ଜୁନ୍ 29 – ଶିଷ୍ୟ କର!

(ମାଥିଉ-୨୮:୧୯) ଅତଏବ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯାଇ ସମସ୍ତ ଜାତିର ଲୋକଙ୍କୁ ପିତା, ପୁତ୍ର ଓ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ ନାମରେ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଦେଇ,

“ଶିଷ୍ୟ କର” ସ୍ୱର୍ଗକୁ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ଇଶ୍ବର ନିଜ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଶେଷ ଆଦେଶ ଆମ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ, ଏହା ହେଉଛି ପରମେଶ୍ୱର ହଁ  ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରୁଥିବା ଶିଷ୍ୟମାନେ ବୃଦ୍ଧି ହେବା ଉଚିତ୍ ସେହି ଶିଷ୍ୟମାନେ ସମଗ୍ର ଜଗତକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବା ଉଚିତ୍ ଜଣେ ପୁରୁଷକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ କରିବା ସହଜ, କିନ୍ତୁ ଜଣଙ୍କୁ ଶିଷ୍ୟ କରିବା ଟିକେ କଷ୍ଟକର ।

ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଶିଷ୍ୟତ୍ୱ ସୃଷ୍ଟି କଲେ  ସେ ଡାକିଲେ, “ମୋତେ ଅନୁସରଣ କର।”  ସେ ତାଙ୍କ ଜୀବନ ମାଧ୍ୟମରେ ଶିଷ୍ୟ ଗଠନ କଲେ ଯାହା ସାମଗ୍ରିକ, ଆଦର୍ଶ ଏବଂ ପବିତ୍ର ଥିଲା ସେ ସେମାନଙ୍କୁ କିପରି ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ଶିଖାଇଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଏକ ଆଦର୍ଶ ପ୍ରାର୍ଥନା ମଧ୍ୟ ଶିଖାଇଲେ  କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ।  ସେ ଗେଥସେମାନ ବଗିଚାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କର ପ୍ରାର୍ଥନା ଜୀବନକୁ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଆଦର୍ଶ କରିଥିଲେ ପବିତ୍ରତା କ’ଣ ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିଖାଇଲେ।  ସେ ଏକ ନିଖୁଣ ଜୀବନ ବିତାଇଲେ ଏବଂ ଏହା ଦ୍ୱାରା ଏକ ପବିତ୍ର ଜୀବନ ପାଇଁ ଏକ ଉଦାହରଣ ସୃଷ୍ଟି କଲେ ଯାହା ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ହେଲା ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ବିଷୟରେ ଶିକ୍ଷା ଦେଲେ ସେ ତାଙ୍କର ସମସ୍ତ ପ୍ରେମକୁ କଲଭାରୀ କ୍ରସ୍ ଉପରେ ଡ଼ାଳିଲେ ଏବଂ ତାଙ୍କ ପ୍ରେମର ମହାନତାକୁ ପ୍ରକାଶ କଲେ

ଆଜି, ଇଶ୍ବରଙ୍କ ସେବକ ଭାବରେ ଅନେକ ପ୍ରଚାରକ ଏବଂ ପାଳକ ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ, ଯାହାଙ୍କୁ ଆମର ହୃଦୟ ପସନ୍ଦ କରେ, ଯିଏ ଆମକୁ ପିତା କିମ୍ବା ଭାଇ ପରି ଭଲ ପାଆନ୍ତି ଏବଂ ଯିଏ ଏକ ଆଦର୍ଶ ଜୀବନଯାପନ କରନ୍ତି   ଅନେକ ଶିକ୍ଷାଠାରୁ ଅଧିକ, ଯାହା ଆମ ହୃଦୟ ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା କରେ, ଜଣେ ନେତା ଯିଏ ସାକ୍ଷୀ ଜୀବନ ସହିତ ଆଗେଇ ଆସନ୍ତି ସେଥିପାଇଁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ନିଜ ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ନୁହେଁ ବରଂ ଶିଷ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଲେ

ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ତାଙ୍କର ସେବା ଆରମ୍ଭ କଲେ, ସେ ବାରଜଣ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ବାଛିଲେ ଏବଂ କିଛି ସମୟ ପରେ ଏହା ସତୁରି ହେଲା ତା’ପରେ ଏହି ସଂଖ୍ୟା ଏକ ଶହ କୋଡ଼ିଏକୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲା।  ପରେ ଏହି ଶିଷ୍ୟତ୍ୱ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ବ୍ୟାପିବାରେ ଲାଗିଲା (ପ୍ରେରିତ-୬:୭) ଶିଷ୍ୟତ୍ୱ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଶାସ୍ତ୍ର ବିସ୍ତାର କରିବାକୁ ପଡିବ   ଶିଷ୍ୟତ୍ୱ କେବଳ ଶାସ୍ତ୍ର ଆଧାରରେ ଏବଂ ମଡେଲ ଜୀବନ ଉପରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇପାରିବ ଶିଷ୍ୟତ୍ୱ ହେଉଛି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପ୍ରାସାଦ, ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କୁ ମୂଳଦୁଆ ଭାବରେ ରଖି ଅବିସ୍ମରଣୀୟ ବୀଜ ଉପରେ ନିର୍ମିତ, ଯାହା ଜୀବନର ଶାସ୍ତ୍ର ଅଟେ, କେବଳ ଚିରଦିନ ପାଇଁ ରହିବ

ପାଉଲଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବା ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରେରିତ, ତୀମଥି ଏବଂ ତିତସ୍ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ତୀମଥିଙ୍କୁ ଲେଖିବାବେଳେ, ସେ ତାଙ୍କୁ “ତୀମଥି, ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ” ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରିନଥିଲେ, ବରଂ ତାଙ୍କୁ “ତୀମଥି, ବିଶ୍ୱାସର ପ୍ରକୃତ ପୁତ୍ର” ବୋଲି କହିଥିଲେ (୧ମ ତୀମଥି -୧:୨) ଇଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରିୟ ସନ୍ତାନଗଣ, ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଇଶ୍ବରଙ୍କ ପାଇଁ ଶିଷ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କର, ତୁମେ ଏହାକୁ ପ୍ରେମ ସହିତ କରିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ଅନୁଭବ କର ଯେ ସେମାନେ ତୁମର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ସନ୍ତାନ!

ଧ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ: (ଯୋହନ -୧୩:୩୫) ଯଦି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପରସ୍ପର ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ଥାଏ, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେ ମୋହର ଶିଷ୍ୟ, ଏହା ସମସ୍ତେ ତଦ୍ଵାରା ଜ୍ଞାତ ହେବେ