জুলাই 19 – আত্মাৰ উপহাৰ !;

“পাৰ হৈ যোৱাৰ পাছত এলিয়াই ইলীচাক ক’লে, “মোক কোৱা, তোমাৰ ওচৰৰ পৰা মোক তুলি নিয়াৰ আগেয়ে মই তোমাৰ কাৰণে কি কৰিম?” ইলীচাই উত্তৰত ক’লে, “মিনতি কৰোঁ, আপোনাৰ আত্মাৰ ক্ষমতাৰ দুগুণ আত্মা যেন মই পাওঁ.”(২ ৰাজাৱলি ২:৯).

ইলীচা আৰু গেহজী দুয়োজনেই একে সময়তে বাস কৰিছিল; আৰু দুয়োজনেই পূৰ্ণকালীন পৰিচৰ্যাত আছিল. ইলীচাই এলিয়াৰ সেৱা কৰাৰ সময়ত গেহজীয়ে ইলীচাক সেৱা কৰিছিল. এইবোৰ তেওঁলোকৰ মাজত সাদৃশ্য হ’লেও তেওঁলোকৰ প্ৰকৃত পিয়াহ আৰু ভোকৰ মাজত এক বৃহৎ পাৰ্থক্য আছিল.

ইলীচা আত্মাৰ দানৰ প্ৰতি আবেগিক আৰু ভোকাতুৰ আছিল; আৰু ছাঁৰ দৰে এলিয়াক ওচৰৰ পৰা অনুসৰণ কৰিলে. প্ৰায় পোন্ধৰ বছৰ ধৰি তেওঁ এলিয়াৰ বাবে কাম কৰিছিল – দাসৰ দৰে; দাসৰ দৰে; আৰু শিষ্যৰ দৰে. তেওঁৰ সমগ্ৰ লক্ষ্য আছিল আত্মাৰ দানসমূহ লাভ কৰা, যিয়েই নহওক কিয়.

কিন্তু ইলীচাৰ সেৱা কৰা গেহজীত এনে লোভ বা ভোক পোৱা নগ’ল. তেওঁ নিৰ্মল লোভত নামানৰ ৰথৰ পিছে পিছে গ’ল. তেওঁৰ আকাংক্ষা আছিল মাথোঁ পথাৰ আৰু জলপানৰ বাগিচা কিনা. সেইবাবেই তেওঁ নিজৰ প্ৰভুৰ বিষয়ে মিছা কথা কৈছিল আৰু নামানৰ পৰা সোণ, ৰূপ আৰু বস্ত্ৰ সলনি কৰিছিল. আৰু ঈশ্বৰৰ ক্ৰোধ তেওঁৰ ওপৰত আহিল.

আপুনি কেৱল সেইটোৱেই পাব যিটোৰ বাবে আপুনি ভোকত আছে. আৰু যদি আপুনি হৃদয়ত কয়, যে আপোনাৰ ইতিমধ্যে পৰ্যাপ্ত আধ্যাত্মিক অভিজ্ঞতা আছে, তেন্তে আৰু কোনো আধ্যাত্মিক অগ্ৰগতি নহ’ব.

আপুনি প্ৰভুৰ বাবে মহান কাম কৰিবলৈ পিয়াহ আৰু ভোকত থকা উচিত. আপুনি হৃদয়ত প্ৰাৰ্থনা কৰা উচিত: “প্ৰভু আপুনি প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে যে যি জনে আপোনাৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰে, তেওঁ আপোনাৰ যি কাম কৰিব; আৰু এইবোৰতকৈও ডাঙৰ কাম কৰিব. মোক প্ৰভু আধ্যাত্মিক উপহাৰেৰে ভৰাই দিয়ক, যাতে মই আপোনাৰ ৰাজ্যৰ বাবে আত্মা জয় কৰিব পাৰো”. আৰু যেতিয়া আপুনি তেনেকুৱা কৰিব, তেতিয়া প্ৰভুৱে আপোনাক আত্মাৰ দান আৰু শক্তিৰে শোভা বঢ়াব.

সেই সময়ত ইলীচাৰ আধ্যাত্মিক আকাংক্ষাৰ ইমানবোৰ পৰীক্ষা হৈছিল. তেওঁ অন্তৰতে সংকল্প ল’লে, কেতিয়াও খেতিলৈ ঘূৰি নাহে; সেইবাবেই তেওঁ হাল বোৱাৰ সঁজুলি ব্যৱহাৰ কৰি গৰুবোৰক বধ কৰিছিল আৰু মানুহবোৰক দিছিল. তাৰ পাছত তেওঁ পিতৃক চুমা খাই ইলীচাৰ পূৰ্ণকালীন দাস হৈ পৰিল.

এলিয়াই ইলীচাক পৰীক্ষা কৰি শক্তিশালী কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে আৰু তেওঁক ক’লে, “তুমি ইয়াতেই থাকক; প্ৰভুৱে মোলৈ গিলগাল পঠিয়াইছে; বেথেললৈ; আৰু জৰ্ডানলৈ”. আনকি এলিয়াই সেইবোৰ কথা কোৱাৰ সময়তো ইলীচাই কেতিয়াও এলিয়াৰ পৰা আঁতৰি নাথাকিল, কাৰণ তেওঁৰ আধ্যাত্মিক ভোক. আৰু শেষত তেওঁ ইচ্ছা অনুসৰি দুগুণ আশীৰ্বাদ আৰু আধ্যাত্মিক উপহাৰ লাভ কৰিলে.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, যদি আপুনি ঈশ্বৰৰ মেৰ পোৱালিক অনুসৰণ কৰে, তেওঁ আপোনাক য’লৈকে লৈ যায়, তেন্তে আমাৰ প্ৰভুত কাম কৰা একেবোৰ আধ্যাত্মিক উপহাৰে তোমালোকৰ মাজতো কাম কৰিব. তেওঁৰ কৰুণাত প্ৰভুৱেও আপোনাক সেই অনুগ্ৰহৰ উপহাৰবোৰ নিশ্চয়কৈ প্ৰদান কৰিব.

মন কৰিবলগীয়া: “শাস্ত্রত লিখাৰ দৰে, তেওঁ ওপৰলৈ উঠিল, বন্দীয়াৰ সকলক বন্দী কৰি নিলে, আৰু লোক সকলক নানা বৰ দান দিলে.”(ইফিচীয়া 4:8).