ਦਸੰਬਰ 15 – প্ৰভু হৈছে আপোনাৰ উত্তৰাধিকাৰ!

“তেতিয়া প্ৰভুয়ে হাৰোণক এইদৰে কৈছিল: “তেওঁলোকৰ দেশত আপোনাৰ কোনো উত্তৰাধিকাৰ নাথাকিব, আৰু তেওঁলোকৰ মাজত আপোনাৰ কোনো অংশ নাথাকিব; মই আপোনাৰ অংশ আৰু ইস্ৰায়েলৰ সন্তানসকলৰ মাজত আপোনাৰ উত্তৰাধিকাৰ।” (সংখ্যা ১৮: ২০)

প্ৰভু হৈছে আপোনাৰ উত্তৰাধিকাৰ।  আৰু তেওঁ আপোনাৰ অংশ।  আৰু তেওঁ আপোনাৰ সৈতে চিৰকাল থাকে।  বহুলোকে সম্পদৰ উত্তৰাধিকাৰী হয়, বা শিক্ষা আৰু খ্যাতি অৰ্জন কৰে। আন কিছুমানে তেওঁলোকৰ উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে সাংসাৰিক সম্পদ, প্ৰভাৱ আৰু সন্মান লাভ কৰে।  কিন্তু প্ৰভুয়ে এইদৰে কৈছিল: “মই তোমাৰ অংশ আৰু তোমাৰ উত্তৰাধিকাৰ”।

পুৰণি নিয়মৰ দিনত ইস্ৰায়েলসকলে মিচৰ ত্যাগ কৰিব লগা হৈছিল, যেতিয়া কনানৰ দেশক তেওঁলোকৰ উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে দিয়া হৈছিল।  তেওঁলোকে লোহিত সাগৰ পাৰ হৈ দীঘলীয়া চল্লিশ বছৰ ধৰি অৰণ্যত ভ্ৰমণ কৰিব লগা হৈছিল।  তেওঁলোকে চিনাই পৰ্বতৰ জুইৰ দ্বাৰা ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা গ্ৰহণ কৰিব লগা হৈছিল।  তেওঁলোকক মেঘৰ স্তম্ভ আৰু জুইৰ স্তম্ভৰ দ্বাৰাও নেতৃত্ব দিব লগা হৈছিল।

একেধৰণে, যদি আপুনি প্ৰভুৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ব লগা হয়, তেন্তে আপুনি আপোনাৰ সাংসাৰিক পাপৰ আনন্দ এৰি যাব লাগিব।  আপুনি আপোনাৰ পাপৰ বাবে অনুতাপ কৰিব লাগিব, প্ৰভুৰ ওচৰলৈ যাব লাগিব আৰু লোহিত সাগৰ পাৰ হ’ব লাগিব, যি হৈছে বিশ্বাসত বাপ্তিষ্মা লোৱাৰ পূৰ্বাভাস।  পবিত্ৰ আত্মাৰ দ্বাৰা আপোনাক জুইত অভিষিক্ত কৰাটো অতি আৱশ্যক।  আৰু মেঘৰ পিলাৰৰ দ্বাৰা নিৰ্দেশিত হৈ থাকিব – যি হৈছে ঈশ্বৰৰ বাক্য, আৰু জুইৰ স্তম্ভ, পবিত্ৰ আত্মা।  আৰু তাৰ পিছত, আপোনাৰ উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে প্ৰভু থাকিব।

ঈশ্বৰৰ ভয় আৰু সম্পূৰ্ণ সমৰ্পণৰ দ্বাৰা এই অৰণ্যৰ পথত খোজ কাঢ়িবলৈ কঠিন হ’ব পাৰে।  কিন্তু সতৰ্ক হওঁক যে ঈশ্বৰ, যি হৈছে আপোনাৰ সন্মুখত ৰখা উত্তৰাধিকাৰ, আপোনাক পথপ্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ সকলোশক্তিশালী।  পাঁচনি পৌলে এইদৰে লিখিছে: “ঈশ্বৰে নিজৰ ইচ্ছাৰ মন্ত্রণা অনুসাৰে সকলো কার্য সাধন কৰে। তেওঁৰ পৰিকল্পনাৰ দৰে আগেয়ে যি যি স্থিৰ কৰি ৰাখিছিল, সেইদৰেই তেওঁ আমাক খ্রীষ্টত মনোনীত কৰি ললে। (ইফিচীয়া ১: ১১)৷  প্ৰভু যীচুক আপোনাৰ অংশ আৰু আপোনাৰ উত্তৰাধিকাৰ হিচাপে পোৱাটো কিমান যে এক ডাঙৰ সৌভাগ্য!  যেতিয়া আপুনি খ্ৰীষ্টৰ উত্তৰাধিকাৰী হয়, তেতিয়া আপুনি তেওঁৰ সকলো আশীৰ্ব্বাদ আৰু অনুগ্ৰহৰ অংশীদাৰ হৈ পৰে।

আপোনাৰ চকু সদায় যে প্ৰভুৰ ওপৰত আপোনাৰ উত্তৰাধিকাৰ আৰু তেওঁৰ ঈশ্বৰীয় ৰাজ্যৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত হওঁক।  পাঁচনি পৌলে সদায়ে তেওঁৰ হৃদয়ত সেই উত্তৰাধিকাৰ লাভ কৰিছিল আৰু সেই লক্ষ্যৰ দিশে নিৰন্তৰ আগবাঢ়ি গৈছিল।  এইদৰে তেওঁ কলচীয়া ১: ১২ পদত এইদৰে লিখিছে: “যিপিতৃয়ে আমাক সাধুসকলৰ উত্তৰাধিকাৰৰ পৰা বিচ্ছিণ হবলৈ যোগ্য কৰি তুলিছে, তেওঁক ধন্যবাদ জনাইছো”।  ঈশ্বৰৰ মৰমৰ সন্তানসকল, আপুনিও বিশ্বাসেৰে আৰু অবিৰাম প্ৰচেষ্টাৰে সেই মহান উত্তৰাধিকাৰৰ দিশে আগবাঢ়িযোৱা উচিত।

মন কৰিবলগীয়া:”  যি সকল কাৰাগাৰত বন্দী আছিল, আপোনালোকে তেওঁলোকক সাহায্য কৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ দুখত সহানুভুতিশীল হৈছিল৷ আপোনালোকৰ কোনো বস্তু কোনোবাই বাজেয়াপ্ত কৰিলেও, আপোনালোকে আনন্দ কৰিছে, কাৰণ আপোনালোকে জানিব পাৰিছে যে, এইবোৰ বস্তুতকৈ উৎকৃষ্ট আৰু চিৰস্থায়ী এটা সম্পদ আপোনালোকৰ বাবে আছে৷  এতেকে আপোনালোকে সাহস নেহেৰুৱাব, সেই সাহসে আপোনালোকক মহা-পুৰষ্কাৰ আনি দিব৷”( ইব্ৰী ১০:৩৪, ৩৫)।