খোজকঢ়া 16 – ভূতৰ ওপৰত জয় !

“এইবোৰ পৰাক্ৰম কাৰ্যৰ চিন, বিশ্বাস কৰা সকলৰ অনুগামী হ’ব. তেওঁলোকে মোৰ নামেৰে ভূত খেদাব, নতুন নতুন ভাষাৰে কথা ক’ব; সাপক হাতেৰে তুলি ল’ব;  আৰু প্ৰাণনাশক কোনো বস্তু পান কৰিলেও তেওঁলোকৰ একো হানি নহব আৰু নৰিয়াৰ গাত হাত দি, তেওঁলোকক সুস্থ কৰিব৷” (মাৰ্ক ১৬:১৭-১৮).

পুৰণি নিয়মত ঈশ্বৰৰ কোনো পবিত্ৰ মানুহে, ভূতক বাহিৰ কৰি দিয়াৰ কোনো লিপিবদ্ধ কাণ্ড নাই. তেওঁলোকৰ কেতিয়াও আজ্ঞা দিয়াৰ কৰ্তৃত্ব নাছিল: “সেয়ে ঈশ্বৰৰ পৰা অহা অনিষ্ট কাৰক আত্মাই যেতিয়া চৌলক ধৰে, তেতিয়া দায়ূদে বীণা লৈ হাতেৰে বজায়; তাতে চৌল সুস্থ হয়, আৰু উপশম পায়, আৰু সেই অনিষ্ট কাৰক আত্মা তেওঁৰ পৰা আঁতৰি যায়.”(১ চমূৱেল ১৬:২৩).

নতুন নিয়মত অৱশ্যে এনে অসংখ্য দৃষ্টান্ত আছে য’ত প্ৰভু যীচুৱে চয়তানৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিছিল – প্ৰলোভনকাৰীৰ বিৰুদ্ধে, আৰু আজ্ঞা দিছিল: “তোমাক আঁতৰাই পেলাওক, চয়তান!”, আৰু বিজয়ৰ দাবী কৰিছিল. তেওঁ অশুচি আত্মাক সহজে বাহিৰ কৰি দিলে. এগৰাকী মহিলা আছিল, যিগৰাকীৰ আঠাইশ বছৰ ধৰি দুৰ্বলতাৰ আত্মা আছিল, আৰু তেওঁ কুঁজা হৈ আছিল আৰু কোনো কাৰণতে, নিজকে ওপৰলৈ তুলিব পৰা নাছিল. আৰু যেতিয়া প্ৰভু যীচুৱে সেই আত্মাক বহিষ্কাৰ কৰিলে, তেতিয়া তাই নিজৰ অসুস্থতাৰ পৰা মুক্ত হ’ল আৰু তাইক পোন কৰিলে. তেওঁ বধিৰ আৰু বোবা আত্মাও বাহিৰ কৰি দিছিল, যি আত্মাই মানুহক পানী আৰু জুইত জোৰকৈ সোমাই দিছিল আৰু কুষ্ঠ ৰোগত আক্ৰান্তসকলক পৰিষ্কাৰ কৰিছিল.

প্ৰভুৱে তেওঁৰ বাক্যৰ দ্বাৰাই তোমালোকক অভিষেক আৰু কৰ্তৃত্ব দিছে. “কিয়নো ঈশ্বৰৰ বাক্য জীৱনময়, কাৰ্যসাধক আৰু আটাই দুধৰীয়া তৰোৱালতকৈও চোকা. এই বাক্য প্ৰাণ আৰু আত্মা, গাঠি আৰু মজ্জা এই সকলোকে ভেদ কৰালৈকে বিন্ধোতা, মনৰ ভাৱনা আৰু অভিপ্ৰায়কো বিচাৰ কৰোঁতা”(ইব্ৰী ৪:১২). এতেকে আত্মাৰ তৰোৱাল, যি ঈশ্বৰৰ বাক্য, তুলি লোৱা.

