ਜਨਵਰੀ 30 – আপুনি হেৰুৱাই পেলোৱা শ্ৰম !

“কিয়নো ঈশ্বৰ এনে অন্যায় বিচাৰক নহয় যে, আপোনালোকৰ পৰিশ্রম আৰু তেওঁৰ নামৰ বাবে পবিত্ৰ লোক সকলৰ প্রতি আপোনালোকে যি সেৱা যত্ন কৰিলে আৰু এতিয়াও একে সেৱা যত্ন কৰি প্রেম দেখুৱাই আছে; ঈশ্বৰে এইবোৰ কেতিয়াও নাপাহৰে. ” (ইব্ৰী ৬:১০).

এজন উদ্যোগপতি আছিল, যি আছিল কঠোৰ পৰিশ্ৰমী. জীৱনৰ তেওঁৰ সমগ্ৰ উদ্দেশ্য আছিল সন্তানক ভাল মৰ্যাদালৈ ডাঙৰ-দীঘল কৰা. ল’ৰা-ছোৱালীবোৰেও ভালকৈ পঢ়া-শুনা কৰিছিল; আৰু ভাল পদবীলৈ উঠি আহিল. পিতৃয়ে তেওঁলোকৰ বাবে মাটি আৰু ঘৰো ক্ৰয় কৰিছিল.

হঠাতে তেওঁ কেন্সাৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ পৰিল আৰু তেওঁৰ মৃত্যুৰ ওচৰ চাপি আহিল. ল’ৰা-ছোৱালীক তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিবলৈ খবৰ পঠালে. কিন্তু প্ৰত্যেকেই কোনোবা নহয় কোনোবা অজুহাত দেখুৱাই ক’লে যে তেওঁলোক বেছি ব্যস্ত আৰু পিছত লগ পাব. আৰু একেৰাহে বহু দিনলৈকে তেওঁলোক উপস্থিত নহ’ল. আৰু পিতৃ সম্পূৰ্ণ হতাশ আৰু অকৃতজ্ঞ সন্তানৰ ওপৰত খং উঠিছিল. এনে অকৃতজ্ঞ সন্তানৰ উত্থানৰ বাবে কাম কৰাৰ বাবে তেওঁৰ হৃদয় ভাঙি চকুলো টুকিছিল.

ইয়াৰ পিছত কি কৰিব লাগে সেই বিষয়ে চিন্তা কৰি থাকোঁতে প্ৰভুৱে তেওঁক এটা সংবেদনশীল হৃদয় দিলে; আৰু অনন্তকালৰ দৰ্শন. তেতিয়া মানুহজনে এটা দৃঢ় সংকল্প ল’লে. তেওঁ অনুভৱ কৰিছিল যে তেওঁ প্ৰভুৰ বাবে কাম কৰাৰ পৰিৱৰ্তে, নিজৰ সন্তানৰ ভাল জীৱনৰ বাবে নিজৰ জীৱনৰ ইমানবোৰ বহুমূলীয়া বছৰ নষ্ট কৰি পেলাইছে. সেয়ে সেইদিনাৰ পৰা প্ৰভুৰ বাবে পৰিশ্ৰম কৰাৰ অন্তৰত সংকল্প ল’লে. তেওঁ নিজৰ সকলো ধন-সম্পত্তি খৰচ কৰি এটা ডাঙৰ গীৰ্জা নিৰ্মাণ কৰিছিল; আৰু উপলব্ধ সকলো সময় শুভবাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিছিল. সংসাৰিক বস্তুৰ বাবে কাম কৰা ব্যক্তিৰ পৰা তেওঁ প্ৰভুৰ বাবে কাম কৰা মানুহলৈ পৰিণত হ’ল.

অলপ সময়ৰ বাবেহে আমি এই পৃথিৱীত বাস কৰোঁ. শাস্ত্ৰই কৈছে, “আমাৰ আয়ুস মাত্র সত্তৰ বছৰ, হয়তো শক্তি থাকিলে, আশী বছৰো হ’ব পাৰে; তথাপিতো আমি শক্তিa থকা বছৰবোৰত মাথোন দুখ আৰু ক্লেশ থাকে; বছৰবোৰ বেগাই ঢুকাই যায় আৰু আমিও পলকতে উড়িb যাওঁ.” (গীতমালা ৯০:১০).

এই সাংসাৰিক জীৱনতহে আমি আমাৰ অনন্তকালৰ বাবে কষ্ট কৰাৰ সুযোগ আৰু সুবিধা পাওঁ. সেয়েহে আমি পৰিত্ৰাণৰ বাবে পৰিশ্ৰম কৰা উচিত; আৰু স্বৰ্গত ধন সঞ্চয়ৰ বাবে শ্ৰম. শাস্ত্ৰই কৈছে, “মই তোমালোকক কওঁ, অযথার্থ ধনেৰে অাপোনালোকে নিজলৈ বন্ধু লাভ কৰে, কিন্তু যেতিয়া সম্পদৰ অন্ত পৰিব, তেতিয়া তেওঁলোকে অাপোনালোকক অনন্ত নিবাসত গ্ৰহণ কৰিব৷” (লূক ১৬:৯).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, এই নতুন বছৰত আপোনালোকৰ সকলো শ্ৰম আৰু প্ৰচেষ্টাত প্ৰভুক প্ৰথম আৰু প্ৰধান স্থান দিয়ক. তেতিয়া যিহোৱাই তোমালোকৰ সকলো প্ৰচেষ্টাক আশীৰ্ব্বাদ কৰিব আৰু তোমালোকক জ্ঞান দিব; অনুগ্ৰহ; শক্তি; ক্ষমতা; আৰু আপোনাৰ সকলো প্ৰচেষ্টাতে আপোনাৰ সুস্বাস্থ্য. শাস্ত্ৰই কৈছে, “ধন্য সেইজন, যি জনে যিহোৱালৈ ভয় ৰাখে, আৰু তেওঁৰ পথত চলে; তুমি নিজ হাতৰ শ্ৰমৰ ফল ভোগ কৰিবা, তুমি সুখী হ’বা আৰু তোমাৰ মঙ্গল হ’ব.” (গীতমালা ১২৮:১-২). খ্ৰীষ্টৰ সহায়ত আপুনি যি প্ৰচেষ্টা নকৰক কিয়, ই আপোনাক ওপৰৰ পৰা আশীৰ্বাদ আনিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ চোৱা! মই বেগাই আহি আছোঁ; মই দিবলগীয়া পুৰস্কাৰ মোৰ লগত আছে, যাৰ যেনে কৰ্ম, তেওঁক তেনে প্ৰতিফল দিয়া হব৷”(প্ৰকাশিত বাক্য ২২:১২).