ফেব্ৰুৱাৰী 11 – ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা স্বীকাৰোক্তি !

“ এতিয়া তোমালোকৰ পূৰ্বপুৰুষৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ গৌৰৱ-প্রশংসা কৰা আৰু তেওঁৰ ইচ্ছা সিদ্ধ কৰা. দেশৰ লোকসকলৰ পৰা আৰু আন জাতিৰ মহিলাৰ পৰা নিজকে পৃথক কৰা.”(ইজ্ৰা ১০:১১)

শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে প্ৰভুৰ সান্নিধ্যত স্বীকাৰোক্তি তেওঁৰ সন্তুষ্ট হয়. স্বীকাৰোক্তি হৈছে ওঁঠৰ বলিদান আৰু প্ৰভুৱে আগ্ৰহী যে আপুনি মুখেৰে স্বীকাৰ কৰিব, তেওঁক সন্তুষ্ট কৰা কথা.

যি মুহূৰ্তত আপুনি ‘স্বীকাৰোক্তি’ শব্দটো উল্লেখ কৰে, সেই মুহূৰ্তত আপোনাৰ মনলৈ প্ৰথমে আহে পাপৰ স্বীকাৰোক্তি. হৃদয় কঠিন কৰি পাপ লুকুৱাব নালাগে. শাস্ত্ৰই কৈছে: “ যিজনে নিজৰ পাপ ঢাকি ৰাখে, তেওঁৰ উন্নতি নহব; কিন্তু যিজনে নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰি সেইবোৰ ত্যাগ কৰে, সেই জনে দয়া পাব.”(হিতোপদেশ ২৮:১৩).

প্ৰকৃত অনুতাপেৰে, ভগ্ন হৃদয় আৰু অনুশোচনা কৰা আত্মাৰে যদি আপুনি আপোনাৰ পাপৰ দ্বাৰা প্ৰভুৰ ওচৰত দুখ দিয়াৰ বাবে স্বীকাৰ কৰে, তেন্তে প্ৰভুৱে সেই স্বীকাৰোক্তিত ভালদৰে সন্তুষ্ট হয় আৰু আপোনাৰ পাপবোৰ দয়া কৰি ক্ষমা কৰে. তেওঁ আপোনাৰ ওপৰত নিজৰ কালভাৰী প্ৰেম ঢালি দিয়ে আৰু আপোনাক পৰিষ্কাৰ কৰে. শাস্ত্ৰই কৈছে: “ কিন্তু আমি যদি আমাৰ পাপবোৰ স্বীকাৰ কৰোঁ, e তেনেহলে বিশ্বাসী আৰু ধাৰ্মিক যি তেওঁ, তেওঁ আমাৰ পাপবোৰ ক্ষমা কৰে আৰু সকলো অধৰ্মৰ পৰা আমাক শুচি কৰে.কিন্তু তেওঁ যেনেকৈ পোহৰত আছে, তেনেকৈ আমিও যদি পোহৰত চলোঁ, তেনেহলে পৰস্পৰ মাজত আমাৰ সহভাগিতা আছে আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ, যীচুৰ তেজে সকলো পাপৰ পৰা আমাক শুচি কৰে.”(১ যোহন ১:৯,৭).

ইস্ৰায়েলৰ লোকসকলে পৌত্তলিক মহিলাক বিয়া কৰাইছিল আৰু অপৰাধ কৰিছিল. আৰু আমি ইজ্ৰাৰ পুস্তকত পঢ়িবলৈ পাওঁ যে তেওঁলোকে নিজৰ অতিক্ৰম স্বীকাৰ কৰিবলৈ আৰু নিজৰ পৌত্তলিক পত্নীৰ পৰা পৃথক হ’বলৈ নিজৰ হৃদয় ঘূৰাই প্ৰভুক সন্তুষ্ট কৰাৰ দৃঢ় সংকল্প ল’লে. যেতিয়া আপুনি আপোনাৰ পাপবোৰ অনুশোচনা কৰা হৃদয়েৰে স্বীকাৰ কৰে, সেইবোৰ ঢাকিবলৈ চেষ্টা নকৰাকৈ, তেতিয়া প্ৰভুৱে আপোনাৰ পাপৰ বোজা আঁতৰাই দিয়ে; আৰু ই প্ৰভুৰ দৃষ্টিত সন্তুষ্ট হয়.

আমি কিছুমান মানুহক দেখিছোঁ যিসকলে নিজকে কেনেকৈ মুক্ত কৰিব নাজানি অসুস্থতা আৰু ৰোগৰ মন্ত্ৰত অব্যাহত থাকে, যাদুৰ বলি হৈ থাকে আৰু অহৰহ দুখ-কষ্টত ভুগি থাকে. পাঁচনি যাকোবে কৈছে: “এতেকে আপোনালোক সুস্থ হ’বৰ বাবে ইজনে সিজনৰ আগত নিজ নিজ পাপ স্বীকাৰ কৰিব আৰু ইজনে সিজনৰ কাৰণে প্ৰাৰ্থনা কৰিব. ধাৰ্মিক জনৰ নিবেদন কাৰ্য সাধন কৰাত মহা-শক্তি বিশিষ্ট.”(যাকোব ৫:১৬).

পাপ স্বীকাৰ কৰা, স্বীকাৰোক্তি দিয়াৰ একমাত্ৰ ৰূপ নহয়. স্বীকাৰোক্তি দিয়াৰ আন এটা ৰূপ আছে; যি তোমালোকৰ বিশ্বাসৰ স্বীকাৰোক্তি. ই হৈছে খ্ৰীষ্টত আপোনাৰ পৰিচয়ৰ আনন্দময় ঘোষণা. আপুনি আনন্দৰে ঘোষণা কৰা উচিত যে আপোনাৰ পৰীক্ষা আৰু প্ৰত্যাহ্বানৰ মাজতো আমাৰ ঈশ্বৰ কিমান মহান. আপুনি সাহসেৰে ঘোষণা কৰা আৰু স্বীকাৰ কৰা উচিত যে: “প্ৰভু মোৰ লগত আছে আৰু মই ভয় নকৰো”.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপুনি যেতিয়া আপোনাৰ বিশ্বাস স্বীকাৰ কৰি থাকিব, আপোনাৰ অন্তৰ্নিহিত মানুহ শক্তিশালী হ’ব, আৰু আপোনাৰ আত্মাত সাহসী হ’ব. আপুনি বিজয়ী আৰু পবিত্ৰতাৰে আগবাঢ়ি যাব. আৰু আপোনাৰ ওপৰত ঈশ্বৰৰ নিখুঁত প্ৰেম থাকিব.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “ জিভাৰ শক্তিত মৃত্যু আৰু জীৱন থাকে; আৰু যিসকলে তাক ভাল পায়, তেওঁলোকে তাৰ ফল ভোগ কৰিব”(হিতোপদেশ ১৮:২১).