আগষ্ট 28 – সৃষ্টিকৰ্তা !

“যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, সেই যিহোৱাৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব.” (গীতমালা ১২১:২).

আমাৰ সহায় ক’ৰ পৰা আহে? ই আকাশ-পৃথিৱী সৃষ্টি কৰা প্ৰভুৰ পৰা আহিছে. কেৱল তেওঁহে আমাক সহায় কৰিব পাৰে; আৰু আন কোনোৱ আমাক সহায় কৰিব নোৱাৰে.

তেওঁ সকলো উপকাৰ আৰু আশীৰ্বাদৰ উৎস. তেওঁৱেই আমাৰ নম্ৰতাক বিবেচনা কৰে, আমাক ওপৰলৈ তুলি দিয়ে আৰু আমাক উচ্চ কৰে. আৰু আমাৰ চকু কেৱল তেওঁৰ ওপৰত কেন্দ্ৰীভূত.

“গৰাকীৰ হাতলৈ যেনেকৈ দাসবোৰৰ চকু থাকে, আৰু দাসীৰ চকু যেনেকৈ গৰাকীয়ণীৰ হাতৰ ফালে থাকে, তেনেকৈ আমাক কৃপা নকৰা পর্যন্ত আমাৰ চকুৱে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ চাই থাকে.” (গীতমালা ১২৩:২).

ঈশ্বৰেই আকাশ-পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিছিল.  তেওঁৱেই আমাক মাতৃৰ গৰ্ভত সৃষ্টি কৰিলে. তেওঁৱেই আমাক সহায় কৰে. তেওঁৱেই পৃথিৱীৰ ভেটি স্থাপন কৰা.  যিচয়া ভাববাদীয়ে কৈছে, “তুমি পৃথিৱীক তাৰ নিজৰ ভিত্তিমূলৰ ওপৰত স্থাপন কৰিছা; সেয়ে কেতিয়াও লৰচৰ নহ’ব.” (গীতমালা ১০৪:৫).

প্ৰভুৱে কৈছে, “হ’য়, মোৰ হাতে পৃথিৱীৰ ভিত্তিমূল স্থাপন কৰিলে, আৰু মোৰ সোঁহাতে আকাশ মণ্ডল বিস্তাৰ কৰিলে; মই যেতিয়া তেওঁলোকক মাতো, তেওঁলোক একেলগে থিয় হয়.” (যিচয়া ৪৮:১৩).

শাস্ত্ৰই কৈছে, যিজন অনাদিকালৰ ঈশ্বৰ তেৱেঁই নিজৰ লোকসকলৰ আশ্রয়, অধোদেশত তেওঁ চিৰস্থায়ী বাহুৰে ধৰি ৰাখে; তেওঁ তোমালোকৰ সন্মুখৰ পৰা শত্ৰুবোৰক দূৰ কৰিব, তেওঁ ক’ব, ‘এওঁলোকক ধ্বংস কৰা!’  ইস্ৰায়েল জাতিয়ে নিৰ্ভয়েৰে বাস কৰিব; যাকোবৰ ভুমুক শস্য আৰু নতুন দ্রাক্ষাৰসৰ দেশত নিৰাপদ হ’ব; তেওঁৰ ওপৰত আকাশৰ নিয়ৰ টোপা টোপে পৰক.  হে ইস্ৰায়েল, তুমি ধন্য; যিহোৱাৰ দ্বাৰাই নিস্তাৰ পোৱা জাতি যি তোমালোক, তোমালোকৰ সদৃশ কোন আছে? তেওঁ তোমালোকৰ সাহার্যকাৰী ঢাল, তোমালোকৰ গৌৰৱৰ তৰোৱাল;  শত্ৰুবোৰ তোমালোকৰ ওচৰলৈ কম্পমান হৈ আহিব; তোমালোকে ওখ ঠাইবোৰত ভৰি দিবা.” (দ্বিতীয় বিবৰণ ৩৩:২৭-২৯). “আপুনি আকাশ আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰা যিহোৱাৰ দ্বাৰা আশীৰ্ব্বাদ কৰক” (গীতমালা ১১৫:১৫).

দয়ালু প্ৰভুৱে আপোনাক সকলো কামতে সহায় কৰিব. তেওঁ আপোনাক সহায় কৰিবলৈ বহুতো সহায়ৰ হাত তুলিব. তেওঁ আপোনাক নতুন শক্তি, নতুন শক্তি, নতুন অনুগ্ৰহ আৰু নতুন প্ৰাৰ্থনাৰ আত্মাৰে ভৰাই তুলিব.

ৰাজকুমাৰসকলৰ ওপৰত বিশ্বাস নকৰিবা, আৰু নাকৰ ফুটাত উশাহ লোৱা, যাৰ কোনো সহায় নাই, তেওঁৰ ওপৰত বিশ্বাস নকৰিবা.  যিচয়া ভাববাদীয়ে কৈছে, “স্বৰূপেই গিৰিবোৰৰ পৰা আশা কৰা সহায় আৰু পৰ্ব্বতবোৰৰ ওপৰত দেৱ-দেৱীৰ আগত কৰা কঢ়াল মিছা. স্বৰূপেই উপলদ্ধি কৰিছোঁ যে, আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাইহে ইস্ৰায়েলৰ পৰিত্ৰাণ!” (যিৰিমিয়া ৩:২৩).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আমি পৰিত্ৰাণ পাম যেতিয়া আমি আমাৰ সৃষ্টিকৰ্তা প্ৰভুৰ ওপৰত আমাৰ আস্থা ৰাখিম.  আপুনি ধন্য হ’ব.  যিসকলে তেওঁৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰে আৰু তেওঁৰ ফালে চায়, তেওঁলোকক প্ৰভুৱে কেতিয়াও পৰিত্যাগ নকৰে.  কেতিয়াও লাজ নাপাব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তেওঁৰ ফালে যেতিয়া লোকসকলে চায়,   ওঁলোক তেতিয়া জ্যোতিষ্মান হৈ উঠে. তেওঁলোকৰ মুখ লাজত কেতিয়াও বিবৰ্ণ নহব.” (গীতমালা ৩৪:৫).