অক্টোবর 05 – ধুৱাই থকা শলিতা!

“তেওঁ থেতেলা নল নাভাঙিব, ধোঁৱাই থকা শলিতাও নুনুমাব; কিন্তু তেওঁ সত্যতাৰে ন্যায় বিচাৰ কৰিব।” ( যিচয়া ৪২:৩)।

আমাৰ প্ৰভু ধোঁৱাই  থকা শলিতা কেতিয়াও নুনুমাব, কিন্তু তাক জ্বলাই দিব। উপৰুক্ত বাক্যত, মাত্ৰ নিজৰ জীবনক  পৰীক্ষা কৰক। হব পাৰে, আপুনি অতীতত প্ৰভুৰ বাবে উজ্বল জল হব পাৰে আৰু হব পাৰে নিজৰ নিজৰ আশে পাশে কিছু লোকক প্ৰকাশ দিয়ে চাগে। হব পাৰে কিছু প্ৰথম প্ৰেমৰে পৰিপূৰ্ণ হয় থাকক আৰু নিজৰ পৰমেশ্বৰৰ বাবে শক্তিশালী কাৰ্য কৰিছে চাগে।

হব লাগে আজি আপুনি জীবনত বিভিন্ন পৰীক্ষাৰ কাৰনে নিজৰ সকলো উৎসাহ হেৰুৱাই পেলাইছে চাগে। হব লাগে আপুনি আপোনাৰ প্ৰাৰ্থনা জীবনত সকলো উৎসাহ হেৰুৱাই পেলাইছে চাগে, আৰু হৃদয় পুৰি আছে চাগে। প্ৰভু আজি সেই পৰিস্থিতি পৰিবৰ্তন কৰিবলৈ দয়ালু হয় আৰু জুইক পুনৰ জ্বলাবলৈ উৎসাহিত হয় আৰু আপোনাক প্ৰতিঞ্জা কৰে যে যি সকলে ধুৱাই থকা শলিতা সকলক কেতিয়াও নুনুমাব। চাকি মন্দ হোৱাৰ কেবাটাও কাৰন হব পাৰে।

সৰ্বপ্ৰথম, এয়া তেলৰ অভাবৰ  বাবে হয়। যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ দৈনদিন জীবনত পবিত্র আত্মাৰ পৰিপূৰ্নতাত অভাৱ পায়, তেতিয়া ইয়াৰ পৰিনাম আপোনাৰ আন্তৰিক আধ্যাত্মিক চাকিৰ পোহৰত হব। কেতিয়াবা কেতিয়াবা , চাকিত তেল হলেও, যদি শলিতা তেলত ডুব খাই থাকিবলৈ প্ৰৰ্যাপ্ত নহয়, তেতিয়া চাকি নিজৰ জকমক হেৰুৱাই দিব। এয়া প্ৰভুৰ সৈতে জড়িত হবলৈ গভীৰ প্ৰাৰ্থনাৰ অভাবৰ সংকেত হয় আৰু এয়া পবিত্র জীবন জীয়াই থকাৰ ক্ষয়ৰ পৰিনাম হয়।

নিজৰ পবিত্রতা আৰু নিজৰ প্ৰাৰ্থনা জীবন হেৰুৱাই দিলে কোনো ডাঙৰ পীড়া নহয়। এয়া ইয়াৰ কাৰনে হয় ; আপুনি স্বৰ্গৰ উৎকৃষ্ট আশীর্বাদ হেৰুৱাই দিয়ে।

জিৰিমিয়া নবী এয়া সহন কৰিব নোৱাৰিলে যেতিয়া তেওঁ ইস্ৰায়েলীৰ পবিত্রতা পৰা পৰি যোৱা দেখিলে। তেওঁ দুখৰ সৈতে চিঞৰিলে  :” সুবৰ্ণ কেনে মলিন হল! অতি শুদ্ধ সোণ কেনে পৰিৱৰ্তন হ’ল। পবিত্ৰ পাথৰবোৰ প্ৰত্যেক আলিৰ মুৰত পেলোৱা হ’ল। 2 উত্তম সোণৰ তুল্য চিয়োনৰ বহুমূল্য পুত্ৰসকল কুমাৰৰ হাতৰ কৰ্ম মাটিৰ কলহ যেন কেনে গণ্য হ’ল!( বিলাপ গীত ৪:১, ২)।

এবাৰ যেতিয়া পবিত্র জীবনৰ ক্ষয় হয় যায়, তেতিয়া আপুনি নিজৰ আধ্যাত্মিক চকুৰে দৃষ্টি হেৰুৱাই দিয়ে। আপুনি নিজৰ আধ্যাত্মিক যাত্ৰাত ভাগৰি যায়, যেতিয়া আপুনি আধ্যাত্মিক দৃষ্টিত জকমক হেৰুৱাই দিয়ে। ৰজা দায়ুদে বিলাপ কৰে :” দুখতে মোৰ চকুৰ দৃষ্টি কমি গৈছে; শত্রুবোৰৰ কাৰণে মোৰ চকু দুৰ্বল হৈছে।”( গীতমালা ৬:৭)।

পৰমেশ্বৰৰ মৰমিয়াল সন্তান, আমাৰ ঈস্বৰ আপোনাৰ আধ্যাত্মিক জীবনক উজ্বল আৰু পুনৰ জীৱিত কৰাত সক্ষম হয়। যি যি কোনো ব্যক্তিক উজ্বলাবলৈ সক্ষম হয়, তেওঁ আধ্যাত্মিক জীবনতো আপোনাৰ অবুজক  পোহৰ দিব। আপোনাৰ আধ্যাত্মিক জীবন প্ৰজ্বলিত কৰক আৰু পৰমেশ্বৰ সকলো অনুগ্ৰহক বৰষাব আৰু আপোনাক পুনৰ স্থাপিত কৰিব।

মন কৰিবলগীয়া:” যিহোৱাই তেওঁৰ নিজ পোহৰৰে তোমালোকক উজ্জ্বল কৰি ৰাখক আৰু তোমালোকৰ প্রতি দয়ালু হওঁক।( গননাপুস্তক  ৬:২৫)।