ਦਸੰਬਰ 11 – প্ৰভুৰ শক্তি!

“… দূৰ্বলতাৰ পৰাও বলৱন্ত হ’ল, যুদ্ধত পৰাক্ৰমী হ’ল, অন্য জাতিৰ সৈন্যবোৰক হৰুৱালে” (ইব্ৰী ১১: ৩৪)।

ওপৰোক্ত পদটোত উল্লেখ কৰা শক্তি হৈছে বিশ্বাসৰ ফলত উদ্ভৱ হোৱা ভিতৰৰ মানুহৰ ঈশ্বৰীয় শক্তি।  এই ঐশ্বৰিক শক্তিয়ে আপোনাক আপোনাৰ দুৰ্বলতাতো শক্তিশালী কৰি তোলে।  আৰু ই আপোনাক আপোনাৰ যুঁজবোৰ সাহসিকতাৰে যুঁজিবলৈ সহায় কৰে।

শাৰীৰিকভাৱে শক্তিশালী বহুতে তেওঁলোকৰ হৃদয়ত সঁচাকৈয়ে সাহসী নহয়।  তেওঁলোকে অন্ধকাৰ আৰু অশুভ আত্মাক ভয় কৰে আৰু কঁপাই তোলে।   আনকি তুচ্ছ বিষয়বোৰৰ সৈতেও তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ হৃদয়ত ভাগৰুৱা হৈ পৰে।  আৰু তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ জীৱন কাপুৰুষ হিচাপে জীয়াই থাকে, সাহসৰ অভাৱত। এইটো এনেকুৱা, কিয়নো তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ জীৱনত ঈশ্বৰৰ শক্তিৰ ওপৰত হেঁচা নিদিয়ে।

কিন্তু প্ৰভুয়ে এজন ব্যক্তিক কেনেকৈ শক্তিশালী কৰে?  প্ৰথমতে, তেওঁ তেওঁক বিশ্বাস প্ৰদান কৰে আৰু দুৰ্বলতাতো তেওঁক শক্তিশালী কৰি তোলে।  আনকি যেতিয়া তেওঁ পৃথক হয় আৰু মানুহক নিজৰ বাবে মাতে, তেওঁ দুৰ্বলসকলক বাছনি কৰে।  শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে ঈশ্বৰে দুৰ্ব্বলসকলক শক্তিশালীলোকক লাজ দিবলৈ বাছি লৈছে।  আনকি আপুনি আজি দুৰ্বল হ’লেও, ঈশ্বৰৰ উপস্থিতিত সাহসেৰে প্ৰৱেশ কৰক আৰু তেওঁ আপোনাক শক্তিৰে আৱদ্ধ কৰিব আৰু আপোনাক তেওঁৰ উদ্দেশ্যৰ বাবে শক্তিশালীভাৱে ব্যৱহাৰ কৰিব।

পাঁচনি পৌল দুৰ্ব্বল আছিল।  তেওঁক মাংসত এটা কণ্টক দিয়া হৈছিল, যাৰ ফলত তেওঁ দুৰ্বল আৰু দুৰ্বল হৈ পৰিছিল।  আনকি তেওঁৰ শাৰীৰিক ৰূপতো তেওঁ দুৰ্বল (২ কৰিন্থীয়া ১০: ১০)।  কিন্তু প্ৰভুয়ে তেওঁক শক্তিৰে পৰিপূৰ্ণ কৰিছিল আৰু তেওঁক তেওঁৰ বাবে এক উদ্যোগী সাক্ষ্য হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল।  সেইবাবে পাঁচনি পৌলে এইদৰে কৈছিল: ” এই হেতুকে খ্ৰীষ্টৰ কাৰণে মই দূৰ্ব্বলতা, অপমান, দৰিদ্ৰতা, তাড়না, সঙ্কট, এইবোৰত সন্তুষ্ট হওঁ; কিয়নো যেতিয়া মই দূৰ্বল, তেতিয়াই বলৱান।” (২ কৰিন্থীয়া ১২: ১০)৷

তদুপৰি পাঁচনি পৌলে সাহসেৰে এইদৰে কৈছিল: “মই খ্ৰীষ্টৰ দ্ৱাৰাই সকলো কাম সিদ্ধ কৰিব পাৰোঁ, কিয়নো তেওঁ মোক বলৱান কৰে” (ফিলিপীয়া ৪: ১৩)৷  যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ ওপৰত আপোনাৰ সম্পূৰ্ণ বিশ্বাস ৰাখে, তেতিয়া আপুনি আপোনাৰ ভিতৰৰ মানুহৰ শক্তি দেখিব।  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলক শক্তিদান কৰক!যিহোৱাই তেওঁৰ লোকসকলক শান্তি দি আশীৰ্ব্বাদ কৰক!” (গীতমালা ২৯: ১১)৷

ঈশ্বৰে আপোনাৰ বাবে আন এক প্ৰকাৰৰ শক্তিৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে – উচ্চ স্থানৰ পৰা শক্তি, যি হৈছে পবিত্ৰ আত্মাৰ শক্তি।  আমাৰ প্ৰভু যীচুৱে এইদৰে কৈছিল: ” কিন্তু যেতিয়া তোমালোকৰ ওপৰত পবিত্ৰ আত্মা আহিব, তেতিয়া তোমালোক আত্মাত শক্তিশালী হবা৷ তেতিয়া তোমালোকে যিৰূচালেম আদি কৰি গোটেই যিহুদীয়া, চমৰীয়া দেশত আৰু পৃথিৱীৰ সীমালৈকে মোৰ সাক্ষী হবা।” (পাঁচনিৰ কৰ্ম্ম ১: ৮)৷

সেয়েহে, উচ্চ স্থানৰ পৰা (লূক ২৪: ৪৯) শক্তিৰে পৰিপূৰ্ণ হওঁক।  “কিন্তু যিসকলে যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰে, তেওঁলোকে নতুন বল পাব, তেওঁলোকে কুৰৰ পক্ষীৰ দৰে ডেউকাৰে ওপৰলৈ উৰিব, তেওঁলোকে দৌৰিব আৰু ক্লান্ত নহ’ব, তেওঁলোকে খোজ কাঢ়িব আৰু ভাগৰ নাপাব।” (যিচয়া ৪০: ৩১)।  তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ জীৱনত নতুন শক্তিৰে অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হ’ব।  সেয়েহে, ঈশ্বৰৰ মৰমৰ সন্তানসকল, পবিত্ৰ আত্মা, উচ্চ স্থানৰ পৰা অহা শক্তিৰে ভৰি থাকক।

মন কৰিবলগীয়া:” ঈশ্বৰে শক্তিৰে সৈতে মোৰ কঁকালত টঙালি বান্ধে; তেওঁ মোৰ পথ নিঃষ্কন্টক কৰে।” (গীতমালা ১৮: ৩২)