ফেব্রুয়ারী 22 – পাউৰুটী!

“স্বৰ্গৰ পৰা নমা জীৱনময় আহাৰ ময়েই। যদি কোনোৱে এই আহাৰ খায়, তেনেহলে তেওঁ চিৰকাল জীৱ; আৰু জগতৰ জীৱনৰ কাৰণে মই যি আহাৰ দিম, সেয়ে মোৰ মাংস” (যোহন ৬: ৫১)।

যেতিয়া ঈশ্বৰে মানুহক সৃষ্টি কৰি এদনৰ বাগিচাত ৰাখিছিল, তেতিয়া তেওঁ আনন্দেৰে তেওঁক জীৱনগছৰ পৰা ফল দিছিল, তেওঁক বাহাল ৰাখিবলৈ আৰু জীৱনৰ পৰিপূৰ্ণতা প্ৰদান কৰিবলৈ খাদ্য হিচাপে দিছিল।

যিঈশ্বৰে আদমক জীৱনগছৰ পৰা ফল দিছিল, তেওঁ মান্নাহক স্বৰ্গৰ পৰা ইস্ৰায়েলসকলক খাদ্য দিছিল।  আৰু আমাক, তেওঁ জীৱিত পিঠা দিছে।  যেতিয়া আমি আমাৰ দৈনন্দিন ৰুটিৰ বাবে প্ৰভুক প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ, তেতিয়া তেওঁ আমাক তেওঁৰ বাক্যৰ শকততা আৰু সমৃদ্ধি প্ৰদান কৰে।  তেওঁ আপোনাক আপোনাৰ আত্মাত শক্তি, শক্তি আৰু শক্তি প্ৰদান কৰে।

আপুনি হয়তো বহুতো বিশ্বাসী লোকৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে, যিসকলৰ শক্তিৰ অভাৱ আছে আৰু তেওঁলোকে এই জীৱিত পিঠা খাবলৈ বিফল হৈছে।  তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ আত্মাত ভাগৰুৱা হৈ পৰে, আনকি সৰু-সুৰা সমস্যাৰ বাবেও।  তেওঁলোকে সঘনাই ভ্ৰমণ কৰে আৰু তেওঁলোকৰ পথত পৰে।  তেওঁলোকে জীৱিত পিঠাত অংশগ্ৰহণ নকৰে বা তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ দাবী আৰু উত্তৰাধিকাৰী নহয়, বা বিশ্বাসৰ কথা আত্মবিশ্বাসেৰে কোৱা নাই।

ঈশ্বৰে সদায়ে তেওঁৰ সন্তানক সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ প্ৰদান কৰে।  তেওঁৰ কথাবোৰ গোটেই জীৱনআপোনাৰ খাদ্য হৈ থাকিব লাগে।  বাইবেলৰ এজন পণ্ডিতে এনেদৰে কৈছিল: ‘যোৱা উনষট্টি বছৰ ধৰি মই ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়িছোঁ, তেওঁলোকৰ ওপৰত ধ্যান কৰিছোঁ আৰু সেইবোৰৰ সোৱাদ লৈছোঁ।  কিন্তু আজিও যেতিয়া মই প্ৰভুৰ পাদদেশত বহি বাইবেল খন লওঁ, তেতিয়াও মই এজন শিক্ষাৰ্থীৰ দৰে অনুভৱ কৰোঁ।  মই ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়িছিলো, যেনে এজন মানুহে শিকাৰ বাবে গভীৰ ক্ষুধাথকা পাঠ্য পুথি পঢ়িছিল”।

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “আপোনালোকে সকলো ধৰ্মশাস্ত্ৰ অতি মনোযোগ সহকাৰে পঢ়ে, কাৰণ আপোনালোকে ভাৱে সেইবোৰৰ মাজেদিয়ে আপোনালোকে অনন্ত জীৱন পাব। সেই শাস্ত্ৰবোৰে মোৰ বিষয়েই সাক্ষ্য দিছে;(যোহন ৫: ৩৯)৷  ঈশ্বৰে আপোনাক পবিত্ৰ বাইবেল দিছে, যেনে আপোনাৰ হাতত থকা সম্পূৰ্ণ পুথিভঁৰাল।  বাইবেলত প্ৰভুয়ে ইতিহাস, আইন, বিজ্ঞান, গণিত, পৰামৰ্শ, গীতমালা আৰু আন বহুতো প্ৰকাৰৰ কিতাপ সংগ্ৰহ কৰিছে।

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “কিয়নো আন ঠাইত হাজাৰ দিন কটোৱাতকৈ তোমাৰ চোতালকেইখনত এদিন থকাই অধিক উত্তম; দুষ্টতাৰ তম্বুত বাস কৰাতকৈ, বৰং মই ঈশ্বৰৰ গৃহৰ দুৱৰী হৈ থকাই অধিক উত্তম।(গীতমালা ৮৪: ১০)।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, ঈশ্বৰৰ বাক্য, আপোনাৰ জীৱনৰ খাদ্য হওঁক – আপুনি কেতিয়াও পাব পৰা সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ খাদ্য।

ইয়াৰ উপৰিও ধ্যান ৰখাৰ পদ: “হে তৃষ্ণাতুৰ লোকসকল, পানীৰ ওচৰলৈ আহাঁ! আৰু যি সকলৰ ধন নাই,সকলো আহাঁ; খোৱা বস্তু কিনা, আৰু ভোজন কৰা! আহাঁ, বিনামূল্যে বিনাদামে দ্ৰাক্ষাৰস আৰু গাখীৰ কিনা”।(যিচয়া ৫৫: ১)