ଡିସେମ୍ବର 03 – ଇଶ୍ଵରଙ୍କ ଦୟା

(୨ୟ ଶାମୁୟେଲ-୨୪:୧୪)ତହିଁରେ ଦାଉଦ ଗାଦ୍‍କୁ କହିଲେ ମୁଁ ବଡ଼ ଅକଳରେ ପଡ଼ିଲି, ଆସ ଆମ୍ଭେମାନେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ହସ୍ତରେ ପଡ଼ୁ; କାରଣ ତାହାଙ୍କ ଦୟା ପ୍ରଚୁର ମାତ୍ର ମୁଁ ମନୁଷ୍ୟ ହସ୍ତରେ ନ ପଡ଼େ

ଇଶ୍ବରଙ୍କ ଦୟା ମହାନ ଥରେ ଦୟାଳୁ ଦାଉଦ ଆଦେଶ ଦେଲେ ଯେ ଇସ୍ରାଏଲ ଏବଂ ଯିହୁଦାର ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କର ଏକ ଜନଗଣନା ନିଆଯାଉ। ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ଦାଉଦଙ୍କର ନିଜ ଶକ୍ତି ଉପରେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଲୋକଙ୍କ ଭିଡ଼ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳତାକୁ ପ୍ରତିଫଳିତ କରିଥିଲା ସେ ତାଙ୍କ ସୌନ୍ୟବାହିନୀର ସେନାପତି ଯୋୟାବଙ୍କୁ ଇସ୍ରାଏଲର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କର ଗୋଷ୍ଠୀ ଦ୍ୱାରା ଗଣନା କରିବାକୁ ଆଦେଶ ଦେଲେ। ଏପରିକି ଯୋୟାବ ଏପରି ଜନଗଣନା ଜାରି ନକରିବାକୁ ଅନୁରୋଧ କଲେ ମଧ୍ୟ ଦାଉଦ ତାଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ଦୃଢ଼ ଥିଲେ। ଏବଂ ଜନଗଣନା ଗ୍ରହଣ କରିବାର ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ, ଇଶ୍ଵରଙ୍କ ଉପରେ ଭରସା କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ତାଙ୍କ ସୌନିକମାନଙ୍କ ଶକ୍ତି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଏକ ପାପ ଥିଲା

ଦାଉଦଙ୍କ ଅଧର୍ମ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡ ଭାବରେ, ଇଶ୍ବର ଦାଉଦଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ତିନୋଟି ପସନ୍ଦ ରଖିଥିଲେ ସେ ଚାହୁଁଥିଲେ ଯେ ଦାଉଦ ଏହି ଦେଶରେ ସାତ ବର୍ଷର ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ବାଛନ୍ତୁ, କିମ୍ବା ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ତିନିମାସ ଧରି ଗୋଡ଼ାଇବେ କିମ୍ବା ଦେଶରେ ତିନି ଦିନ ମହାମାରୀ କରିବେ। ଦାଉଦ ଏହା ଶୁଣି ବହୁତ କଷ୍ଟ ପାଇଲେ। ଦାଉଦ କହିଲେ, “ମୁଁ ବହୁତ କଷ୍ଟରେ ଅଛି। ଦୟାକରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ହସ୍ତରେ ପଡ଼ିବା, କାରଣ ତାଙ୍କର ଦୟା ବହୁତ ମହାନ୍; କିନ୍ତୁ ମୋତେ ମନୁଷ୍ୟର ହସ୍ତରେ ପଡ଼ିବାକୁ ଦିଅ ନାହିଁ। ” (୨ୟ ଶାମୁୟେଲ-୨୪:୧୪)

