জুন 29 – সিদ্ধ হোৱা!

“এই হেতুকে, হে প্ৰিয় ভাই আৰু ভনী সকল, এইবোৰ প্ৰতিজ্ঞা পোৱাত, আহক, আমি শৰীৰ আৰু আত্মাৰ সকলো অশুচিতাৰ পৰা নিজকে শুচি কৰি, ঈশ্বৰৰ ভয়ত পবিত্ৰতা সিদ্ধ কৰোঁহক.” (২ কৰিন্থীয়া ৭:১).

প্ৰভু যীচুই লেখক; আলফা; আৰু আমাৰ পবিত্ৰতাৰ আৰম্ভণিৰ বিন্দু. প্ৰভুৱে আমাৰ পবিত্ৰতাৰ প্ৰতি সচেতন. একে সময়তে তেওঁ আমাৰ পবিত্ৰতাক সিদ্ধ কৰাৰ দায়িত্ব দিছে, আমাৰ হাতত.

সিদ্ধতা কি? ই প্ৰভুৰ উপমাত হৈ পৰিছে. শাস্ত্ৰই কৈছে, “সেয়েহে তোমালোকৰ স্বৰ্গত থকা পিতৃ যেনেকৈ সিদ্ধ হ’বা” (মথি ৫:৪৮). পবিত্ৰতা ক্ৰুচৰ তলৰ পৰা আৰম্ভ হয়. প্ৰভুৱে নিজৰ তেজ ঢালি দিয়ে আৰু যিকোনো ব্যক্তিক ধুই দিয়ে, যিয়ে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰে আৰু প্ৰভু যীচুক নিজৰ পাপ শুচি কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰে; আৰু তেওঁক পবিত্ৰ কৰে. যদিও সেইটোৱেই পবিত্ৰতাৰ আৰম্ভণিৰ বিন্দু, তথাপিও আপুনি ইয়াতেই ৰৈ যোৱা উচিত নহয়, বৰঞ্চ আপোনাৰ পবিত্ৰতাত বৃদ্ধি হোৱা উচিত. এইটো এটা বুদ্ধিমান কথা যে: “বস্তুৰ আৰম্ভণিতকৈ শেষটোৱেই উত্তম”.

খ্ৰীষ্টৰ তেজেৰে ধুই পেলোৱা প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে ঈশ্বৰৰ বাক্য পঢ়াত আগবাঢ়িব লাগে; প্ৰাৰ্থনাত; আৰু আত্মাৰ পূৰ্ণতাত; আৰু পিতৃৰ সিদ্ধতাৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ব. আৰু ইয়াৰ অন্ত অনন্ত আৰু অনন্ত জীৱন হ’ব. যিকোনো দিশতে নিখুঁত হ’বলৈ হ’লে দুটা কাম কৰিব লাগে. প্ৰথমতে, আপুনি এৰি দিবলগীয়া বস্তুবোৰ এৰি দিব লাগে. দ্বিতীয়তে, যিবোৰ কাম কৰিব লাগে সেইবোৰ কৰিব লাগে. আপোনাৰ শৰীৰ, হৃদয় আৰু মনৰ সকলো অশুচিতা দূৰ কৰিব লাগে.

প্ৰথমতে, অধৰ্মীসকলৰ পৰামৰ্শ মতে চলিব নালাগে, পাপীৰ পথত থিয় নহ’ব, তুচ্ছ-তাচ্ছিল্যকাৰীৰ আসনত বহিব নালাগে. দ্বিতীয়তে, আপুনি দিনে-ৰাতিয়ে প্ৰভুৰ বিধান পঢ়ি, ধ্যান কৰি আৰু আনন্দিত হোৱা দেখা পোৱা উচিত.

যিসকলে পবিত্ৰতাত সিদ্ধ হ’ব বিচাৰে, তেওঁলোকে কেতিয়াও অবিশ্বাসীসকলৰ লগত নিজকে জোকাৰি নাযায়. পাঁচনি পৌলে কৈছে, “ অবিশ্বাসী সকলৰ সৈতে আপোনালোক অসমানভাবে সংযুক্ত নহব; কিয়নো ধাৰ্মিকতা আৰু অধৰ্মৰ মাজত পৰস্পৰৰ কি সম্পৰ্ক? আন্ধাৰে সৈতে পোহৰৰ বা কি সহভাগিতা?  বেলিয়ালেb সৈতে খ্ৰীষ্টৰ কি মিলন? অবিশ্বাসী জনৰ লগত বিশ্বাস কৰা জনৰ কি সম্পৰ্ক?  আৰু মূৰ্তিবোৰৰ সৈতে ঈশ্বৰৰ মন্দিৰৰ কি বিধান আছে? কিয়নো আমি জীৱনময় ঈশ্বৰৰ মন্দিৰ; এই বিষয়ে ঈশ্বৰে কৈছে,  বোলে, “মই তেওঁলোকৰ মাজত বসতি কৰি থাকিম আৰু অহা-যোৱা কৰিম; মই তেওঁলোকৰ ঈশ্বৰ হ’ম আৰু তেওঁলোক মোৰ লোক হ’ব.”(২ কৰিন্থীয়া ৬:১৪-১৬).

ওপৰৰ পদটোৰ জৰিয়তে আমি ছটা বস্তু বিচাৰি পাওঁ যিবোৰৰ পৰা আমি আঁতৰি যাব লাগিব. আৰু সেইবোৰ

1.হ’ল: অসমান যোৰ,

2.অধৰ্ম বা অধাৰ্মিকতা,

3.অন্ধকাৰ,

4.বিশ্বাসী,

5.অবিশ্বাসী আৰু

6.মূৰ্তি. আপুনি এবাৰ তেওঁলোকৰ পৰা আঁতৰি গ’লে, পবিত্ৰতাত সিদ্ধ হ’বলৈ তলত দিয়া বিষয়বোৰৰ ফালে আগবাঢ়িব লাগে: ঈশ্বৰৰ যুগ গ্ৰহণ কৰা উচিত তুমি ন্যায়পৰায়ণ আৰু ধাৰ্মিক হোৱা উচিত আপুনি পোহৰৰ সন্তান হিচাপে জীয়াই থকা উচিত প্ৰভু যীচুৰ লগত আপোনাৰ সঙ্গতি থকা উচিত বিশ্বাসীসকলৰ সৈতে সঙ্গতি, আৰু… আত্মা আৰু সত্যতাৰে, তেওঁৰ মন্দিৰত প্ৰভুক পূজা কৰক. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনালোক সকলোৱে নিজৰ পবিত্ৰতাত সিদ্ধ হওক!

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ আৰু তোমালোকৰ পিতৃ হ’ম আৰু তোমালোকো মোৰ পো-জী হ’বা, ইয়াক সৰ্বশক্তিমান প্ৰভুৱে কৈছে”.”(২ কৰিন্থীয়া ৬:১৮).