এপ্রিল 27 – আপোনাৰ পাপ ঢাকি দিয়া হৈছে নেকি ?

“ধন্য সেই লোক, যি লোকৰ অপৰাধ ক্ষমা কৰা হয়; যি লোকৰ পাপ ঢকা হয়.” (গীতমালা ৩২:১).

গীতমালা ৩২ পদত বাইবেলত ক্ষমাৰ বাবে উৎসৰ্গিত এটা অধ্যায়. এই অধ্যায়টো আছিল চেন্ট অগাস্টিনৰ আটাইতকৈ প্ৰিয় গীতমালা. তেওঁ পাপৰ জীৱন যাপন কৰিছিল, মুক্ত হোৱাৰ আগতে. পৰিত্ৰাণৰ সময়ত তেওঁ গীতমালা ৩২ বাৰে বাৰে পঢ়িছিল, আৰু ভগ্ন হৃদয়েৰে চিঞৰিছিল. এই গীতমালাও তেওঁ নিজৰ কোঠাৰ বেৰত লিখিছিল.

এই জগতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ দুখ হৈছে পাপৰ অপৰাধত ভোগা. আৰু যেতিয়া কোনো ব্যক্তিৰ অপৰাধ আৰু অতিক্ৰম ক্ষমা হয় তেতিয়া মুক্তি, আনন্দ আৰু শান্তি অতুলনীয় হয়. গতিকে কালভাৰীৰ ক্ৰুচলৈ যাওক, আপোনাৰ পাপ স্বীকাৰ কৰক আৰু প্ৰভুৰ পৰা সেই অতুলনীয় ক্ষমা লাভ কৰক.

এবাৰ এজন চোৰে গহনা দোকান এখন লুট কৰি থাকোঁতে মালিকে ক’লে যে তেওঁ সকলো গহনা ল’ব পাৰে কিন্তু জীৱন ৰক্ষাৰ বাবে. কিন্তু চোৰে তেওঁক হত্যা কৰি সকলো মণি লুট কৰি পলাই গ’ল. অৱশেষত তেওঁক আৰক্ষীয়ে আটক কৰি আদালতত হাজিৰ কৰোৱা হয়. দোষীজনৰ অধিবক্তাজনে, কেনেবাকৈ তেওঁৰ মুক্তি নিশ্চিত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, তেওঁৰ যুক্তিৰ জৰিয়তে.

কিন্তু শুনানি চলি থকাৰ সময়তো চোৰে থিয় হৈ নিজৰ অপৰাধ স্বীকাৰ কৰিছিল, আৰু চিঞৰিছিল: “মই কেৱল হত্যাকাণ্ডটোহে কৰিলোঁ. মোৰ বিবেকে মোক দিনে নিশাই জুৰুলা কৰে. তেওঁৰ জীৱন ৰক্ষাৰ অনুৰোধ, গোটেই সময়খিনি মোৰ কাণত বাজি থাকে আৰু মোক উন্মাদ কৰি তোলে. অনুগ্ৰহ কৰি মোক সোনকালে ফাঁচী দিব”.

ঈশ্বৰৰ সন্তান, “যিজনে নিজৰ পাপ ঢাকি ৰাখে, তেওঁৰ উন্নতি নহব; কিন্তু যিজনে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰি সেইবোৰ ত্যাগ কৰে, সেই জনে দয়া পাব.”(হিতোপদেশ ২৮:১৩). যদি কোনো ব্যক্তিয়ে নিজৰ পাপৰ পৰা সম্পূৰ্ণ হৃদয়েৰে অনুতাপ কৰে, সেইবোৰ স্বীকাৰ কৰে আৰু সেইবোৰৰ পৰা আঁতৰি যাবলৈ সমৰ্পণ কৰে, তেন্তে প্ৰভুৱে তেওঁক ক্ষমা কৰিব, শুচি কৰিব আৰু ধাৰ্মিক কৰিব. কিছুমান আছে, যিয়ে প্ৰকৃত অনুতাপৰ অনুভূতি নোহোৱাকৈয়ে বাৰে বাৰে একেখিনি কথাই ক’ব. আৰু এনেধৰণৰ তলৰ পৰা ওলাই অহা স্বীকাৰোক্তিবোৰৰ কোনো লাভ নাই.

“ হাৰোণে তেওঁলোকৰ পৰা সোণ ল’লে, আৰু সেইবোৰ সাঁচত ঢলি এটা দামুৰিৰ আকৃতিৰে সোণৰ দামুৰি তৈয়াৰ কৰিলে. তাৰ পাছত লোকসকলে ক’লে, “হে ইস্ৰায়েল, মিচৰ দেশৰ পৰা তোমাক উলিয়াই অনা ঈশ্বৰ এয়া.”(যাত্ৰাপুস্তক ৩২:৪). ঈশ্বৰৰ দৃষ্টিত ই আছিল এক বৃহৎ ঘৃণনীয়. এটা মূৰ্তি তৈয়াৰ কৰা আৰু ইস্ৰায়েলীসকলক সেই মূৰ্তিক উপাসনা কৰিবলৈ নেতৃত্ব দিয়াটো আছিল মাৰাত্মক পাপ. কিন্তু যেতিয়া মোচিয়ে তেওঁক প্ৰশ্ন কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ এৰাই চলি উত্তৰ দিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, এইদৰে কৈছিল: “এতেকে এতিয়া যোৱা, মই যি দেশৰ বিষয়ে তোমাক কৈছিলোঁ, সেই দেশলৈকে লোকসকলক লৈ যোৱা. চোৱা, মোৰ দূত তোমাৰ আগে আগে যাব; কিন্তু যি দিনা তেওঁলোকে দণ্ড পাব লাগে; সেই দিনা তেওঁলোকৰ পাপৰ দণ্ড মই দিম.” (যাত্ৰাপুস্তক ৩২:২৪). স্পষ্টভাৱে ই আছিল মিছা আৰু পৰিস্থিতিৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ দিয়া এটা ৰচনা কৰা বক্তব্য. কোনোৱেই পাপ বা তাৰ শাস্তিৰ পৰা, এনে মিছাৰ দ্বাৰা সাৰি যাব নোৱাৰে.

অধিক ধ্যান-ধাৰণাৰ বাবে পদ: “ এতেকে আপোনালোক সুস্থ হ’বৰ বাবে ইজনে সিজনৰ আগত নিজ নিজ পাপ স্বীকাৰ কৰিব আৰু ইজনে সিজনৰ কাৰণে প্ৰাৰ্থনা কৰিব. ধাৰ্মিক জনৰ নিবেদন কাৰ্য সাধন কৰাত মহা-শক্তি বিশিষ্ট. “(যাকোব ৫:১৬)