ନଭେମ୍ବର 07 – ସନ୍ତୁଷ୍ଟ

(ଫିଲିପ୍ପୀୟ ୪:୧୧,୧୨) ଅଭାବ ହେତୁ ମୁଁ ଯେ ଏହା କହୁଅଛି, ତାହା ନୁହେଁ, କାରଣ ମୁଁ ଯେକୌଣସି ଅବସ୍ଥାରେ ଥାଏ, ସେଥିରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିବାକୁ ଶିକ୍ଷା କରିଅଛି  ୧୨, ଦୀନତା ଭୋଗ କରି ଜାଣେ ଓ ପ୍ରଚୁରତା ମଧ୍ୟ ଭୋଗ କରି ଜାଣେ; ସର୍ବ ଅବସ୍ଥାରେ ଓ ସର୍ବ- ବିଷୟରେ, ପରିତୃପ୍ତ ହେବାରେ ବା କ୍ଷୁଧିତ ରହିବାରେ, ପ୍ରଚୁରତା ଭୋଗ କରିବାରେ କିଅବା ଅଭାବଗ୍ରସ୍ତ ହେବାରେ ମୁଁ ସୁଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଛି

ଉପରୋକ୍ତ ପଦରେ, ପ୍ରେରିତ ପାଉଲ ଶିଖିବା ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରନ୍ତି  କିଛି ଜିନିଷ ଅଛି ଯାହାକୁ ଆପଣ ନିଜେ ଶିଖନ୍ତି  ଏବଂ ଅନ୍ୟ କିଛି ଜିନିଷ ଅଛି ଯାହାକୁ ତୁମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ମାଧ୍ୟମରେ ଶିଖ  ସେଠାରେ ଅନେକ ସତ୍ୟ ଅଛି ଯାହା ପାଉଲ ନିଜ ଅନୁଭୂତି ମାଧ୍ୟମରେ ଶିଖିଥିବେ, ତାଙ୍କ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଜୀବନ ଗଢ଼ିବା ପାଇଁ  ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସତ୍ୟ ଅଛି ଯାହା ବିଭିନ୍ନ ପରିସ୍ଥିତି ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଶିଖାଯାଇଥାଏ  ଏବଂ ସମସ୍ତ ପରିସ୍ଥିତି  ବିଷୟବସ୍ତୁ ରହିବା ଏକ ବଡ଼ ସୌଭାଗ୍ୟ

ଜଣେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ସେବକଙ୍କ ଜୀବନରେ ପ୍ରବଳ ଝଡ ଆସିଥିଲା ​​ଏବଂ ସେ ଘୋର ଜଙ୍ଗଲ ଦେଇ ପ୍ରବଳ ହୃଦୟ ଦେଇ ଯାଉଥିଲେ  ତା’ପରେ ହଠାତ୍ ପ୍ରବଳ ପବନ ଗଛର ଡାଳ ଭାଙ୍ଗି ସମସ୍ତ ଶୁଖିଲା ପତ୍ରକୁ ଭୂମିରେ ବିଛାଇଲା  ବିଶ୍ୱାସୀ ନିଜେ ଭାବୁଥିଲେ, ତାଙ୍କ ଜୀବନରେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପଥରେ କାହିଁକି ଏତେ ପ୍ରବଳ ଝଡ଼ ସୃଷ୍ଟି ହେବା ଉଚିତ୍

ତା’ପରେ ପ୍ରଭୁ ଝଡ଼ତୋଫାନ ମାଧ୍ୟମରେ ତାଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରି କହିଲେ, “ପୁତ୍ର, ତୁମେ ଏହି ପ୍ରବଳ ଝଡ଼ର ବୃକ୍ଷଗୁଡ଼ିକର ଲାଭ ବୁଝିପାରୁ ନାହଁ କି? ଏହା ସତ୍ୟ ଯେ, ଗଛଗୁଡିକ କମ୍ପିତ ହୋଇଛି, କେବଳ ଏପରି ଝଡ଼ ଯୋଗୁଁ ପୃଥିବୀର ଗଭୀରତାରେ ପହଂଚି ସେମାନଙ୍କର ଚେର ଦୃଢ଼ ହୁଏ  ପବନ ମଧ୍ୟ ଦୁର୍ବଳ ଶାଖାଗୁଡ଼ିକୁ ଭାଙ୍ଗି ସମସ୍ତ ଶୁଖିଲା ପତ୍ରକୁ ବାହାର କରିଦିଏ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ବୃକ୍ଷଗୁଡ଼ିକର ନବୀକରଣ ଏବଂ ପୁନଃନିର୍ମାଣ ହୁଏ

