ফেব্রুয়ারী 26 – মঙ্গলময়!

“কাৰণ সকলো মঙ্গলভাৱ, ধাৰ্মিকতা আৰু সত্যতাই হৈছে পোহৰৰ ফল।”(ইফিচীয়া ৫: ৯)।

যিসকলৰ মাজত অন্তৰ্নিহিত মঙ্গলআছে, তেওঁলোকক ভাল বুলি কোৱা হয়।  ঈশ্বৰ আৰু মানুহৰ দৃষ্টিত সেই মঙ্গলময় অতি প্ৰিয় আৰু প্ৰথম পৰ্যায়ৰ সন্মান আৰু প্ৰশংসা লাভ কৰে।  যিসকলে পবিত্ৰ আত্মাৰে ভৰি আছে তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ মঙ্গলময়তা তৈয়াৰ কৰা উচিত।  পাঁচনি পৌলে এইদৰে কৈছিল: “হে মোৰ ভাই সকল, আপোনালোকৰ বিষয়ে মোৰ নিজৰো এই দৃঢ় বিশ্বাস আছে যে, আপোনালোক সকলোৱে জ্ঞানত আৰু পৰস্পৰক চেতনা দিবলৈ সমৰ্থ হৈ মঙ্গলভাৱত পৰিপূৰ্ণ হৈ আছে।”(ৰোমীয়া ১৫: ১৪)৷

এটা ভাল হৃদয় এটা ঝৰ্ণাৰ দৰে।  ফোৱাৰাৰ পৰা পৰিষ্কাৰ পানী ওলোৱাৰ দৰে, ভাল গুণবোৰ ভাল হৃদয়ৰ পৰা ওলাই আহে।  পানীৰ ঝৰ্ণাৰ দৰে, যি টো বহুলোকৰ বাবে আশীৰ্ব্বাদ, আপুনি আপোনাৰ চাৰিওফালৰ বহুতৰ বাবে এক ডাঙৰ আশীৰ্ব্বাদ হ’ব, যেতিয়া আপুনি মঙ্গলময়তাৰে ভৰি পৰিব।

শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে বাৰ্ণবাছ এজন ভাল মানুহ আছিল (পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ১১: ২৪)।  তেওঁ তেওঁৰ ওচৰত থকা সকলো খিনি বিক্ৰী কৰিছিল আৰু উপাৰ্জনবোৰ পাঁচনিসকলৰ ভৰিত ৰাখিছিল, যাতে ধনখিনি পৰিচৰ্য্যা আৰু বিধৱা আৰু দৰিদ্ৰ লোকসকলক সহায় কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা যায়। তদুপৰি, যেতিয়া আন সকলোৱে পৌলক (চৌল বুলিও কোৱা হয়) গ্ৰহণ কৰিবলৈ অনিচ্ছুক আছিল, তেতিয়া কেৱল বাৰ্ণবাসকলৰ মঙ্গলময়তাৰ বাবেই, যিয়ে পৌলক সমৰ্থন কৰিছিল, তেওঁক তেওঁৰ পৰিচৰ্য্যাত উৎসাহিত কৰিছিল আৰু বিভিন্ন অভিযানৰ বাবে তেওঁৰ সৈতে ভ্ৰমণ কৰিছিল।  যেতিয়া তেওঁ ঈশ্বৰৰ কৃপা দেখিছিল তেতিয়া তেওঁ আনন্দিত হৈছিল আৰু তেওঁলোক সকলোকে হৃদয়ৰ একেই উদ্দেশ্যৰে প্ৰভুৰ সৈতে চলিবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল।

বৰ্তমান সময়ত কিছুমান বিশ্বাসী ব্যক্তিয়ে মঙ্গলময়ৰ প্ৰদৰ্শন কৰে আৰু দাবী কৰে যে তেওঁলোকৰ অস্তিত্বৰ মূল উদ্দেশ্য হৈছে প্ৰয়োজনীয় আনক সহায় কৰা।  কিন্তু তেওঁলোকৰ হৃদয়ত, তেওঁলোকে নেকড়ে কটাৰ দৰে স্বাৰ্থপৰ।

সেই সময়ত প্ৰভুয়ে ইস্ৰায়েলৰ সন্তানৰ ফালে চাই দুখী হৃদয়েৰে এইদৰে কৈছিল: “হে ইফ্ৰয়িম, মই তোমাক লৈ কি কৰিম? হে যিহূদা, তোমাক লৈয়ে বা কি কৰিম?

কিয়নো তোমালোকৰ বিশ্বস্ততা ৰাতিপুৱাৰ কুঁৱলীৰ নিচিনা; অতি শীঘ্রেই অদৃশ্য হৈ যোৱা ৰাতিপুৱাৰ নিয়ৰৰ নিচিনা।(হোচেয়া ৬: ৪)৷

স্বাৰ্থপৰতাৰ কোনো চিহ্ন নোহোৱাকৈ শুদ্ধ মঙ্গলময় হৈছে আত্মাৰ ফল।  আপুনি আপোনাৰ প্ৰচেষ্টাৰ জৰিয়তে মঙ্গলময় তাত উপাৰ্জন কৰিব নোৱাৰে।  আপোনাৰ জীৱনত মঙ্গলময়তাৰ স্তৰ প্ৰভুৰ সৈতে আপোনাৰ সম্পৰ্কৰ ঘনিষ্ঠতা আৰু পবিত্ৰ আত্মাৰ সৈতে আপোনাৰ মিলনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: ” হে মোৰ ভাই সকল, আপোনালোকৰ বিষয়ে মোৰ নিজৰো এই দৃঢ় বিশ্বাস আছে যে, আপোনালোক সকলোৱে জ্ঞানত আৰু পৰস্পৰক চেতনা দিবলৈ সমৰ্থ হৈ মঙ্গলভাৱত পৰিপূৰ্ণ হৈ আছে।” (ৰোমীয়া ১৫: ১৪)।