ইয়াৰ পিছত আপুনি প্ৰভুৰ নাম ব্যৱহাৰ কৰা উচিত, যাতে আপোনাৰ পৰীক্ষাসমূহৰ ওপৰত জয়লাভ কৰিব পাৰে. প্ৰভুৱে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে যে: “মোৰ নামত বিশ্বাসীসকলে ভূতক বাহিৰ কৰিব” (মাৰ্ক ১৬:১৭). যেতিয়া দায়ূদে ফিলিষ্টীয়া দৈত্যটোৰ বিৰুদ্ধে গৈছিল, তেতিয়া তেওঁ কৈছিল: “ দায়ূদে সেই পলেষ্টীয়াজনক উত্তৰ দি ক’লে, “তুমি তৰোৱাল, বৰছা, আৰু যাঠি লৈ মোৰ ওচৰলৈ আহিছা. কিন্তু মই হ’লে, বাহিনীসকলৰ যিহোৱা, ইস্ৰায়েলৰ সৈন্যসকলৰ ঈশ্ৱৰৰ নামেৰে আৰু তুমি যাক ইতিকিং কৰিছা, তেওঁৰ নামেৰে তোমাৰ ওচৰলৈ আহিছোঁ.”(১ চমূৱেল ১৭:৪৫). দায়ূদে প্ৰভুৰ নাম ব্যৱহাৰ কৰিছিল, শত্ৰুক বধ কৰিবলৈ এক শক্তিশালী অস্ত্ৰ হিচাপে.

যীচুৰ তেজ, চয়তানক জয় কৰাৰ আনটো শক্তিশালী অস্ত্ৰ. “ তেওঁলোকে মেৰ-পোৱালিৰ তেজ আৰু নিজ নিজ সাক্ষ্যৰূপ বাক্যৰ দ্বাৰাই তাক জয় কৰিলে, তেওঁলোকে মৃত্যু পৰ্য্যন্ত নিজৰ জীৱনক প্ৰিয় জ্ঞান কৰি ভালপায় নাথাকিল.”(প্ৰকাশিত বাক্য ১২:১১). প্ৰভু যীচুৱে চয়তানৰ মূৰটো চেপি ধৰিলে, তেওঁৰ ভৰিৰ তেজেৰে. শাস্ত্ৰই কৈছে: “ঈশ্বৰৰ সেই সকলো সন্তান তেজ আৰু মাংসৰ মানুহ. সেয়েহে যীচুৱে নিজেও সেই সন্তান সকলৰ দৰে এই উভয়ৰ সহভাগী হ’ল, যাতে মৃত্যুৰ মাধ্যমেদি মৃত্যুৰ ক্ষমতা যাৰ হাতত আছে সেই চয়তানক শক্তিহীন কৰিব পাৰে, আৰু  মৃত্যুৰ ভয়ত যি সকলে গোটেই জীৱন দাসত্বত কটাইছিল, তেওঁলোকক মুক্ত কৰিব পাৰে.”(ইব্ৰী ২:১৪-১৫).

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপোনাৰ পৰিয়ালত আধ্যাত্মিক আক্ৰমণ হ’লে ভয় বা কঁপি নাথাকিব. প্ৰভু যীচুৰ শক্তিশালী নামত চয়তানৰ সৈতে মুখামুখি হওক. আৰু চয়তান পলাই যাব. প্ৰভুৱে প্ৰতিজ্ঞা কৰিছে যে: “তোমাৰ বিৰুদ্ধে গঠিত কোনো অস্ত্ৰই লাভৱান নহ’ব” (যিচয়া ৫৪:১৭). “নিশ্চয়ে যাকোবৰ মাজত লক্ষণ চোৱা দস্তুৰ নাই, ইস্ৰায়েলৰ মাজত মঙ্গল চোৱা কাৰ্য নাই. এতিয়া যাকোব আৰু ইস্ৰায়েলৰ বিষয়ে কোৱা যাব, ‘চোৱা ঈশ্বৰে কেনে কাৰ্য কৰিলে!’”(গণনা পুস্তক ২৩:২৩).

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ যি কোনোৱে পাপ-আচৰণ কৰে, তেওঁ চয়তানৰ; কিয়নো চয়তানে আদিৰে পৰা পাপ কৰি আছে. চয়তানৰ কৰ্ম ধ্বংস কৰিবৰ কাৰণেe ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ প্ৰকাশিত হ’ল.”(১ যোহন ৩:৮).