নৱেম্বৰ 09 – চাৰিটা ৰিভাৰহেড!

“সেই বাৰীত পানী দিবৰ কাৰণে এদনৰ পৰা এখন নদী ওলাই আহিছিল আৰু সেই ঠাইৰ পৰাই নদীখন চাৰিটা উপনৈত ভাগ হৈছিল।” (আদিপুস্তক ২: ১০)৷

এখন নদী এদনৰ পৰা ওলাই গৈছিল আৰু ই চাৰিটা নদীৰ মূৰত বিভক্ত হৈছিল আৰু চাৰিটা বেলেগ বেলেগ দিশত বৈ গৈছিল।  প্ৰভুয়ে সেই প্ৰতিটো নদীৰ মূৰৰ বাবে এটা উদ্দেশ্য নিৰ্ধাৰণ কৰাৰ দৰে, আপোনাৰ আধ্যাত্মিক জীৱনৰ বাবে তেওঁৰ এক নিৰ্দিষ্ট উদ্দেশ্য আছে।  যিহেতু এদনৰ নদীখন চাৰিটা শাখাত বিভক্ত আছিল, সেয়েহে ঈশ্বৰৰ অভিষিক্ত সেৱকসকলৰ বাবে চাৰিটা বাধ্যবাধকতা আছে।

আমাৰ প্ৰভু যীচুৱে কৈছিল; ” কিন্তু যেতিয়া তোমালোকৰ ওপৰত পবিত্ৰ আত্মা আহিব, তেতিয়া তোমালোক আত্মাত শক্তিশালী হবা৷ তেতিয়া তোমালোকে যিৰূচালেম আদি কৰি গোটেই যিহুদীয়া, চমৰীয়া দেশত আৰু পৃথিৱীৰ সীমালৈকে মোৰ সাক্ষী হবা।” (পাচনিকৰ্ম ১: ৮)।  আপুনি এই পদত উল্লেখ কৰা চাৰিওটা অঞ্চলৰ সাক্ষী হিচাপে জীয়াই থকা উচিত, যেনে: যিৰূচালেম, যিহূদিয়া, চমৰিয়া আৰু পৃথিৱীৰ শেষ।

প্ৰথমতে, যিৰূচালেম।  ‘জেৰুজালেম’ৰ অৰ্থ হৈছে ‘শান্তি’; আৰু ই আপোনাক আৰু আপোনাৰ পৰিয়াললৈ আঙুলিয়ায়।  যেতিয়া আপোনাৰ ওচৰলৈ পবিত্ৰ আত্মা আহে, ই আপোনাৰ হৃদয়ক নদীৰ দৰে বানপানী কৰে;  ঈশ্বৰৰ শান্তিৰ সৈতে।  শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে; “যদি তোমালোকে কেৱল মোৰ আজ্ঞাবোৰ মানি চলিলা হয়! তোমালোকৰ শান্তি আৰু উন্নতি নদীৰ দৰে প্রবাহিত হ’ল হয়, আৰু তোমাৰ পৰিত্রান সমুদ্ৰৰ ঢৌৰ দৰে হ’ল হয়।”(যিচয়া ৪৮: ১৮)৷

আপোনাৰ জীৱন ঈশ্বৰীয় শান্তিৰে সমৃদ্ধ হ’ব, যিমান পৰিমাণে আপুনি পবিত্ৰ আত্মাৰে ভৰি আছে।  যিহেতু আপুনি সেই ঈশ্বৰীয় শান্তি লাভ কৰিছে, তেতিয়া আপুনি শুভবাৰ্ত্তাও ঘোষণা কৰা উচিত, যিয়ে ঈশ্বৰৰ শান্তিৰ পথ প্ৰশস্ত কৰিছে।  শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে; “যিজন বার্তাবাহকে শুভবাৰ্ত্তা আনে, যিজনে শান্তি প্ৰচাৰ কৰে, যিজনে মঙ্গলৰ শুভবাৰ্ত্তা আনে, যিজনে পৰিত্ৰাণ ঘোষণা কৰে, যিজনে চিয়োনক কয়, “তোমালোকৰ ঈশ্বৰে ৰাজত্ব কৰিছে!” সেই জনৰ চৰণ পৰ্ব্বতৰ ওপৰত কেনে সুন্দৰ!” (যিচয়া ৫২: ৭)৷

“তাৰ পাছত তেওঁ পুনৰায় গৰ্ভৱতী হৈ এটি পুত্ৰ প্ৰসৱ কৰিলে। তেওঁ ক’লে, “এইবাৰ মই যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰিম।” সেয়ে তেওঁ ল’ৰাটোৰ নাম যিহূদাb ৰাখিলে; তাৰ পাছত তেওঁৰ আৰু সন্তান জন্ম নহ’ল।”(আদিপুস্তক ২৯: ৩৫)৷  ঈশ্বৰৰ প্ৰতিজন অভিষিক্ত সন্তানৰ বাবে ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা কৰাটো প্ৰাথমিক বাধ্যবাধকতা হ’ব লাগে।

তৃতীয়তে, চমৰিয়া।  ‘চমৰিয়া’ই ঈশ্বৰৰ বেকশ্লাইডেন লোকসকলক আঙুলিয়াই দিছে।    ‘চমৰিয়া’ শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে ‘ৱাচ টাৱাৰ’।  ঈশ্বৰৰ এজন অভিষিক্ত সেৱক হিচাপে, আপোনাৰ ওচৰত প্ৰহৰী স্তম্ভ হিচাপে থিয় হৈ ঈশ্বৰৰ লোকসকলৰ প্ৰতি প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধহৈ প্ৰাৰ্থনা কৰাটো এক বাধ্যবাধকতা আছে।

চতুৰ্থত, পৃথিৱীৰ শেষলৈকে।  এই অভিব্যক্তিটোৱে সুসমাচাৰ প্ৰচাৰক বুজায়; অগম্য লোকসকলৰ ওচৰলৈ গৈ পৰিত্ৰাণৰ শুভবাৰ্ত্তা ঘোষণা কৰি সেইবোৰ প্ৰভুৰ ওচৰলৈ অনা।  ঈশ্বৰৰ সন্তানসকল, আপুনি চাৰিওদিশে গৈ প্ৰভুৰ বাবে আপোনাৰ পৰিচৰ্য্যা সম্পাদন কৰাৰ দৃঢ় প্ৰতিশ্ৰুতি দিবনে

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “মই যি যি আজ্ঞা তোমালোকক দিলোঁ, সেই সকলোকে পালন কৰিবলৈ তেওঁলোকক শিক্ষা দিয়া; আৰু চোৱা, জগতৰ শেষলৈকে মই সদায় তোমালোকৰ সঙ্গে সঙ্গে আছোঁ”।(মথি ২৮: ২০)