ਨਵੰਬਰ 23 – তিনিটা কোলা!

“কালক্ৰমে সেই মগনীয়া জন মৰিল, স্বর্গৰ দূত সকলে আহি অব্ৰাহামৰ কোলালৈ তেওঁক লৈ গ’ল৷ পাছত ধনী ব্যক্তি জনো মৰিল তাতে তেওঁক মৈদাম দিয়া হ’ল” ( লুক ১৬:২২)।

আজি আমি তিনিটা কোলাৰ বিষয়ে চাম: আব্ৰাহমৰ কোলা, দলীলাৰ কোলা আৰু আশীর্বাদৰ কোলা।

প্ৰথম : আব্ৰাহমৰ কোলা, যি আব্ৰাহমৰ কোলা হয়। এয়া সকলো  ইস্ৰায়েলীৰ পুৰুষৰ ফালে সকলো বিস্বাসীৰ  কোলা হয়, যি সকলো ইস্ৰায়েলীৰ পুৰুষৰ আৰু সকলো বিস্বাসীৰ পিতাৰ কোলা হয়, যি সকলো ইস্ৰায়েলীতকে ডাঙৰ আছিল। সেই দৰিদ্ৰ লাজাৰ নিজৰ দুখ আৰু বেদনাত  মৃত্যু হয় গল, তেতিয়া ঈশ্বৰৰ দুতে  তাক আব্ৰাহমৰ কোলাত থলে, যাতে তাক বিশ্ৰাম প্ৰাপ্ত হয়। এই জগতত আজিও দুখ আৰু পীড়া সহ্য কৰে, নিশ্চিত থাকক যে আপোনাক অনন্ত কাল লৈকে বিশ্ৰাম পাব।

দ্বিতীয় :দলীলাৰ কোলা। যত বিলাচিতাৰ কোলা লাগিব পাৰিছিল, এয়া বাস্তৱত কিছু এনেকুৱা হয় যি ঊশাহৰ পীড়িত ফালে লয় যায়। দলীলাৰ কোলাত ইস্ৰায়েলীৰ সকলোতকৈ শক্তিশালী ব্যক্তি আৰু ন্যায়ী চিমচোন আছিল। কিন্তু আমি সকলোৱে চিমচোনৰ দুখলগা অন্তৰ বিষয়ে গম পাও – তেওঁৰ চকু ওলাই লোৱা হল, তেওঁ নিজৰ সকলো শক্তিপৰা বঞ্চিত আছিল আৰু সম্পূর্ণ ৰূপে তেওঁৰ স্থিতি, তেওঁৰ মহানতাৰ পৰা বঞ্চিত আছিল।

সেই বাবে সংসাৰৰ ভোগ বিলাশ আৰু পাপময়  ভাগৰ কোলাৰ পৰা পলোৱা  । সেই বেয়া স্ত্ৰীৰ পৰা পলোৱা যি কামোত্তেজনাৰ কথা পাতে। পবিত্র শাস্ত্ৰ আমাক সাৱধান কৰে:” তেওঁৰ ঘৰ মৃত্যুলৈ আগুৱাই,আৰু তেওঁৰ পথে মৈদামত থকাসকলৰ ওচৰলৈ তোমাক লৈ যাব।

যিসকল লোক তেওঁৰ ওচৰলৈ গৈছে, তেওঁলোক পুনৰ ঘূৰি নাহিব,আৰু তেওঁলোকে জীৱনৰ পথ বিচাৰি নাপাব।”( হিতোপদেশ ২:১৮, ১৯)। তেওঁৰ ওচৰৰ পৰা নিজৰ পথ আতৰ কৰক, আৰু তাৰ দুৱাৰৰ সন্মূখত নাযাবা  , এনেকুৱা নহওক যে তুমি নিজৰ মহিমা বেলেগক  আৰু এনেকুৱা নহওক যে বিদেশি তোমাৰ সম্পত্তি দ্বাৰা পৰিপূৰ্ণ হয় যাওক, আৰু তোমাৰ পৰিশ্ৰম বিদেশি গৃহয় পায় ; আৰু যেতিয়া তোমাৰ মাংস আৰু শৰীৰ নষ্ট হয় যায়,  তেতিয়া বিলাপ কৰিবা, আৰু কবার “মই মোৰ শিক্ষকসকলক মানিচলা নাছিলো,বা মোক দিয়া উপদেশ নুশুনিলোঁ। সমাজ আৰু সমবেত লোকসকলৰ মাজত মই প্ৰায় সম্পূৰ্ণ ধ্বংস হলোঁ।( হিতোপদেশ ৫:৮-১৪)।

আজি আমি তৃতীয় কোলা মনোযোগ দিম, সেয়া হল আশীর্বাদৰ কোলা। তোমাৰ কোলা কোচৰ  কোলা হয়। আৰু কোলা বা আশীর্বাদত লাগি থাকিবলৈ অন্যক উদাৰতাৰে দিব লাগে। প্ৰভু যীশু উল্লেখ কৰিছে যে :” দান কৰা, তাতে তোমালোককো দান দিয়া হ’ব; লোকে ঠিক জোখত হেঁচি, জোকাৰি, উপচাই, তোমালোকৰ কোঁচত বাকি দিব; কিয়নো যি জোখেৰে তোমালোকে জোখা, সেই জোখেৰে তোমালোককো জোখা হ’ব’।( লুক ৬:৩৮)।

পৰমেশ্বৰৰ মৰমিয়াল সন্তান, যেতিয়া আপুনি পৰমেশ্বৰক দিয়ে, তেতিয়া ইয়াক আনন্দৰে  সৈতে নিজৰ সম্পূর্ণ হৃদয়েৰে দিয়ক। যেতিয়া আপুনি দুখীয়াক আৰু অসহায় লোকক দিয়ে তেতিয়া দয়ালু হওক। আৰু যিহোৱা তোমাক  বহুত বেছিকে  আশীর্বাদ দিব।

মন কৰিবলগীয়া:” আপোনালোকে যদি আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ আজ্ঞা পালনত মনোযোগ দিয়ে আৰু আজি দিয়া মোৰ এই সকলো আজ্ঞা যত্নেৰে পালন কৰে, তেন্তে আপোনালোকৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই পৃথিবীৰ আন সকলো জাতিতকৈ আপোনালোকৰ স্থান উচ্চ কৰিব।”( দ্বিতীয় বিৱৰন ২৮:১)।