ছেপ্টেম্বৰ 13 – হৰিণঢিলা হ’ব!

“নপ্তালী মুকলি হোৱা হৰিণ; সি মনোহৰ কথা কয়।(আদিপুস্তক ৪৯: ২১)

আদিপুস্তকৰ ৪৯ তম অধ্যায়ত আমি যাকোবৰ বিষয়ে পঢ়িছিলোঁ যে তেওঁৰ পকা বৃদ্ধ বয়সত তেওঁৰ পুত্ৰসকলক একত্ৰিত কৰি তেওঁলোকৰ অন্তিম দিনবোৰত কি ঘটিব সেই বিষয়ে কওঁ।  আৰু তেওঁ তেওঁলোকৰ প্ৰত্যেকজনৰ বিষয়ে ভৱিষ্যতবাণী কৰিছিল।

তেওঁ ৰূবেনক অস্থিৰ পানীৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল।  তেওঁ যিহূদাক সিংহৰ সহায়ৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল।  তেওঁ ইছাচাৰৰ বিষয়ে দুটা বোজাৰ মাজত পৰি থকা এটা শক্তিশালী গাধ, ডেনক তেওঁ এটা সৰ্পৰ সৈতে আৰু বেঞ্জামিনক এটা কামুৰি গৰুৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল।  কিন্তু যেতিয়া তেওঁ নাফতালীৰ বিষয়ে কৈছিল, তেওঁ তেওঁক হৰিণ বুলি মাতিছিল, এক ইতিবাচক টোকাত।  তামিলভাষাত ইয়াক ‘মাইকী হৰিণ এৰি দিয়া’ বুলি অনুবাদ কৰা হয়।  যেতিয়া কাৰোবাক ‘ঢিলা দিয়ক’ বুলি কোৱা হয়, আমি বুজিব পাৰোঁ যে আগৰ সময়ত এইটো বন্ধনৰ অধীনত আছিল।  ‘নাফতালি’ শব্দটোৰ অৰ্থ হৈছে মল্লযুদ্ধ।  নাফতালি জেকবৰ ষষ্ঠ পুত্ৰ আছিল আৰু বিলহাৰ দ্বিতীয় সন্তান আছিল।  যেতিয়া যাকোব ইজিপ্তলৈ নামি গৈছিল, নাফতালীও তেওঁৰ পৰিয়ালৰ সৈতে তালৈ গৈছিল।   (সংখ্যা ১: ৪৩)।

প্ৰভুয়ে আপোনাক আপোনাৰ সকলো বন্ধনৰ পৰা মুক্ত কৰিব, আপোনাক সমৃদ্ধ আৰু বহুগুণিত কৰিব।  শাস্ত্ৰত এইদৰে কোৱা হৈছে: “সেয়েহে যদি পুত্ৰই তোমাক মুক্ত কৰে, তেন্তে তুমি সঁচাকৈয়ে মুক্ত হবা”। (যোহন ৮: ৩৬)৷  “আৰু আপোনালোকে সত্যক জানিব আৰু সেই সত্যই আপোনালোকক মুক্ত কৰিব।” (যোহন ৮: ৩২)।  “প্ৰভুৱেই আত্মা; আৰু প্ৰভুৰ আত্মা য’ত, তাতেই স্বাধীনতা। (২ কৰিন্থীয়া ৩: ১৭)৷

আপুনি এটা মুক্ত হৰিণ।  আৰু ভগৱানে আশা কৰে যে আপুনি তেওঁক প্ৰশংসা আৰু উপাসনা কৰিবলৈ মনোৰম শব্দ ব্যৱহাৰ কৰিব।  (২ চমূৱেল ২৩: ১)৷

কনান দেশক বিভক্ত কৰাৰ সময়ত যিহোচূৱাই ইস্ৰায়েলৰ উপত্যকাৰ পৰা গালীললৈ নাফতালীক এক বিশাল ভূমি প্ৰদান কৰিছিল।  ইস্ৰায়েলৰ উপত্যকাটোৱে সেই যুদ্ধক্ষেত্ৰক বুজায় য’ত অন্তিম আৰ্মাগেডন অনুষ্ঠিত হ’ব।  আপুনি স্বৰ্গীয় স্থানত দুষ্টতাৰ আধ্যাত্মিক আয়োজকৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়া উচিত।  প্ৰভু সঁচাকৈয়ে চয়তান আৰু তেওঁৰ সকলো প্ৰলোভনৰ বিৰুদ্ধে বিজয়ী হৈছিল!

ঈশ্বৰৰ সন্তান, আপোনাক আপোনাৰ বন্ধনৰ পৰা মুক্ত কৰা হৈছে।  আপোনাক আৰু বন্ধনৰ অধীনত ৰখা উচিত নহয় কিন্তু আপোনাৰ সকলো যুদ্ধত বিজয়ী হোৱা উচিত।  আপুনি বিজয়ী হ’ব কিয়নো বিজয়ী প্ৰভুয়ে আপোনাক নেতৃত্ব দি আছে।

অধিক ধ্যানৰ বাবে পদ: “বাহিনীসকলৰ সর্বশক্তিমান যিহোৱা আমাৰ সঙ্গত আছে; যাকোবৰ ঈশ্বৰ আমাৰ আশ্রয়স্থান” (গীতমালা ৪৬: ১১)