ফেব্ৰুৱাৰী 10 – ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা আজ্ঞা পালন !

“ যি সত্য আৰু ন্যায়, এনে কাৰ্য কৰা; বলিদানতকৈ এই কার্য সমূহ যিহোৱাৰ গ্রহণীয়.”(হিতোপদেশ ২১:৩).

পুৰণি নিয়মৰ সন্তসকলে বিশ্বাস কৰিছিল যে প্ৰভুৱে বলিদানত সন্তুষ্ট হ’ব আৰু তেওঁলোকে এনে বলিদানৰ দ্বাৰা তেওঁৰ সন্তুষ্টি আৰু তেওঁৰ শান্তি অৰ্জন কৰিব পাৰে. তেওঁলোকৰ ভুল মতামত আছিল, যে তেওঁলোকৰ পাপ বা অধৰ্ম যিয়েই নহওক কিয়, তেওঁলোকে এতিয়াও তেওঁলোকৰ বলিদানৰ দ্বাৰা ক্ষমা লাভ কৰিব পাৰে.

যিহোৱাই চৌলক অমালেকীয়াসকলক আক্ৰমণ কৰিবলৈ আৰু তেওঁলোকৰ সকলো বস্তু সম্পূৰ্ণৰূপে ধ্বংস কৰিবলৈ আজ্ঞা দিছিল আৰু তেওঁলোকক ক্ষমা নকৰিবলৈ; কিন্তু পুৰুষ-মহিলা, কেঁচুৱা আৰু স্তনপান কৰা শিশু, গৰু-ভেড়া, উট আৰু গাধ উভয়কে বধ কৰক. চৌলে অমালেকীয়াসকলক আক্ৰমণ কৰি তেওঁলোকক পৰাস্ত কৰাৰ সময়ত অমালেকীয়াসকলৰ পশুধনে প্ৰলোভিত কৰি তেওঁলোকক বধ নকৰিলে আৰু এইদৰে প্ৰভুৰ আজ্ঞা অমান্য কৰিলে.

শাস্ত্ৰই কৈছে: “কিন্তু চৌল আৰু লোকসকলে অগাগক আৰু উত্তম উত্তম মেৰ, ছাগলী, গৰু, হৃষ্টপুষ্ট দামুৰি আৰু মেৰ পোৱালিবোৰ আৰু আটাই উত্তম বস্তুবোৰ ধ্বংস নকৰিলে, কিন্তু যিবোৰ ঘিণলগা আৰু মূল্যহীন সেইবোৰক সম্পূৰ্ণ ভাৱে ধংস কৰিলে.” (১ চমূৱেল ১৫:৯).

এবাৰ ভাবি চাওকচোন, চৌলৰ সেই কাৰ্য্যত প্ৰভুৱে সন্তুষ্ট হ’লহেঁতেন নেকি! সঁচাকৈয়ে আকাশ-পৃথিৱী প্ৰভুৰ, তাত থকা সকলো বস্তুৰ সৈতে. আকাশৰ সকলো চৰাই আৰু সকলো জন্তু তেওঁৰ. অমালেকীয়াসকলৰ পশুধনৰ তুলনাত তেওঁ চৌলক হাজাৰগুণ বেছি পশুধন দিছিল. ইয়াৰ পিছতো চৌলে যিহোৱাৰ বাক্য অমান্য কৰিলে আৰু অমালেকীয়াসকলৰ গৰু-ম’হ ধ্বংস নকৰিলে. এই কথাই যিহোৱাক অতিশয় দুখ দিলে আৰু তেওঁ নিজৰ ভাববাদী চমূৱেলক চৌলৰ ওচৰলৈ পঠিয়ালে.

চমূৱেলে চৌলক ক’লে: “তেনেহলে তুমি যিহোৱাৰ বাক্য কিয় পালন কৰা নাছিলা, কিন্তু তাৰ পৰিবৰ্তে কিয় লুট কৰা বস্তু জব্দ কৰি যিহোৱাৰ দৃষ্টিত কিয় পাপ কৰিলা?”

চৌলে চমূৱেলক ক’লে, “মই অৱশ্যে যিহোৱাৰ বাক্যলৈ পালন কৰিলোঁ. আৰু যিহোৱাই মোক যি বাটেদি পঠাইছিল, সেই বাটেদি গ’লো. অমালেকৰ ৰজা অগাগক মই বন্দী কৰিলোঁ, আৰু অমালেকীয়াসকলক সম্পূৰ্ণভাৱে ধ্বংস কৰিলোঁ.  কিন্তু লোকসকলে গিলগলত আপোনাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে বলিদান কৰিবৰ অৰ্থে সম্পূৰ্ণভাৱে ধংস কৰিবলগীয়া বস্তুৰ মাজৰ পৰা উত্তম যি ভাগ, যেনে মেৰ, ছাগলী, আৰু গৰু আনিলে.”

চমূৱেলে ক’লে, “যিহোৱাৰ বাক্য পালন কৰিলে যেনেকৈ তেওঁ সন্তুষ্ট হয়, তেনেকৈ হোম আৰু বলিদানত জানো তেওঁ সন্তুষ্ট হ’য়? বলিদানতকৈ আজ্ঞাপালন কৰা উত্তম, আৰু মেৰৰ তেলতকৈ বাক্য শুনা উত্তম. ” (১ চমূৱেল ১৫:১৯,২২).

চৌলে যিহোৱাৰ আজ্ঞা পালন কৰিব পাৰিলেহেঁতেন; যি ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ ৰাজত্বকাল চলি থাকিলহেঁতেন. কিন্তু তেওঁৰ অবাধ্যতাৰ বাবে ইস্ৰায়েলৰ ৰজা হোৱাৰ পৰা তেওঁক অগ্ৰাহ্য কৰা হ’ল. তেওঁৰ অবাধ্যতাৰ পৰিণতি কিমান কৰুণ আছিল!

যেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ বাক্য সম্পূৰ্ণৰূপে পালন কৰিব, তেতিয়া আপুনি প্ৰভুৰ সন্তুষ্ট হোৱা দেখা যাব. প্ৰভুৰ আজ্ঞাবোৰ বোজা নহয়, কিন্তু লঘু আৰু সহজ. গতিকে আপুনি যি কামেই নকৰক কিয়, পৰীক্ষা কৰক যে সেয়া প্ৰভুৰ সন্তুষ্ট হ’ব নেকি, ইয়াত প্ৰভুৱে আনন্দিত হ’ব নে আপুনি য’তেই যাবলৈ মন কৰিছে তাতেই আপোনাৰ লগত যাবলৈ সুখী হ’ব নেকি.

ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, সদায় প্ৰভুৰ আজ্ঞাকাৰী হওক. আজ্ঞা পালন কৰক আৰু ভাল সাক্ষ্য অৰ্জন কৰক যে আপুনি প্ৰভুৰ প্ৰিয়.

অধিক ধ্যান-ধাৰণৰ বাবে পদ: “তোমাৰ আজ্ঞা- পথত মোক চলোৱা; কিয়নো তাতেই মই সন্তোষ পাওঁ.” (গীতমালা ১১৯:৩৫).