এপ্ৰিল 09 – দ্বিতীয় দিনটো !

“তাৰ পাছত ঈশ্বৰে ক’লে, “জলৰ মাজত ভাগ হৈ এক বিস্তৃত খালী অংশd হওঁক আৰু ই জলক দুভাগ কৰক.” (আদিপুস্তক ১:৬).

শাস্ত্ৰৰ পৰা আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে ঈশ্বৰে নিজেই আমাক প্ৰতিটো দিনৰ তেওঁৰ সৃষ্টিবোৰ কৈছে. সৃষ্টিৰ সময়ত, যেতিয়া মানুহ এতিয়াও গঠন হোৱা নাছিল, ঈশ্বৰৰ বাহিৰে আন কোনোৱে আদিপুস্তকত প্ৰতিটো সৃষ্টি লিপিবদ্ধ কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন. সেয়েহে তেওঁ নিজেই সৃষ্টিৰ বিষয়ে লিপিবদ্ধ কৰিছে, গতিকে আমি জানিব পাৰো যে তেওঁ কেনেকৈ সকলো সৃষ্টি কৰিলে.

শাস্ত্ৰই কৈছে, “বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই আমি বুজিলো যে, সৃষ্টি খন ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ যোগেদি স্থাপন কৰা হ’ল; তাতে দৃশ্যবস্তুবোৰ যে প্ৰকাশিত বস্তুবোৰৰ পৰা উৎপন্ন কৰা হ’ল, এনে নহয়.”(ইব্ৰী ১১:৩).

ঈশ্বৰে নিজেই সৃষ্টিৰ সময়ত সকলো বস্তুৰ নাম ৰাখিছিল. ঈশ্বৰে পোহৰক দিন বুলি কয়, আৰু আন্ধাৰক ৰাতি বুলি কয়; আৰু তেওঁ আকাশখনক স্বৰ্গ বুলি অভিহিত কৰিলে.

সেই একেজন সৃষ্টিকৰ্তা ঈশ্বৰেও সকলো মৰমেৰে তোমাক নামেৰে মাতিছে. তেওঁ অব্ৰামক অব্ৰাহাম বুলি মাতিলে; আৰু চৰাইক চাৰা হিচাপে. এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড সৃষ্টিৰ আগতেই আপোনাক বাছি লোৱা আৰু নামেৰে মাতি অনা ঈশ্বৰৰ প্ৰেম কিমান আচৰিত!

তেওঁ কেৱল স্বৰ্গ সৃষ্টি কৰাই নহয়, সমগ্ৰ দিগন্ততে ইয়াক বিস্তাৰিত কৰিছিল. হিব্ৰু ভাষাত ইয়াক ‘এখন চাদৰ বিস্তাৰ কৰা’ বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে. ই কেৱল পৃথিৱী আৰু স্বৰ্গক বিভাজিত কৰা আকাশ নাছিল; কিন্তু ঈশ্বৰৰ মহিমাৰ  প্ৰকাশ হিচাপে.

ঈশ্বৰৰ মানুহ ইয়োবে এই বিষয়ে ভয় খাই ক’লে, “তেওঁ শূন্যৰ ওপৰত উত্তৰৰ আকাশ বিস্তৰ কৰে, আৰু পৃথিবীক শূন্যত ওলোমাই থয়.তেওঁ পূৰ্ণিমাৰ চন্দ্রৰ মূখ ঢাকি দিয়ে, আৰু তাৰ ওপৰত তেওঁৰ মেঘ বিস্তাৰ কৰে.” (ইয়োব ২৬:৭-৯). যেতিয়া আপুনি স্বৰ্গৰ সকলো মহিমা আৰু মহিমা দেখিব, তেতিয়া ই আপোনাক তেওঁৰ আচৰিত কাৰ্য্যৰ বাবে তেওঁৰ প্ৰশংসা আৰু পূজা কৰিবলৈ লৈ যাব লাগে.

ইয়োব ৩৭:১৮ পদত আমি পঢ়িবলৈ পাওঁ: “আপুনি আকাশ বিস্তাৰ কৰিলে, ঢালাই ধাতুৰ দাপোনৰ দৰে শক্তিশালী?”. আমোচে মহিমাময় প্ৰভুক দেখি ক’লে: “তেওঁ আকাশ-মণ্ডলত নিজৰ উচ্চ কোঁঠালিবোৰ সাজিলে, আৰু পৃথিৱীৰ ওপৰত নিজৰ চন্দ্ৰতাপৰ দৰে আকাশ স্থাপন কৰিলে. তেওঁ সমুদ্ৰৰ জলক আহ্বান কৰি ভুমিৰ ওপৰত ঢালি দিয়ে. যি জনাই এই সকলো কৰে, তেওঁৰ নাম যিহোৱা.” (আমোচ ৯:৬).

ঈশ্বৰৰ সন্তান, যি প্ৰভুৱে নিজৰ আজ্ঞাৰে সকলো সৃষ্টি কৰিছিল, তেওঁও আজি আপোনাৰ জীৱনত বিশ্বাস, পবিত্ৰ আৰু ঈশ্বৰীয় প্ৰেমৰ আজ্ঞা দিছে. তেওঁ আপোনাৰ হৃদয়ত ঐশ্বৰিক প্ৰজ্ঞা আৰু জ্ঞানৰ আজ্ঞা দিয়ে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “কিয়নো তেওঁ কথা কয়, আৰু সেয়া সম্পন্ন হয়; তেওঁ আদেশ দিয়ে আৰু ই দৃঢ়তাৰে থিয় হয়”.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা. ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ স্থানত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা; তেওঁৰ শক্তিৰে গঢ়া আকাশমণ্ডলত তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা. তেওঁৰ মহৎ কাৰ্যৰ নিমিত্তে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা, তেওঁৰ প্ৰচুৰ মহিমাৰ কাৰণে তেওঁৰ প্ৰশংসা কৰা.” (গীতমালা ১৫০:১-২).