ছেপ্টেম্বৰ 14 – ফ্লীট-ফুটেড গেজেল!

“সেই ঠাইত যোৱাব, অবীচয় আৰু অচাহেল নামেৰে চৰূয়াৰ এই তিনিজন পুত্ৰ আছিল৷ অচাহেল বনৰীয়া হৰিণৰ নিচিনা বেগী আছিল।(২ চমূৱেল ২: ১৮)৷

হৰিণৰ প্ৰকৃতি সিহঁতৰ দ্ৰুততাত প্ৰকাশ পায়।  উৰিবলৈ ওপৰলৈ উঠা চৰাইৰ দৰে, গেজেল বা হৰিণেও তেওঁলোকৰ শত্ৰুৰ পৰা পলাই যাবলৈ বিজুলীৰ গতিত জপিয়াই দৌৰে।

প্ৰভুয়ে প্ৰতিটো প্ৰকাৰৰ জন্তুৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট পলায়ন পদ্ধতি ৰখাৰ যোগান ধৰিছে।  গঁড়বোৰৰ শক্তিশালী শিং থাকে, যাৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ শত্ৰুসকলক আক্ৰমণ আৰু দলিয়াই দিব পাৰে।  হাতীয়ে তেওঁলোকৰ শত্ৰুসকলক তেওঁলোকৰ শুঁড়েৰে আক্ৰমণ কৰে।  সাপৰ বিষাক্ত দাঁত থাকে, আৰু বিচ্ছুবোৰৰ ষ্টিংগাৰ থাকে।  কিন্তু হৰিণবোৰে কেৱল তেওঁলোকৰ দ্ৰুততাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে।

আধ্যাত্মিক জীৱনত, আপোনাৰ ওচৰত হৰিণৰ দৰে এক উৎসাহ আৰু দ্ৰুততা থাকিব লাগে।  প্ৰভুৰ কাম কৰিবলৈ তাৎক্ষণিকতা থকা উচিত।  শাস্ত্ৰত কোৱা হৈছে যে আমাৰ প্ৰভুয়ে অতি দ্ৰুততাৰে কাৰ্য্য কৰিছিল।  “আৰু তেওঁ এটা চেৰুবৰ ওপৰত উঠি ছিল, আৰু উৰি গৈছিল; তেওঁ বতাহৰ পাখিৰ ওপৰত উৰি গৈছিল” (গীতমালা ১৮: ১০)।

আমি প্ৰভুৰ কামবোৰ উদাসীন, নিৰুৎসাহী বা অভাৱপূৰ্ণ ভাৱে কৰি অভিযুক্ত হোৱা উচিত নহয়।    আমি দ্ৰুত আৰু দ্ৰুততাৰে কাম কৰা উচিত।  আমাৰ জীৱন আৰু আমাৰ মন্ত্ৰালয়ত এক অতি তাৎক্ষণিক তাৎক্ষণিক তাৎক্ষণিকতা থাকিব লাগে, বিশেষকৈ এনে এক পৰিস্থিতিত য’ত প্ৰভুৰ বাবে বহুতো আত্মা লাভ কৰিব লাগিব।

” সূর্যৰ তলত মই পুনৰ কিছুমান আমোদজনক বিষয় দেখিলোঁ: যিসকলে বেগেৰে লৰ মাৰে, তেওঁলোকেই যে সকলো সময়তে জয়ী হয়, এনে নহয়; বীৰসকলেই যে সকলো সময়তে ৰণত জয়ী হয়, এনে নহয়; জ্ঞানীসকলেই যে সকলো সময়তে পেট ভৰাই খাবলৈ পায়, এনে নহয়; বুদ্ধিমান লোকেই যে সকলো সময়তে ধনী হয়, এনে নহয়; বিদ্বান লোকেই যে সকলো সময়তে সুযোগ পায়, এনে নহয়; পৰিবর্তে, সময় আৰু সুযোগৰ দ্বাৰা তেওঁলোক সকলো প্রভাৱান্বিত হয়।(উপদেশক ৯: ১১)৷

হৰিণ এটা দৌৰাত যিমান দ্ৰুত হয়, ই অতি সাৱধান আৰু সতৰ্ক, ইয়াৰ বাওঁফালে আৰু সোঁফালে চাই থাকে, আৰু মাজে মাজে পিছলৈ চায়।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, ব্যভিচাৰ আৰু যৌন অনৈতিকতাৰ পৰা পলায়ন কৰে।  শত্ৰুৰ পৰা পলাই যাবলৈ ইয়াৰ সকলো শক্তি আৰু গতিৰে ইমান সাৱধানে দৌৰি থকা হৰিণটোলৈ চাওক।  একেদৰে, আপুনিসকলো অশুচিতাৰ পৰা পলায়ন কৰা উচিত আৰু নিজকে আৰু আপোনাৰ আত্মাক সংৰক্ষণ কৰা উচিত।

শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে, “হৰিণে চিকাৰীৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা পোৱাৰ দৰে, আৰু চৰাইয়ে চিকাৰীৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা পোৱাৰ দৰে তুমি নিজকে ৰক্ষা কৰা।(হিতোপদেশ ৬: ৫)৷  ” ধন্য সেই লোক, যি দুষ্টসকলৰ পৰামৰ্শ মতে নচলে, পাপীবিলাকৰ পথত থিয় নহয়, নিন্দকবোৰৰ সমাবেশত নবহে;  কিন্তু যিহোৱাৰ ব্যৱস্থাত সন্তুষ্ট হয়, আৰু দিনে ৰাতিয়ে তেওঁৰ ব্যৱস্থা ধ্যান কৰে।(গীতমালা ১: ১- ২)।  ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনাক আমাৰ প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ তেজৰ দ্বাৰা পাপৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত কৰা হৈছে।  আৰু আপোনাক আকৌ কেতিয়াও বন্ধনৰ অধীনত ৰখা উচিত নহয়।  প্ৰভুৰ দ্বাৰা আপোনাক প্ৰদান কৰা ঐশ্বৰিক স্বাধীনতাত প্ৰতিষ্ঠিত হওক।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “নপ্তালী মুকলি হোৱা হৰিণ; সি মনোহৰ কথা কয়।(আদিপুস্তক ৪৯: ২১)