অক্টোবৰ 19 – প্ৰতিভাশালী বাৰ!

“যীচুৱে তেওঁৰ বাৰ জন শিষ্যক একেলগে ওচৰলৈ মাতি তেওঁলোকক অশুচি আত্মাক খেদাবলৈ আৰু সকলো ধৰণৰ ৰোগ-ব্যাধি আৰু অসুস্থ জনক সুস্থ কৰিবলৈ অধিকাৰ দিলে”(মথি ১০: ১)৷

যীচুৰ বাৰজন শিষ্যই আগ্ৰহেৰে উপহাৰ, শক্তি আৰু কৰ্তৃত্ব লাভ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছিল।  আৰু প্ৰভুয়ে তেওঁলোকক ৰোগীসকলক আৰোগ্য কৰিবলৈ, কুষ্ঠৰোগীসকলক পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ, মৃতক কঢ়িয়াই আনিবলৈ আৰু অশুচি আত্মাবোৰ কঢ়িয়াই আনিবলৈ আদেশ দিছিল।

বেছিভাগ খ্ৰীষ্টানে আত্মাৰ উপহাৰক তাত্ত্বিক বুলি বিবেচনা কৰে।  আপুনি এজন পুত্ৰৰ বিষয়ে কি ভাবিব, যি য়ে তেওঁলোকৰ উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে পোৱা পিতৃৰ সম্পত্তিৰ বিৱৰণ বিচাৰি উলিয়াবলৈ আগ্ৰহী নহয়?  তেওঁলোকে আনকি এই সম্পত্তিবোৰ ক’ত আছে নাজানে!

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে, ” হে ভাই সকল, আত্মিক বৰৰ বিষয়ে আপোনালোকে নজনাকৈ থকা মোৰ ইচ্ছা নাই”(১ কৰিন্থীয়া ১২: ১)৷  উপহাৰৰ বৈচিত্ৰতা আছে, কিন্তু একেই আত্মা।  মন্ত্ৰালয়ৰ পাৰ্থক্য আছে, কিন্তু একেই প্ৰভু।  আৰু কাৰ্যকলাপৰ বিবিধতা আছে, কিন্তু একেই ঈশ্বৰে ই সকলোতে কাম কৰে।

“কিন্তু হিতৰ কাৰণে প্ৰতিজনকে আত্মা-প্ৰকাশক গুণ দিয়া হৈছে। তাতে আত্মাৰ দ্বাৰাই এজনক বুদ্ধিৰ কথা, একে আত্মাৰ ইচ্ছা অনুসাৰে আন জনক জ্ঞানৰ কথা,  একে আত্মাৰে আন জনক বিশ্বাস দিয়া হৈছে; সেই একে আত্মাৰ দ্বাৰাই কোনোক সুস্থ কৰিব পৰা বৰ,  আন কোনো জনক পৰাক্ৰম কাৰ্য সাধন কৰিবলৈ, আন কোনোক ভাববাণী ক’বৰ, আন কোনোক আত্মাবোৰ বিচাৰ কৰিবৰ, আন কোনোক নানা বিধ ভাষা ক’বৰ, আৰু আন কোনোক নানা ভাষাৰ অৰ্থ প্ৰকাশ কৰিবৰ শক্তিৰূপ বৰ দিয়া হৈছে;” (১ কৰিন্থীয়া ১২: ৭- ১০)৷

প্ৰভুয়ে কেৱল আমাৰ বাবে এই সকলো আধ্যাত্মিক উপহাৰ সংৰক্ষণ কৰি আছে।  হয়তো আপোনাৰ হৃদয়ত সন্দেহ আছে, আৰু প্ৰশ্ন কৰক যে প্ৰভুয়ে আপোনাক এনে আধ্যাত্মিক উপহাৰ প্ৰদান কৰিব নেকি, যিসকলে অতীতত মহান পাপ কৰিছিল আৰু প্ৰভুৰ বিৰুদ্ধে বিদ্ৰোহ কৰিছিল।

কিন্তু শাস্ত্ৰই এইদৰে কৈছে, “তুমি যেতিয়া ওখ পর্বতত উঠিলা, তুমি যুদ্ধ-বন্দীসকলক বন্দী কৰি লৈ গ’লা; লোকসকলৰ পৰা, এনেকি তোমাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰা সকলৰ পৰাও অনেক দান আহিছিল, যাতে হে ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি তেওঁলোকৰ মাজত থাকিব পাৰা”(গীতমালা ৬৮: ১৮)৷  যিসকলে বিদ্ৰোহী তেওঁলোকৰ বাবেও প্ৰভুয়ে এনে আচৰিত আধ্যাত্মিক উপহাৰ প্ৰদান কৰিছে।

আধ্যাত্মিক উপহাৰ পোৱাৰ ক্ষেত্ৰত ইলীছাৰ দৰে আপোনাৰ ওচৰত একেই উৎসাহ থকা উচিত।  তেওঁ কেৱল তেওঁৰ আত্মা আৰু শক্তিৰ বাবেই নহয়, কিন্তু তেওঁৰ আধ্যাত্মিক উপহাৰৰ দুটা অংশৰ বাবে এলিয়াক অনুসৰণ কৰিছিল।  তেওঁ নিজৰ সকলো মৰ্যাদা আৰু উৎকৰ্ষতা ত্যাগ কৰি এলিয়াক অনুসৰণ কৰিছিল আৰু যিকোনো ত্যাগ কৰিবলৈ আৰু যিকোনো কঠিন পথত খোজ কাঢ়িবলৈ ইচ্ছুক আছিল।  আৰু শেষত, আধ্যাত্মিক উপহাৰৰ দুটা অংশ লাভ কৰিছিল।  ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আজি সমগ্ৰ বিশ্বই আশ্চৰ্য আৰু অলৌকিক তাৰ আশা কৰিছে।  আপুনি আপোনাৰ আধ্যাত্মিক উপহাৰসমূহ কঢ়িয়াই আনিব নেকি, আপোনাৰ আধ্যাত্মিক ফল বোৰ প্ৰকাশ কৰিব আৰু বহুতো আত্মাক প্ৰভুৰ ওচৰলৈ আনিব নেকি?

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “সেয়ে এই যে, যেনেকৈ ঈশ্বৰে নাচৰতীয়া যীচুক পবিত্ৰ আত্মা শক্তি আৰু মহিমাৰে অভিষিক্ত কৰিলে; তেনেকৈ তেওঁ বিভিন্ন ঠাইত সৎ কৰ্ম কৰি, চয়তানৰ পৰা দুখ পোৱা সকলক সুস্হ কৰিছিল; কাৰণ ঈশ্বৰ তেওঁৰ সহায় আছিল৷” (পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ১০: ৩৮)