ডিচেম্বৰ 19 – যেতিয়া তেওঁ সাৰ পায় !

“তেতিয়া নোহে নিজৰ দ্ৰাক্ষাৰসৰ পৰা সাৰ পালে…” (আদিপুস্তক ৯:২৪).

নোহ হৈছে প্ৰথম ব্যক্তি যাক ‘ধাৰ্মিক মানুহ’ বুলি কোৱা হৈছে, শাস্ত্ৰত. ‘নোহ’ নামটোৰ অৰ্থ হৈছে আৰাম. নোহ আছিল মথুচেলাৰ নাতি – যি আদমৰ দশম প্ৰজন্ম আছিল; আৰু লমেকৰ পুত্ৰ. প্ৰভুৱে দেখিলে যে পৃথিৱীত মানুহৰ দুষ্টতা অতি বেছি, আৰু তেওঁৰ হৃদয়ৰ চিন্তাৰ প্ৰতিটো উদ্দেশ্য অনবৰতে কেৱল বেয়া. প্ৰভুৱে হৃদয়ত দুখী হৈ সমগ্ৰ পৃথিৱীখন ধ্বংস কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে. কিন্তু নোহে যিহোৱাৰ দৃষ্টিত অনুগ্ৰহ পালে. গতিকে, নোহ পৰিত্ৰাণ পালে, যেনেকৈ তেওঁক ধাৰ্মিক বুলি পোৱা গ’ল; ঈশ্বৰৰ লগত চলিছিল; আৰু ধাৰ্মিকতাৰ প্ৰচাৰ কৰিছিল (২ পিতৰ ২:৫).

প্ৰভুৱে নোহক নিজৰ, তেওঁৰ পৰিয়াল আৰু সকলো জীৱক ৰক্ষা কৰিবলৈ এখন জাহাজ নিৰ্মাণ কৰিবলৈ আজ্ঞা দিলে. নোহে জাহাজখন নিৰ্মাণ কৰি শেষ কৰাৰ পাছত ঈশ্বৰে সকলো জীৱ-জন্তুক যোৰকৈ সেই জাহাজখনত একত্ৰিত কৰিলে. আৰু শেষত যিহোৱাই নোহ আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালক জাহাজত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ দিলে আৰু যিহোৱাই নিজেই তেওঁলোকক বন্ধ কৰি দিলে.আৰু পৃথিৱীত এক বৃহৎ জলপ্লাৱন হ’ল.

আমি বাইবেলৰ বহু কিতাপত নোহৰ বিষয়ে পঢ়িব পাৰিলোঁ, পুৰণি নিয়ম আৰু নতুন নিয়ম দুয়োটাতে. যদিও তেওঁ ন্যায়পৰায়ণ আৰু ধাৰ্মিক আছিল; যদিও তেওঁ ঈশ্বৰৰ জাহাজত সুৰক্ষিত আছিল; তেওঁ সজাগ নোহোৱাৰ দৰে দ্ৰাক্ষাৰসত মদ খালে; আৰু তেওঁ নিজৰ তম্বুত উন্মুক্ত হৈ পৰিল. কনানৰ পিতৃ হামে নিজৰ পিতৃৰ উলংগতা দেখিলে. যেতিয়া নোহে সাৰ পাই তেওঁৰ সৰু ল’ৰাটোৱে কি কৰিলে সেই কথা জানিব পাৰিলে, তেতিয়া তেওঁ তেওঁক আৰু তেওঁৰ পুত্ৰক গালি পাৰিলে. নোহে কৈছিল, “তেতিয়া তেওঁ ক’লে, “কনানৰ ওপৰত অভিশাপ আহঁক; সি তাৰ ভাতৃসকলৰ দাসবোৰৰো দাস হওক.” (আদিপুস্তক ৯:২৫).

মাত্ৰ বিবেচনা কৰক! কেৱল তেওঁ সাৰ নথকাৰ বাবেই নোহক নিজৰ পুত্ৰক গালি পৰাৰ অৱস্থালৈ ঠেলি দিয়া হ’ল; নাতি আৰু তেওঁলোকৰ বংশধৰসকল. ইয়াৰ জৰিয়তে আমি জানিব পাৰোঁ যে জাগ্ৰত থকা পিতৃ-মাতৃয়ে নিজৰ বংশধৰলৈ আশীৰ্বাদ কঢ়িয়াই আনে; আৰু শুই থকাসকলে অভিশাপ আনিব.

প্ৰতিজন পিতৃয়ে নিজৰ সন্তানৰ বাবে আশীৰ্বাদ অৰ্জন কৰা উচিত; শিশুসকলক মুক্তিৰ দিশে লৈ যাব লাগে; আৰু প্ৰভু যীচুৰ ওচৰলৈ আনিব. সন্তানৰ ধন্য ভৱিষ্যতৰ বাবে তেওঁ সঘনাই প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত. আজি আপোনাৰ অৱস্থা কি? আপুনি আপোনাৰ সন্তানৰ বাবে আশীৰ্বাদ অৰ্জন কৰিছেনে; নে অভিশাপ?

“নিদ্ৰাক ভাল নাপাবা অথবা, তুমি দৰিদ্ৰ হবা; তোমাৰ চকু মেলা, আৰু তোমাৰ প্রচুৰ পৰিমাণে খোৱা বস্তু থাকিব.”(হিতোপদেশ ২০:১৩). যিসকলে মদ খাইছে, সকলোৱে অভিশপ্ত হ’ব. তেওঁলোকে ক’ব, “তুমি কবা, “তেওঁলোকে মোক মাৰিলে!” কিন্তু মই আঘাত পোৱা নাই, তেওঁলোকে মোক প্ৰহাৰ কৰিলে, কিন্তু মই অনুভব কৰা নাই. মই যেতিয়া সাৰ পাম? তেতিয়া মই পুনৰ দ্রাক্ষাৰস পান কৰিম.” (হিতোপদেশ ২৩:৩৫).

যেতিয়া এটা পৰিয়ালৰ মুৰব্বী ধাৰ্মিক হয়; আৰু সজাগ হৈ থকা প্ৰভুৱে তেওঁৰ বংশধৰসকলক হাজাৰ প্ৰজন্মলৈ আশীৰ্ব্বাদ কৰিব. কিন্তু যদি তেওঁ দুষ্ট ব্যক্তি হয়, তেন্তে তেওঁৰ বংশধৰসকলে তৃতীয় আৰু চতুৰ্থ প্ৰজন্মলৈকে অভিশাপ বহন কৰিব লাগিব (যাত্ৰাপুস্তক ২০:৫).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ যিজনে মোৰ কথা শুনে, তেওঁ আনন্দিত হ’ব-মোৰ দুৱাৰত প্রতি দিনে পৰ দি থাকিব, মোৰ ঘৰৰ দুৱাৰৰ কাষত মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকিব.”(হিতোপদেশ ৮:৩৪).