ਜਨਵਰੀ 09 – নতুন বাউল!

“ইলীচাই ক’লে, “আপোনালোকে এটা নতুন পাত্রত অলপ নিমখ লৈ মোৰ ওচৰলৈ আহক.” লোকসকলেও সেইদৰেই ইলীচাৰ ওচৰলৈ আনি দিলে.” (২ ৰজা ২: ২০).

“এদিন নগৰৰ লোকসকলে ইলীচাক ক’লে, “মহাশয়, আপুনিতো দেখিছেই যে এক সুন্দৰ অৱস্থানত এই নগৰখন আছে. কিন্তু ইয়াৰ পানী বিশুদ্ধ নহয় আৰু ভূমিয়েও ভাল শস্য উৎপন্ন নকৰে.”তেতিয়া ইলীচাই সেইখিনি লৈ পানীৰ ভুমুকৰ কাষলৈ ওলাই গ’ল আৰু তাত লোণখিনি পেলাই দি ক’লে, “যিহোৱাই এইদৰে কৈছে, ‘মই এই পানী বিশুদ্ধ কৰিলোঁ; এতিয়াৰ পৰা এই পানী খাই কাৰো মৃত্যু নহ’ব আৰু ভূমিৰ উৎপাদন শস্যও নষ্ট নহ’ব’.”(২ ৰজা ২: ১৯- ২১)৷

জেৰিকো চহৰত এটা অভিশাপ আছিল.  যিহোচূৱাই যেতিয়া জেৰিকোক বন্দী কৰিছিল, তেতিয়া তেওঁ চহৰখনৰ ওপৰত অভিশাপ দিছিল; আৰু ইয়াৰ ফলস্বৰূপে, মাটিখন অনুৰ্বৰ আছিল আৰু ইয়াৰ পানী সংক্ৰমিত হৈছিল.

সেই অভিশাপ আঁতৰাবলৈ ইলীছাই এটা নতুন বাটি বিচাৰিলে.  সেই নতুন বাটিটো ঈশ্বৰৰ দয়া.  প্ৰভুৰ দয়া আৰু সহানুভূতি প্ৰতিৰাতি ৰাতিপুৱা নতুন.  কেৱল তেওঁৰ দয়াৰ বাবেই অভিশাপবোৰ আঁতৰ কৰা হয়.  কেৱল তেওঁৰ অনুগ্ৰহৰ বাবেই আপোনাৰ পাপবোৰ আপোনাক ক্ষমা কৰা হৈছে, প্ৰভুৰ দ্বাৰা.

সেইবাবে পাঁচনি পৌলে এইদৰে কৈছিল: “কিয়নো অনুগ্ৰহৰ যোগেদি বিশ্বাসৰ দ্বাৰাই আপোনালোকে পৰিত্ৰাণ পালে; আৰু সেয়ে আমাৰ পৰা নহয়; কিন্তু সেয়া ঈশ্বৰৰহে এক দান. “(ইফিচীয়া ২: ৮)৷  নতুন বাটিটোত নিমখ লগাব লাগিছিল.  ইয়াৰ দ্বাৰা ঈশ্বৰৰ দয়া আৰু মানুহৰ আজ্ঞাকাৰীতা একেলগে কাম কৰা টো দেখুওৱা হৈছে.

যেতিয়া ইলীছাই নিৰ্দেশ নাপালে, তেতিয়া যিৰিকো চহৰৰ লোকসকলে লগে লগে প্ৰভুৰ বাক্যৰ প্ৰতি আজ্ঞা পালন কৰিলে.  যেতিয়া তেওঁলোকৰ এনে তাৎক্ষণিক আজ্ঞাকাৰীতা আছিল, কোনো দ্বিধা নকৰাকৈ, ইয়াৰ ফলত এক অলৌকিক ঘটনা ঘটিছিল.  আৰু এইটো হাতত থকা সমস্যাটোৰ অস্থায়ী সকাহ বা সমাধান নাছিল; কিন্তু এইটো এটা স্থায়ী আৰু স্থায়ী সমাধান আছিল.  “গতিকে এনেদৰে ইলীচাৰ কথামতে সেই পানী বিশুদ্ধ হৈ আজি পর্যন্ত তেনেদৰে আছে.” (২ ৰজা ২: ২২).

আপুনি পৃথিৱীৰ নিমখ, সমাজ আৰু জাতিলৈ আৰোগ্য আনিবলৈ (মথি ৫: ১৩).  নিমখে খাদ্যত সোৱাদ যোগ দিয়ে আৰু আচাৰৰ দৰে খাদ্য সামগ্ৰীৰ বাবে সংৰক্ষক হিচাপে কাম কৰে.

“আপোনালোকৰ বাৰ্তালাপ যেন সদায় অনুগ্ৰহযুক্ত হৈ থাকক আৰু আস্বাদযুক্ত লোণৰদৰে, কোন জনক কেনেকৈ উত্তৰ দিব লাগে, সেই বিষয়ে যেন আপোনালোকে জানি লওঁক৷” (কলচীয়া ৪: ৬).   “তোমালোক পৃথিৱীৰ লোণ; কিন্তু লোণৰ সোৱাদ যদি হেৰাই যায়, তেনেহলে সেই লোণ কিহেৰে লুণীয়া কৰা যাব? তেতিয়া সেইবোৰ পুণৰ কোনো কামৰ নহব, কেৱল বাহিৰলৈ পেলোৱাৰ আৰু মানুহৰ গচকাৰ যোগ্যহে হ’ব.(মথি ৫: ১৩)

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপুনি ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ প্ৰতি আজ্ঞাকাৰী হোৱা উচিত আৰু নতুন বাটিৰ নিমখৰ দৰে প্ৰতিৰাতি ৰাতিপুৱা নতুন অনুগ্ৰহেৰে ভৰি থাকিব লাগে.  আৰু যেতিয়া আপুনি এনে অৱস্থাত থাকে, আপুনি সকলো সংক্ৰমণ আৰোগ্য কৰিব আৰু সকলো অনুৰ্বৰতা সলনি কৰিব, আৰু ইয়াক মহান কৰি তুলিব.

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “আৰু তুমি নিজ ভক্ষ্য নৈবেদ্যৰ প্ৰত্যেক উপহাৰত লোণ সানিবা; তুমি নিজ ভক্ষ্য নৈবেদ্যত, নিজ ঈশ্বৰৰ নিয়মটিৰ চিন যি লোণ, তাক দিবলৈ ক্রুটি নকৰিবা; তোমাৰ সকলো উপহাৰবোৰ লোণে সৈতে উৎসৰ্গ কৰিবা.”(লেবীয়া ২: ১৩)