ତୁମେ କଦାପି ମନୁଷ୍ୟର ହାତରେ କିମ୍ବା ଶୟତାନର ହାତରେ ପଡ଼ିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ, ବରଂ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଅ ଯଦିଓ ସେ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି, ସେ ତୁମକୁ ପ୍ରେମ ସହିତ ଆଲିଙ୍ଗନ କରନ୍ତି ଯଦିଓ ସେ ଆଘାତ କରେ, ସେ ତୁମକୁ ବାନ୍ଧନ୍ତି ଏବଂ ତୁମ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ଦୟା ମହାନ୍ ଅଟେ ସେ ତୁମର ପାପ ଅନୁଯାୟୀ ତୁମକୁ ଦଣ୍ଡ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଦୟାଳୁ ଭାବରେ କ୍ଷମା କରନ୍ତି, ଏବଂ ତୁମକୁ ଏକ ପବିତ୍ର ଜୀବନଯାପନ କରିବାକୁ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ଶାସ୍ତ୍ର କହେ: “ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୟା ଦ୍ୱାରା ଆମ୍ଭେମାନେ ଗ୍ରାସ ହୋଇ ନାହୁଁ, କାରଣ ତାଙ୍କର ଦୟା ବିଫଳ ହୁଏ ନାହିଁ। ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ସକାଳେ ନୂତନ ଅଟନ୍ତି; ତୁମର ବିଶ୍ୱସ୍ତତା ମହାନ (ବିଳାପ-୩:୨୨,୨୩)

ପ୍ରକୃତରେ, ଆମର ପାପ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖଦାୟକ, ଏବଂ ଆମେ ଏକ ଗୁରୁତର ଦଣ୍ଡର ଯୋଗ୍ୟ କିନ୍ତୁ ଯେହେତୁ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ଦୟା ଏବଂ ଅନୁଗ୍ରହ ଅଧିକ, ସେ ପୃଥିବୀକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଆମ ପାପ ପାଇଁ ବଧ ହୋଇଥିବା ମେଷଶାବକ ହେଲେ ସେ ଆମର ଅଧର୍ମ ପାଇଁ କ୍ଷତବିକ୍ଷତ ହେଲେ ଏବଂ ଆମର ଅଧର୍ମ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡିତ ହେଲେ। ସେ ନିଜକୁ ପାପର ବଳି ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କଲେ ଆପଣ ତାଙ୍କଠାରୁ ଏତେ ପରିମାଣର ଦୟା କିପରି ପାଇବେ? ଶାସ୍ତ୍ର କୁହେ: “ଯେଉଁ ଲୋକ ନିଜର ପାପକୁ ଆଚ୍ଛାଦନ କରେ, ସେ ସଫଳ ହେବ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯିଏ ସ୍ୱୀକାର କରେ ଓ ପରିତ୍ୟାଗ କରେ, ସେ ଦୟା ପାଇବ” (ହିତୋପଦେଶ -୨୮:୧୩)

ମନୁଷ୍ୟର ଦୟା ପାଇଁ ଏକ ସୀମା ଅଛି କିନ୍ତୁ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ଦୟାରେ କୌଣସି ସୀମା ନାହିଁ ମଣିଷର ଦୟା, ସମୟ ସହିତ ବଦଳିଯାଏ, ଇଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରେମ ଏବଂ ଅନୁଗ୍ରହ କଦାପି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଏ ନାହିଁ, ଶେଷ ହୁଏ ନାହିଁ ଏବଂ ଚିରକାଳ ପାଇଁ ରହିଥାଏ “କାରଣ ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ୱର ଦୟାଳୁ ପରମେଶ୍ୱର ଅଟନ୍ତି, ସେ ତୁମ୍ଭକୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିବେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ବିନାଶ କରିବେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିଥିବା ପ୍ରତିଜ୍ଞାକୁ ଭୁଲି ପାରିବେ ନାହିଁ” (ଦ୍ୱିତୀୟ ବିବରଣ-୪:୩୧)

ଧ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ (ଗୀତସଂହିତା-୧୨୩:୨) ଦେଖ, ଯେପରି ଦାସମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ସେମାନଙ୍କ କର୍ତ୍ତାର ହସ୍ତକୁ ଓ ଦାସୀର ଚକ୍ଷୁ ଆପଣା କର୍ତ୍ତ୍ରୀର ହସ୍ତକୁ ଅନାଏ ସେପରି ସଦାପ୍ରଭୁ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପରମେଶ୍ୱର ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦୟା କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଚକ୍ଷୁ ତାହାଙ୍କୁ ଅନାଇଥାଏ