এপ্রিল 28 – প্ৰভুৱে অধৰ্মক অভিযোগ নকৰে !

“ধন্য সেই ব্যক্তি, যি ব্যক্তিৰ অপৰাধ যিহোৱাই গণনা নকৰে, আৰু যি ব্যক্তিৰ মনত কোনো ছলনা নাই.” (গীতমালা ৩২:২).

শাস্ত্ৰত হাজাৰ হাজাৰ আশীৰ্বাদৰ কথা উল্লেখ আছে. আৰু সেই আশীৰ্ব্বাদবোৰৰ কিছুমান গীতমালা ৩২ পদত বন্দী কৰা হৈছে.ধন্য সেইজন মানুহ, যাক প্ৰভুৱে অপৰাধৰ আৰোপ নকৰে. ধন্য সেই মানুহ, যাৰ আত্মাত কোনো প্ৰতাৰণা নাই.

পুৰণি নিয়মৰ সময়ত বলিদানৰ মেৰ পোৱালিৰ তেজে কেৱল পাপবোৰ ঢাকিব পাৰিছিল. কিন্তু বৰ্তমানৰ নতুন নিয়মৰ সময়ত কালভাৰীত ক্ৰুচত দিয়া প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ তেজে পাপৰ দাগ সম্পূৰ্ণৰূপে ধুই পেলায়, পৰিষ্কাৰ কৰে আৰু আমাক ক্ষমা প্ৰদান কৰে. যীচু খ্ৰীষ্টৰ তেজে, ৰঙা ৰঙৰ পাপবোৰকো নিয়ৰৰ দৰে বগা কৰি তোলে. আৰু তাৰ পিছৰ অধৰ্মক প্ৰভুৱে বিবেচনা নকৰে. আৰু অতীতৰ পাপীৰ আত্মাত মুক্তি আছে, যিয়ে তেওঁক প্ৰতাৰণা নোহোৱাকৈ জীৱন যাপন কৰাত সহায় কৰে.

এনে কিছুমান পৰিস্থিতি হ’ব পাৰে যেতিয়া এজন ব্যক্তিয়ে এনে অনুভৱ কৰিব পাৰে: ‘মই দুখজনক পাপ কৰিলোঁ. আৰু মই যিমানেই মোৰ পাপ স্বীকাৰ নকৰোঁ কিয়, এতিয়াও মই ক্ষমা হোৱাৰ নিশ্চয়তা লাভ কৰা নাই, মোৰ মনত. মোৰ বিবেকে এতিয়াও মোক আঘাত দিয়ে আৰু দুখ দিয়ে’.

যদি আপুনি কেতিয়াবা ব্যভিচাৰ, ব্যভিচাৰ, হত্যা, চুৰিৰ কোনো পাপ কৰিছিল, তেন্তে আপুনি সঁচাকৈয়ে অনুতাপ কৰা উচিত আৰু সেইটো গীৰ্জাৰ এজন আন্তৰিক প্ৰাচীন বা ঈশ্বৰৰ এজন বিশ্বাসযোগ্য মানুহৰ আগত স্বীকাৰ কৰা উচিত. যেতিয়া তেওঁ ঈশ্বৰৰ সান্নিধ্যত হৃদয়ত বোজা লৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে, তেতিয়া আপুনিও তেওঁৰ লগত যোগদান কৰি ক্ষমাৰ বাবে প্ৰাৰ্থনাত নিজৰ হৃদয় ঢালি দিব লাগে.

যিহোৱাই উৰিয়াৰ পত্নীৰ সৈতে ৰজা দায়ূদৰ পাপলৈ চালে. ঈশ্বৰৰ দৃষ্টিৰ পৰা একো সাৰি নাযায়. তেওঁ নবী নাথানৰ যোগেদি দায়ূদক তিৰস্কাৰ কৰিছিল. আৰু প্ৰভুৱে দায়ূদক ক্ষমা দিলে, যেতিয়া তেওঁ নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰিলে, অনুশোচনা কৰা হৃদয়েৰে আৰু ক্ষমা বিচাৰি প্ৰাৰ্থনা কৰিলে.

পুৰণি নিয়মত আমি আচানৰ পাপৰ বিষয়ে পঢ়িবলৈ পাওঁ যিয়ে অভিশপ্ত বেবিলনীয় কাপোৰ আৰু সোণৰ কুটিল এটা লোভ কৰি নিজৰ তম্বুত লুকুৱাই ৰাখিছিল. আৰু যেতিয়া প্ৰকাশ হ’ল, তেতিয়া যিহোচূৱাই আকানক ক’লে, “তেওঁলোকৰ নিজ নিজ ৰূপ বাটত পেলাই দিব আৰু তেওঁলোকৰ সোণ অশুচি বস্তু যেন হ’ব. তেওঁলোকৰ সোণ আৰু ৰূপ যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দিনা সেইবোৰে তেওঁলোকক ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰিব. তেওঁলোকৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰা নহ’ব, আৰু তেওঁলোকৰ উদৰ পূৰ কৰা নহ’ব, কিয়নো তেওঁলোকৰ অপৰাধবোৰেই তেওঁলোকৰ বিঘিনি হৈ পৰিছে.”(যিহোচূৱা ৭:১৯). আনহাতে আচানে নিজৰ পাপক গ্ৰহণ কৰিলে, কাৰণ তেওঁ তাক আৰু ঢাকি ৰাখিব নোৱাৰিলে; তেওঁ অৱশ্যে অনুতাপ কৰা হৃদয়েৰে প্ৰকৃত স্বীকাৰোক্তি কৰা নাছিল. সেইবাবেই তেওঁ ভগৱানৰ হাতৰ পৰা গধুৰ শাস্তি ভোগ কৰিবলগীয়া হৈছিল. আৰু ইয়াক শাস্ত্ৰত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছে, আমাৰ সকলোৰে বাবে সতৰ্কবাণী হিচাপে. ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, স্ফটিকৰ দৰে বিশুদ্ধ হৃদয় থকাটো প্ৰয়োজন. গতিকে প্ৰভুৰ ক্ষমা লাভ কৰক আৰু তাৰ পিছত কেতিয়াও পাপৰ বাবে ঠাই নিদিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “আৰু তেখেত সকলে এটি নতুন গীত গালে: “নুৰাটো ল’বলৈ আৰু তাৰ ছাব মেলিবলৈ আপুনি যোগ্য৷ কিয়নো আপুনি হত হ’ল আৰু আপোনাৰ তেজৰ সৈতে আপুনি ঈশ্বৰৰ কাৰণে সেই সকলো জাতিবোৰৰ মাজৰ পৰা প্ৰতিটো ফৈদ, ভাষা, মানুহ আৰু জাতিক কিনিলে ৷  আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ সেৱাৰ উদ্দেশ্যে তেওঁলোকক ৰাজ্য স্বৰূপ আৰু পুৰোহিত পাতিলে, তাতে তেওঁলোকে পৃথিৱীৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰিব”. (প্ৰকাশিত বাক্য ৫:৯-১০).