27/06/23 জুন 27 – আত্মাত সিদ্ধতা !

“ কিয়নো মই ভাগৰুৱাসকলক প্ৰাণ জুৰাৱাম, আৰু প্ৰত্যেক দুখিত প্ৰাণক পৰিতৃপ্ত কৰিম”. “(যিৰিমিয়া ৩১:২৫).

আমাৰ প্ৰভুৱে কেৱল লৌকিক বা শাৰীৰিক উপকাৰ প্ৰদান কৰাই নহয়, আমাৰ আত্মাৰ প্ৰয়োজনীয়তাও পূৰণ কৰে. তেওঁ আত্মাক শক্তিশালী কৰে. আৰু প্ৰতিটো দুখী আত্মাক পুনৰ ভৰাই তোলে; আৰু মুক্তিৰ আনন্দ আনে.

কিয়নো মানুহে যদি সমগ্ৰ জগতখন লাভ কৰে, আৰু নিজৰ প্ৰাণ হেৰুৱায়, তেন্তে তেওঁৰ কি লাভ? আত্মাৰ মূল্য সমগ্ৰ পৃথিৱীতকৈ লাখ গুণ বেছি. আৰু আত্মাই চিৰকাল জীয়াই থাকিব; আৰু স্বৰ্গৰাজ্যৰ উত্তৰাধিকাৰী হ’ব পৰা. আপোনাৰ শৰীৰৰ বাবে উপকাৰ প্ৰদান কৰা প্ৰভু ঈশ্বৰেও আপোনাৰ আত্মাৰ প্ৰতি অতিশয় চিন্তা কৰে.

পাপৰ কাৰণে বহুতৰে আত্মা নিপীড়িত হয়. পাপ আত্মাৰ ৰোগৰ দৰে. শাস্ত্ৰই কৈছে, যে ‘মৃত্যু হৈছে পাপৰ মজুৰি’, আৰু ‘যি আত্মা পাপ কৰে তেওঁ মৰিব’.

পাপত মৃত আত্মাক পুনৰ জীৱিত কৰা উচিত. সেই আত্মাবোৰে প্ৰভুৰ সান্নিধ্যত আনন্দিত হ’ব লাগে; আৰু ঈশ্বৰৰ মহিমাৰে পৰিপূৰ্ণ হওক. মৃত আত্মাবোৰক পুনৰ জীৱন্ত কৰি তোলাৰ বাবেই, আৰু তেওঁলোকক মুক্তিৰ আনন্দ দিয়াৰ বাবেই আমাৰ প্ৰভুৱে নিজৰ স্বৰ্গীয় বাসস্থানৰ পৰা পৃথিৱীলৈ নামি আহিছিল. শাস্ত্ৰই কৈছে যে, “কিন্তু তোমালোকে প্ৰথমে ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য আৰু ধাৰ্মিকতা বিচাৰা; তাতে এই সকলোবোৰ তোমালোকক দিয়া হ’ব.”(মথি ৯:৩৬).

তেওঁ কেৱল দয়াৰে আপ্লুত হোৱাই নহয়, তেওঁলোকৰ পাপৰ বাবে নিজকে বলিদান হিচাপে আগবঢ়াবলৈও সংকল্প ল’লে; তেওঁলোকৰ আত্মাক নবীকৰণ কৰিবলৈ; আৰু তেওঁলোকক মুক্তিৰ আনন্দ প্ৰদান কৰিবলৈ. আৰু তেওঁ কালভাৰীত ক্ৰুচত বহুত মূল্য দিবলগীয়া হৈছিল. তেওঁ নিজৰ তেজৰ শেষ টোপালটোও বোৱাই দিব লাগিছিল, তেওঁলোকৰ পাপবোৰ ধুই পেলাবলৈ; তেওঁ অসহ্যকৰ দুখ আৰু দুখ সহ্য কৰিবলগীয়া হৈছিল. তেওঁ সেই সকলোবোৰ কৰিব লাগিছিল, কিয়নো তেজ নচলিলে পাপৰ ক্ষমা নাই.

পাঁচনি পৌলে লিখিছে, “ কিয়নো ঈশ্বৰৰ সেই প্ৰিয়জনত, তেওঁৰ তেজৰ দ্বাৰা আমি মুক্তি পালোঁ; তেওঁৰ উপচি পৰা অনুগ্রহৰ দ্বাৰা আমি পাপৰ ক্ষমা পালোঁ. “(ইফিচীয়া ১:৭). “ কিন্তু তেওঁ যেনেকৈ পোহৰত আছে, তেনেকৈ আমিও যদি পোহৰত চলোঁ, তেনেহলে পৰস্পৰ মাজত আমাৰ সহভাগিতা আছে আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ, যীচুৰ তেজে সকলো পাপৰ পৰা আমাক শুচি কৰে.”(১ যোহন ১:৭). আত্মাৰ মুক্তি কিমান আচৰিত, যেতিয়া পাপবোৰ ধুই পেলোৱা হয়? ঐশ্বৰিক শান্তিয়ে আপোনাৰ আত্মাক ভৰাই তোলে, যেতিয়া পাপবোৰ ধুই পেলোৱা হয়.

এই আচৰিত ক্ষমাৰ অনুগ্ৰহ লাভ কৰক, যিটো প্ৰভুৱে আপোনাৰ আত্মাত প্ৰদান কৰে; আৰু মুক্তিৰ আনন্দ গ্ৰহণ কৰক. যেতিয়া পাপবোৰ ক্ষমা কৰা হ’ব, তেতিয়া ই স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে আপোনাৰ বেমাৰবোৰ ভাল হ’ব; সকলো অভিশাপৰ ভাঙি যোৱা; আৰু আপোনাৰ পৰিয়ালক ঐশ্বৰিক শান্তিৰে ভৰাই তোলা.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ মই তোমালোকলৈ শান্তি এৰি যাওঁ, মোৰ শান্তি তোমালোকক দিওঁ; জগতে যেনেকৈ দিয়ে মই তেনেকৈ নিদিওঁ. তোমালোকৰ হৃদয় ব্যাকুল নহওক, আৰু ভয়াতুৰো নহওক.”(যোহন ১৪:২৭).