব সেই বিষয়ে বিভ্ৰান্ত আৰু আচৰিত নহ’ব।  কেৱল পৰ্বতৰ ফালে চাওক য’ৰ পৰা আপোনাৰ সহায় আহে।

যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ ওপৰত চকু ৰাখে আৰু তেওঁৰ ফালে চায়, তেওঁ আপোনাক কেতিয়াও ত্যাগ নকৰে।  আপুনি নিশ্চিতভাৱে প্ৰভুৰ পৰা সহায় লাভ কৰিব; স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীৰ সৃষ্টিকৰ্তা।

বিশ্বাস যোদ্ধা – মাৰ্টিন লুথাৰে সদায়ে প্ৰভুৰ ওচৰলৈ চাইছিল, আৰু “ন্যায়বিশ্বাসেৰে জীয়াই থাকিব” বুলি কোৱা পদটোৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিছিল।  আপুনিও একে ধৰণে বিশ্বাসেৰে প্ৰভুৰ ফালে চোৱা উচিত।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “মই তোমালোকক অতি স্বৰূপকৈ কওঁ, মই যি যি কাৰ্য কৰোঁ, মোক বিশ্বাস কৰা জনেও তেনেকুৱা কাৰ্য কৰিব আৰু তাতকৈয়ো মহৎ মহৎ কাৰ্য কৰিব; কিয়নো মই পিতৃৰ ওচৰলৈ যাওঁ। “(যোহন ১৪: ১২)