ଏହା ସହିତ, ପବନ ହେତୁ ଗଛର ମଞ୍ଜି ଏକ ବଡ଼ ଅଞ୍ଚଳରେ ବିଛାଡି ହୋଇ ଚାରିଆଡେ ନୂତନ ଗଛ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ସମ୍ଭବ ହୋଇଥାଏ  ସମାନ ପ୍ରକାରେ, ଯେତେବେଳେ ତୁମ ଜୀବନରେ ଘୂର୍ଣ୍ଣିବାୟୁ କ୍ରୋଧିତ ହୁଏ, ଏହା ତୁମକୁ ଗଭୀର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅନୁଭୂତିକୁ ନେଇଯାଏ ଏବଂ ତୁମକୁ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଅଧିକ ନିକଟତର ହେବାର ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରଦାନ କରେ  ସେହି ଦିନଠାରୁ, ବିଶ୍ୱାସୀ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଖାତିର ନକରି ନିଜ ହୃଦୟରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିବାକୁ ଶିଖିଲେ

ଏହା ସତ୍ୟ ଯେ ପାଉଲ ଜଣେ ମହାନ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଥିଲେ ଏବଂ ସେ ଅଗଣିତ ଲୋକଙ୍କୁ ମୁକ୍ତି ଆଡକୁ ନେଇପାରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ସେ ଶରୀରରେ କଣ୍ଟା ଦ୍ୱାରା ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗୁଥିଲେ, ଯାହାକୁ ସେ ‘ଶୟତାନର ଦୂତ’ ବୋଲି କହିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ସେହି ପରିସ୍ଥିତିରେ ମଧ୍ୟ ସେ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ରହିବାକୁ ଶିଖିଲେ

ଦାଉଦ ଇତିହାସର ମହାନ ରାଜାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଥିଲେ  କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ପରିବାରରେ ମଧ୍ୟ ପିଲାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା ହୋଇଥିଲା। ତାଙ୍କୁ ନିଜ ପୁଅମାନେ ମଧ୍ୟ ଗୋଡ଼ାଇଥିଲେ। ଅବ୍ରହାମଙ୍କର ବହୁତ ବିଶ୍ୱାସ ଥିଲା ଏବଂ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଦି ପିତା ଭାବରେ ପରିଗଣିତ ହୋଇଥିଲେ  କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ସୁନ୍ଦରୀ ପତ୍ନୀ ହେତୁ ତାଙ୍କୁ ଅଶାନ୍ତିର ରାସ୍ତା ମଧ୍ୟ ଦେଇ ଯିବାକୁ ପଡିଲା

ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରିୟ ସନ୍ତାନଗଣ, ଆଜି ତୁମର ପରିସ୍ଥିତି ଯାହା ହେଉ, ଆବଶ୍ୟକତା ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉ, କିମ୍ବା ପ୍ରଚୁର ପରିମାଣରେ ହେଉ, ଉତ୍ତେଜନା କିମ୍ବା ଶାନ୍ତି ହେଉ, ପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଓ ଆନନ୍ଦିତ ହେବାକୁ ଶିଖ  ତାହା ତୁମ ଜୀବନରେ ଏକ ବଡ଼ ଆଶୀର୍ବାଦ ହେବ

ଧ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ  (ହିତୋପଦେଶ ୧୫:୧୬) ଅଶାନ୍ତିଯୁକ୍ତ ବହୁ ସମ୍ପତ୍ତି ଅପେକ୍ଷା ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭୟଯୁକ୍ତ ଅଳ୍ପତା ଭଲ।